Shane's Penthouse

Shane schoot alleen maar harder in de lach door Eliza haar reactie. Hij stak zijn armen door de mouwen van het pak en rende daarna met een dichtgeknepen oog naar Eliza toe. "Jarrr! Ik kom u gevangen nemen mooie vrouwe! Gevangen in een innige omhelzing! Jarr Jar Jarr!" Hij legde zijn armen om haar heen en gaf haar een stevige knuffel. Hij schoot nóg harder in de lag en had het niet meer. "Ik heb dit ooit gedragen met festival. Ze vonden me een piraat dus verraste ik die vrienden ermee dat ik als piraat kwam. Als kapitein zelfs, want zij stonden er ook als piraten." Hij praatte lachend en het kwam er waarschijnlijk alleen maar moeilijker uit. Hij glimlachte en liet haar even los en legde zijn handen op haar wangen. "Dus... Lady Eliza... U bent mijn gevangene en ik ga u nu een kus geven." zei hij grijnzend. Shane drukte zijn lippen kort op de hare en zodra hij haar lippen los liet schoot hij weer in de lach en trok het kostuum uit. "Ik moet het eigenlijk bewaren... Voor festival... Of wie weet een rollenspel." Hij veegde nu een paar tranen van het lachen uit zijn ogen en vouwde het kostuum op en legde het weer in de doos. "Slaapkamer... Zeker weten." Hij liep naar de slaapkamer met de doos en liep daarna weer naar de dozen kamer waar hij nog twee dozen weghaalde. "Oh god... ik zie de vloer! Nog zes dozen ongeveer." Hij schreeuwde het opgetogen door het huis.

Eliza kon niet stoppen met lachen toen hij naar haar toe kwam. Ze genoot vn zijn knuffel en hield hem vast, anders had ze het idee dat ze door haar benen zou zakken. "Mijn god, echt waar? Geweldig!' Vrolijk lachend keek ze naar hem en ze werd even los gelaten. Ze had rode wangen van plezier en grinnikte zachtjes toen hij haar Lady Eliza noemde. Genietend kuste ze met hem mee waarna ze losgelaten werd. "Ja, dat is leuk om te bewaren. Gewoon, voor de herinneringen." Eliza schudde haar hoofd even en keek hem na. Het was nu toch wel wat fris dus rustig liep ze naar het raam en deed dat dicht. In de verte hoorde ze hem schreeuwen dat hij de vloer zag. Grinnikend liep ze terug en wachtte tot hij terug kwam met de dozen. "Nou we gaan sneller dan gedacht.' Eliza keek hem vrolijk aan toen hij terug was en pakte een van de twee dozen van hem over. Ze vond het ontzettend leuk om hem zo te helpen met opruimen en ze keek naar hem.

Shane keek grijnzend naar haar wanneer ze alleen maar harder mee lachtte. Hij was blij dat ze mee zoende, want dat was het enige wat ze wel mocht doen. Bij haar acceptatie dat hij het moest bewaren zette hij de hoed met de grote veer op en liep toen als een dronkenlap door de woonkamer om de doos weg te zetten. "Waarom is de rum altijd op? Misschien moet ik het niet zoveel drinken."
Hij kwam vervolgens terug met de dozen en keek haar glimlachend aan wanneer hij de dozen op de bank zette. Hij vouwde meteen een doos open en kwam boeken tegen. Hij liep al snel naar een kast, onder de tv, welke hij opende. Drie rijen met planken, perfect voor boeken. Hij keek naar haar wanneer hij merkte dat ze naar hem keek. "Is er soms wat?" Hij haalde een hand door zijn haren, meer om te kijken of hij de piratenhoed af had gedaan, wat gelukkig het geval was. Hij liep daarna terug naar de doos en schoof deze in de richting van de kast en pakte daarna Eliza om haar middel en trok haar tegen zich aan. "Heeft u het naar uw zin Eliza?" Hij glimlachte even charmant en streelde haar wang kort. "Wat voor pizza vind je eigenlijk lekker?" Hij trok een wenkbrauw op en grijnsde daarna. Oh ja, het pizza plan is in uitvoering dacht hij bij zichzelf.

Eliza keek hem grinnikend na. Hij maakte haar aan het lachen met zijn gedrag en ze schudde haar hoofd. Geweldig. Rustig dronk ze haar glas leeg en keek naar Shane. "Ik heb nog meer boeken hier.'  Ze keek naar hem en glimlachte even verlegen. 'Nee, ik kijk gewoon graag naar hoe je bezig bent. Ik vind het leuk dat je zo vrolijk bent terwijl je toch best op zag tegen een dagje dozen opruimen." Ze keek hem vrolijk aan, ze vond het gewoon leuk om gelijk te hebben stiekem. Verlegen stond ze egen hem aan en liet haar wang strelen. 'Ik heb het zeker naar mijn zin, Shane." Ze sprak zijn naam langzaam en glimlachend uit. 'Heel simpel, ik vind hawai het lekkerste met extra veel kaas." Vrolijk keek ze naar hem. Eliza had al een tijd geen pizza meer gehad. "Wat vind jij dan het lekkerste?" Vroeg ze nieuwsgierig terug en ze keek naar hem. Ze vond het echt gezellig met Shane, er hing een heerlijke ontspannen sfeer, zelfs als ze dicht tegen hem aan stond of hem kuste. Het voelde zo anders dan dat het  bij Dean deed en dat verwarde haar wel een beetje. Toch schoof ze die vergelijkingen voor nu opzij.

Wanneer Eliza vertelde dat ze nog meer boeken had pakte hij eerst de doos en daarna Eliza op en nam haar mee naar de kast die de boekenkast zou worden, en zette haar neer. Shane glimlachte even en keek naar haar. "Tuurlijk ben ik vrolijk. Ik heb goed gezelschap en jij maakt mij gewoon vrolijk. Heb me ontzettend alleen gevoeld tot half 1, want toen ging ik jou ophalen." Shane grinnikte even.
Wanneer ze vertelde welke pizza zij het lekkerst vond schoot hij in de lach. "Nee! Hawai, die heb ik te vaak gehad. Ik ben nu verslaafd aan pizza's met bacon." Lachtte hij even. Shane ging op de grond zitten en maakte met de natte doek die hij uit de emmer haalde, die dichtbij hen stond, en maakte de kast schoon. "Ik zal blij toe zijn als de dozen straks uitgepakt zijn. Dan is die kamer gelijk een stuk groter." Hij grinnikte en gooide de doek terug in de emmer wanneer hij het schoon had. Hij pakte Eliza vast en trok haar bij hem op schoot en trok even een onhandig gezicht wanneer hij zijn best deed haar te balanceren maar ook zichzelf. Daarna ging hij rustig zitten en legde zijn hoofd tegen haar arm. "Nu even wachten tot ie droog is, en dat doe ik het liefst zo. Lekker met je knuffelen, beetje chillen. Zometeen pizza bestellen. Enn... ik heb een logeerbed voor je op laten maken vanmorgen. Dus.. mocht je een eigen kamer willen." Hij wilde het niet voorstellen, maar deed het toch. Voor haar, uit privacy.

Eliza moest lachen toen ze opgetild werd en voor de boekenkast neergezet werd. "Dit is nou echt een van mijn favoriete plekken in elk huis. De boekenkast." Haar eigen kamertje stond volgebouwd met boeken. Eliza was een echte boekenwurm. "Niet zo overdrijven hè." Ze keek hem met een plagende blik aan en genoot. Toch moest ze toegeven dat ook zij zich verveeld had tot Shane haar kwam ophalen.
"Typisch iets voor mannen. Bacon en te vaak pizza eten.' Lachend keek ze naar hem en liet het rustig de kast schoon maken terwijl zij zelf vast alle boeken uit de dozen haalde. "Misschien kan je er dan nog wel iets leuks van maken in die kamer." Stelde ze voor en ze glimlachte. Al gauw zat ze weer bij hem op schoot en glimlachte even tevreden. Ze keek naar hem met een lieve blik in haar ogen. "Oh ja, ik kijk wel even. Ik vond het niet zo erg om bij je te liggen eigenlijk.' Bekende ze verlegen en ze glimlachte. "Maar ik vind het wel fijn dat ik daar even mijn spullen kan stallen en me kan omkleden. Ook al trek ik net zo lief jouw kleding aan hoor."

Shane lachte even wanneer ze over bacon en te vaak pizza begon. "Nou ja zeg, ik bestel bijna nooit pizza. Ik kook liever zelf." Hij trok een quasi beledigd gezicht maar hield dat niet lang vol en schoot in de lach. Shane dacht even na over wat hij dan met de kamer zou doen, maar wist dat nu niet zo snel. Hij zou er vanzelf wel mee komen, een leuk idee dan. Shane keek naar haar wanneer ze bij hem op schoot zat en ze hem dingen mededeelde die hij niet had verwacht. "Oh... Dus je vond het niet erg, in dat geval mag je ook gewoon bij mij in bed komen liggen. Eerlijk? Ik vond het heerlijk dat je zo naast me lag. Lekker warm en gezellig." Grinnikte hij. Maar wanneer ze over zijn kleding begon kon Shane wel over de grond rollen van het lachen. "Laat mijn kledingkast met rust. Misschien moet ik er een slot op zetten." Grijnsde hij. Shane keek naar haar en trok haar even dichter tegen zich aan waarna hij haar los liet en met één hand de boeken erin begon te stapelen. Hij wist het gelukkig vrij snel te doen en schoof de dozen op zij. Hij duwde de deuren dicht, draaide zich een beetje en ging liggen, trok haar met zich mee. Daar lagen ze dan, op de grond, voor de tv naar het plafond te staren. "Ongelovelijk dat het zo snel gaat. Nog maar een paar dozen. We moeten eigenlijk gewoon stoppen. Hoe laat is het, weet jij het?" Vroeg Shane nu aan haar. Hij was de tijd helemaal kwijt.

Eliza moest even lachen en schudde haar hoofd. "Natuurlijk niet." Ze keek hem plagend aan en moest lachen bij zijn beledigde gezicht. Tevreden keek ze hem aan toen ze bij hem op schoot zat. 'Verrast?' Ze giechelde even en keek in zijn ogen. "Nee, ik vond het niet erg. Ik vond het heel fijn en ik ben heel blij dat jij het ook lekker vond." Lachend keek ze naar hem en genoot. Ze moest even giechelen toen hij het over zijn kledingkast had. "Ach, zo erg is het toch niet dat ik soms je kleding jat?" Ze giechelde even en keek naar hem. "IJdeltuitje." Lachend keek ze naar hem en genoot. Ze liet hem de boeken erin zetten en hield hem vast. Soms speelde ze een beetje met zijn haren en al gauw lag ze met hem op de grond. "Nee, dit is juist het moment dat je door moet gaan!" Ze moest even lachen en hief haar arm waar ze een horloge om had hangen. "Nou het is al gewoon vier uur geweest. Bijna half vijf. Dus we kunnen nog even." Ze bleef tegen hem aan liggen en glimlachte naar hem.

Hij kreeg een warme, aangename rilling door zijn lichaam wanneer ze eigenlijk toegaf dat het niet erg was om naast elkaar in bed te willen liggen. Shane schudde zijn hoofd heftig. "Oh nee, niet verrast... Maar mijn kleding is van mij. En het is mijn kledingkast." Bij haar giechel smolt hij zowat. Het was te schattig naar zijn zin. Zijn handen balden even onwillekeurig tot vuisten. En wanneer ze hem voor ijdeltuit uitmaakte trok hij een quasi beledigd gezicht. "Nou sorry hoor... als je maar weet dat ik jouw ijdeltuit bent." zei hij toen met een knipoog en een glimlach van oor tot oor.
Wanneer ze samen op de grond lagen begon hij te lachen om haar reactie. "Hm, bijna half vijf dus. Hmm... zes uur de pizza bestellen?" Hij sprong op en tilde haar overeind, maar zo over zijn schouder en zo liep hij naar de dozenkamer en zette haar neer. "Kijk! De vloer! Die heb ik al een tijdje niet gezien." Hij grinnikte en pakte een doos welke hij aan haar gaf. Zelf nam hij er nog twee en keek even naar haar. "Nog twee dozen hierna. We gaan het afmaken Eliza!" Hij rende haar voorbij met de dozen in zijn hand. En gooide de dozen op de bank en daarna zijn handen in de lucht. "Ik voel me Tarzan! Jij Jane?" Hij schoot in de lach. Zijn hele humeur was opgefleurd. Wtf Shane? Waar ben je mee bezig? Of laat haar verliefd op je worden of doe iets wat het hevig verkloot want dit ga je geen week volhouden. Op moment als deze haatte hij zijn gedachten, maar ze hadden gelijk. Dit zou hij geen week volhouden.

Eliza keek hem en moest lachen. "Ja, het is jouw kleding maar ik mag het wel lenen als een een modeshow voor je loop erin." Ze giechelde nog even en keek naar hem. Ze genoot ervan en ze moest lachen. "Natuurlijk, je mag wel mijn ijdeltuitje zijn." Zachtjes streelde ze even door zijn haren heen en glimlachte.
"Prima idee, zes uur de pizza bestellen. Ze gaf een kreet van schrik toen hij haar zo over haar schouder tilde. Ze probeerde zich vast te houden aan hem en moest lachen. Ze was blij dat hij haar neerzette, dan voelde ze zich toch was beter. "Oh! We zijn goed bezig Shane!" Ze nam de doos aan en grijnsde breed. "Mooi zo, dat is de spirit!' Gauw liep ze hem achterna, zelf kon ze niet rennen met een doos in haar handen. Glimlachend keek hij naar haar en zette de doos rustig neer. Lachend keek ze naar hem. "Nou, ja die apengeluiden die uit je komen zou ik ook niets anders bedenken dan dat je Tarzan bent." Vrolijk liep ze naar hem toe. "Ja.. Ja in een lendendoekje, aan lianen door het oerwoud. Dat zie ik wel voor me. Tarzan Shane." Lachend keek ze naar hem.

Shane kon het niet helpen en schoot in de lach. "En bedankt hé Eliza. Mevrouw Jane... Ik en apengeluiden?" Hij pakte het natte doekje uit de emmer en gooide deze nu naar haar toe. Daarna opende hij de twee dozen en stond op het punt zijn hoofd door zijn doos heen te slaan. Hij leunde even op de doos en zuchtte. "Over een lendendoekje gesproken." Uit de doos haalde hij een tijgerprint lendendoekje en hij schoot weer in de lach. "Dit meen je gewoon niet! Hoe in godsnaam kan dit er nog inzitten! Die heb ik er al meerdere malen uitgegooid!" Hij kwam niet meer bij en hield het even bij zichzelf voor. "En? Hoe staat ie?" Vroeg hij zo ijdeltuiterig mogelijk en hij schoot weer in de lach. Hij gooide het de kamer door en schudde zijn hoofd. "Die gooi ik echt weg, ongelovelijk." Hij keek even naar de rest en zette deze bij het lendendoekje en gooide het er weer in. "Ik kan net zo goed de hele doos aan het leger des heils geven." Hij lachtte wel, maar de doos was één van de duistere herinneringen waar hij juist niet aan herinnerd wilde worden. Hij sloot zijn ogen even en liep naar haar toe, gaf haar een knuffel. "Niets zeggen, gewoon knuffelen, ik heb het gewoon even nodig." Hij verborg zijn hoofd in haar haren en had even moeite zichzelf groot te houden.

Eliza moest lachen doordat hij het zo vrolijk oppakte en bloosde een beetje. "Ja, jij en je apengeluiden." liefjes keek ze naar hem en moest lachen toen hij de doos opende. "Néé! Dat kan niet!" Lachend keek ze naar hem en ze keek hem aan. Ze had het niet meer toen hij het ding voor zich hield. "Oh hou op!" Eliza kwam niet meer bij en moest even lachen. "Hmmm." Ze grinnikte nieuwsgierig maar schrok van de omslag toen hij haar ineens knuffelde. Hij legde zijn armen om haar heen en slikte. Zachtjes deed ze hetzelfde en streelde over zijn rug heen. Eliza hield zich stil en keek naar hem. "Laten we nu maar eerst in de andere dozen kijken. Dan kunnen we kijken of er nog iets in zit wat weg kan en anders kunnen we het opruimen. We zijn bijna klaar.' Fluisterde ze hem liefjes toe en ze kuste zachtjes zijn wang. "Dan kunnen we lekker pizza bestellen." Ze sprak eroverheen en bekeek hem met een lieve glimlach. Ze hield hem zachtjes vast.

Shane schudde even zijn hoofd en liet haar daarna rustig los. "Ik beloof je... ooit... echt alles te vertellen..." Daarmee draaide hij zich om en opende een andere doos waarin hij nog wat oude kleding aantrof. "Dit kan ook weg." Hij pakte de doos op en liep daarna naar de dozenkamer waar hij de laatste twee pakte. Hij zette de dozen op de bank neer en opende deze beide en keek erin. "Is het erg als ik mijn geliefde porno collectie gewoon in dozen hou?" Hij keek haar met een opgetrokken wenkbrauw aan. Daarna grijnsde hij al snel en liet zien dat het gewoon meer, gewone dvd's waren. Sommigen waren wel porno, maar echt een collectie was het niet. Hij grijnsde en keek naar de kast waar nog wel ruimte was. Hij pakte de beide dozen en begon de dvd's in te ruimen. "Ik heb zin in pizza, en zodra ik hiermee klaar ben ga ik bestellen. Voor jou dus een hawai, voor mij een lekkere met bacon... Dat moet wel goed komen. En dan vanavond een film... denk ik.. met misschien een lekker glas wijn zodat we heerlijk kunnen gaan slapen." Hij was weer terug. De vrolijke Shane was terug.

Eliza keek naar hem. "Doe er maar rustig over Shane, ik meen het. Hoe lang ken je me nou? Ik hoef echt niet direct alles te weten van je." Ze glimlachte liefjes en knikte. Rustig keek ze naar hem en volgde hem rustig. Ze keek naar de dozen en kreeg grote ogen toen hij het over een porno collectie had. Haar wangen werden verlegen rood en ze keek naar hem. "Nou pestkop! Verdorie!" Boos keek ze hem aan en gaf hem een plagende duw. Ze schudde haar hoofd en liep met hem mee. "Prima." Ze keek hem lachend aan. "Wat wil je drinken dan? Dan zal ik het voor je inschenken terwijl je mooi je porno dvd's opruimt." Lachend keek ze naar hem. "Dus, ik hoef voortaan niets te weten van je porno, dat mag je voor je houden." Ze keek hem lief aan en grinnikte even.

Shane grinnikte bij de gedachten dat ze niets wilde weten van zijn porno. "Hé, als je seks hebt, is het technisch gezien ook porno. Maar dan zonder de camera's en mensen die op je neer kijken." zei hij opeens serieus. Maar hij glimlachte al snel en zette de dvd's allemaal rustig in de kast. Hij verzamelde daarna de lege dozen en haalde ze uit elkaar, maakte ze plat en zette ze terug in de dozen kamer. Wanneer hij terug kwam haalde hij een hand door zijn haren en zuchtte even. "Ik vergeet bijna de dozen in de slaapkamer, geef me een moment." Hij liep daarna de slaapkamer in, de deur open latend.
Rustig pakte hij de dozen en zette ze in de kledingkast. In gedachten verzonken pakte hij die dozen uit en liep rustig terug de woonkamer in, de slaapkamerdeur achter zich sluitend. Wanneer de bel gaat kijkt hij even verbaasd op. "Ik heb de pizza nog niet besteld, jij wel?" Hij keek even verbaasd naar haar en maakte de liftdeuren open. Hij begon te glimlachen wanneer een kleinere vrouw uit de lift kwam lopen. Maar laat je niet in de maling nemen. Zo opeens omhelsde ze Shane en tilde hem op. "Ah! Rustig aan mevrouw Jane! Rustig aan!" grinnikte hij. Hij keek nogal gegeneerd naar Eliza en wanneer hij werd neergezet glimlachte hij naar haar. "Ah, dios mío." Ze tikte hem een paar keer in het gezicht en keek haar glimlachend aan. Het was een vertederend glimlachje, zoals een oudere zoon naar zijn moeder zou doen.
Shane draaide zich om en zette een stap opzij. Mevrouw Jane slaakte een kreetje van opwinding. "Oh... uno señorita... Ah so pretty." Ze liep enthousiast naar Eliza toe en gaf haar twee kussen op haar wang. Shane sloeg het ritueel met pretoogjes gade en liep rustig naar hen toe. "Eliza, maar kennis met mevrouw Jane. Jane, su nombre es Eliza, si?" Mevrouw Jane draaide haar om en tikte Shane dol enthousiast op zijn wangen en Shane verloor bijna de moed en zuchtte. Ze liep dolenthousiast weg van de twee en zou gaan beginnen met schoonmaken. Ze brabbelede nog wat Spaans en verdween toen.
Shane pakte zijn telefoon en belde het nummer van een pizzaria, maar wel de pizzaria die bekend stond om zijn goede pizza's. Hij grinnikte. "Ja, ik wil graag een pizza Hawai en geef me een goede pizza met bacon. Je weet wel welke ik bedoel denk ik. Shane Dubois, het penthouse boven... Ja, die ja... Oké... tot straks." Hij hing weer op en grijnsde. "De pizza is besteld... en mevrouw Jane denkt dat we een stel zijn. Geen idee waar ze dat vandaan haalt. Maar ja... Spaansen zijn soms ook zo romantisch." grinnikte hij. Hij ging nu naast haar op de bank zitten en opeens zette mevrouw Jane een paar koppen thee op de tafel. Ze had waarschijnlijk de koppen thee gezien en verwacht dat ze nog wel een kopje lustten. "Hm... Graciás Jane... Por que?" Ze brabbelde wat opgetogen Spaans waardoor het niet te verstaan was en liep daarna weg. Shane bleef achter op de bank, naast Eliza, zijn wenkbrauw opgetogen. "Oké... schijnbaar... ik snap het zelf al niet eens meer. Maar ze mag je graag denk ik." Hij bleef even verbaasd kijken en legde toen een arm om haar heen. "Zie je wel, je hebt een charme en iedereen mag je gewoon op het eerste gezicht." zei hij rustig.

Eliza keek hem met grote ogen aan. “Echt niet!” Hoe serieus hij dat zei, ze was dat absoluut niet met hem eens. “Ik laat niet eerst alles opvullen en opspuiten, hop van man naar man en maak al die overdreven geluiden niet. Porno is echt een heel ander iets.” Ze schudde haar hoofd. Mannen! Haar blauwe ogen bekeken hem even, ze glimlachte terug, Eliza bedoelde het ook niet slecht maar ze vond de vergelijking toch niet echt gepast maar goed, meningen konden verschillen. Daar waren het natuurlijk meningen voor. “Is goed.” Rustig had ze bekeken hoe hij de dozen plat vouwde en glimlachte . Ze keek de kamer nog maar eens rond. Het opruimen gaf haar zelf ook een opgeruimd gevoel en ze hoopte dat dat ook voor Shane gold.
“Best lekker toch? Nu alles opgeruimd is?” Wist ze nog te vragen voor de bel ging. Daarna keek ze op. “Nee? Ik heb niets besteld.” Antwoordde Eliza hem rustig. Verbaasd keek ze naar de kleinere vrouw die uit de lift kwam maar een brede glimlach kwam op haar gezicht toen ze zag dat de vrouw Shane omhelsde en hem optilde. Zachtjes moest Eliza giechelen toen Shane haar zo gegeneerd aan keek. Hij werd zo liefdevol behandeld door haar, ze had direct respect voor de vrouw. Hoe ze Shane bejegende en hij leek het allemaal prettig te vinden. Er kwam een warm gevoel in haar op. Ze miste haar eigen familie nu ook wel, misschien moest ze haar ouders binnenkort maar weer eens bellen en ze spreken. Vragen hoe het met haar vader ging. Rustig keek ze even naar de vrouw, hoorde ze dat nu goed? Spaans.. Dat had ze niet verwacht, nou ja, de vrouw zag er wel zo uit natuurlijk maar Eliza zelf kon absoluut geen Spaans.
Eliza werd wakker gemaakt uit haar gedachten door een kreetje van mevrouw Jane. Ze bloosde toen ze haar hoorde. Ze liet zich kussen en keek haar verlegen aan. “Aangenaam.” Zei ze liefjes hoewel ze niet zeker wist of de vrouw haar verstond. Ze keek even naar Shane en bloosde een beetje.
De vrouw verdween terwijl ze nog het een en ander zei maar Eliza verstond er toch helemaal niets van. Ze keek even naar Shane en glimlachte even. Gelukkig had ze even de tijd op gewoon even van de blos af te komen aangezien hij de pizza bestelde.
Ze moest haar lachen inhouden en beet op haar lip. Op het moment dat ze ophing moest ze lachen. “Je weet wel welke ik bedoel? Wat had ik gezegd meneer Dubois? Je besteld vaak pizza! Lachend keek ze naar hem en liep naar hem toe. Zijn woorden gaven Eliza opnieuw rode wangen. ‘Misschien neem jij nooit meisjes mee naar huis of niet vaker dan één keer?” Ze keek hem met een ondeugende blik aan en bleef zitten. Verbaasd keek ze op toen ze thee kregen. “Perfect!” Ze pakte het kopje en rook er tevreden aan. De geur van vruchten gaf haar rust en Eliza ging even tegen hem aan zitten. “Daar ben ik blij mee, ik vind haar echt heel erg aardig.”
Eliza keek naar hem, het was dat ze haar thee vast had maar anders had ze hem een por gegeven in zijn zij. “Oh hou toch op slijmbal.” Eliza had blozende wangen gekregen door zijn woorden, maar ze vond het wel fijn dat mevrouw Jane haar mocht. Ze had het idee dat als dat niet zo zou zijn ze dat ook wel gemerkt had. Waarschijnlijk vond ze het gewoon leuk dat Shane eens niet alleen zat in zijn appartement. Het was ook wel isolerend. Stil bekeek ze de man naast zich even en glimlachte. Hij was een goede jongen en ze wist zeker dat mevrouw Jane het beste in hem naar boven haalde.

Shane keek haar even aan wanneer ze over de pizza begon. "Hé! Ik heb er een eigen pizza samengesteld en ze weten gewoon welke ik bedoel oké." Hij rolde met zijn ogen. Zo vaak bestelde hij helemaal niet pizza. Dat zou helemaal niet goed zijn in de combinatie met hoeveel hij sportte. Hij grijnsde even en keek toen naar haar. "Ga jij dan maar genieten van je thee hé. Dan kan ik dat ook doen." Shane grijnsde even en nam een slok van de nog hete thee, maar ach, vuurkrachten... je kon dan net wat meer hebben als de ander. Wanneer ze hem een slijmbal noemde keek hij haar verrast aan. "Hoe kan ik nu een slijmbal zijn als zij dat zegt?" Hij verdedigde zich meteen met die woorden en keek nu naar haar. "Maar om terug te komen op wat je zei... Ik neem inderdaad niet veel meiden mee naar huis. Niet om ze vervolgens hier op de bank te hebben, ze te laten helpen in huis en vervolgens een pizza met ze te eten ofzo." Shane grijnsde en keek haar met pretoogjes aan. Hij dronk daarna zwijgzaam zijn thee op.
Opeens kwam mevrouw Jane terug gerend. Schreeuwend... "El diablo! El diablo!" schreeuwde ze in paniek. Shane trok een wenkbrauw op en zette de lege kop op tafel en liep naar haar toe. "No no... cálmese." Hij keek even naar Eliza en zette een stap opzij en gaf mevrouw Jane een duwtje naar Eliza toe. Waarna hij in de richting liep waar ze vandaan kwam. De dozenkamer stond open en Shane knipte het licht aan. De kamer was gewoon leeg. "Jane... Que?" "El diablo." zei ze weer. Hij schoot in de lach en liep terug. "Ze denkt dat de duivel de kamer heeft leeg gemaakt." Hij knuffelde mevrouw Jane even en glimlachte. "No diablo allí . Se ha limpiado." zei hij rustig waarna mevrouw Jane een zucht van opluchting slaakte en naar de keuken liep. Ze kwam terug met twee bordjes waar een paar koekjes oplagen. "Mucho graciás Jane." glimlachte hij en hij ging weer naast Eliza op de bank zitten. "Het blijft leuk hoe ze soms zo verrast reageert op een schone kamer. Ik zei toch dat ze verbaasd zou zijn?" zei hij glimlachend terwijl hij naar Eliza keek.

Eliza moest even lachen doordat hij het zo serieus opnam. Ze glimlachte hem liefjes toe en nam zijn hand even vast. "Grapje. Ik plaag je maar." Ze grinnikte even en keek hem liefjes aan. Rustig keek ze naar hem en knikte. Ze hield haar thee vast. 'Geniet ik ook van." Ze keek hem liefjes aan en roerde een beetje. Rustig bleef Eliza zitten en grinnikte. "Omdat je het zo lief zegt." Ze grinnikte even en knikte. 'Dat idee had ik al ja. Ik vind het wel leuk dat ik wel mee mag naar huis en pizza te eten." Ze keek even naar hem en glimlachte tevreden. Eigenlijk wilde ze wat zeggen maar ze keek met grote ogen op toen mevrouw Jane ineens binnen kwam rennen. Ze glimlachte naar de vrouw om haar gerust te stellen. Eliza stond rustig op en volgde Shane. Ze giechelde zachtjes en keek naar mevrouw Jane. "Ja natuurlijk, de duivel zat in je toen je zo vrolijk mee deed."Ze gaf hem een plagende knipoog waarna ze weer ging zitten en Shane nog even bij mevrouw Jane liet. Rustig dronk ze van haar thee en keek naar de koekjes. Eliza keek op naar Shane. "Verbaasd, niet dat ze zo geschrokken zou zijn!" Lachend keek ze naar hem en ze kroop weer tegen hem aan. "Mag ik straks een stukje proeven van je pizza met bacon?" Ze nipte van haar thee die nu iets koeler was en ze keek naar Shane. Ze vond het gezellig met hem en was blij dat hij haar op deze manier toe liet. "Ik laat je binnenkort ook wel een keer mijn kamer zien, dat valt in het niet bij dit. Wees maar blij dat je niet op een campus woont." Ze keek hem met een vrolijke blik aan en zette haar lege kopje op tafel waarna ze een koekje pakte. Ze bleef even voorover gebogen zitten. 'Wil jij er ook een?'

Shane keek even naar Eliza en schudde zijn hoofd. “Als ik gezelschap had kwamen ze ’s nachts en waren ze de volgende dag vertrokken Eliza. Zo bedoelde ik het meer. Ik wil geen geheimen voor je houden.” Hij beet even op zijn onderlip en keek daarna naar haar. Wanneer ze spottend over een duivel sprak die in hem zat, doordat hij zo spontaan en vrolijk bezig was geweest vanmiddag keek hij haar even verbaasd aan. “Wil je dat ik aldoor serieus doe dan? Dat ik alleen maar bezig ben met mijn werk en dat soort dingen?” Hij trok een wenkbrauw op en schudde toen zijn hoofd. Hij snapte daadwerkelijk niets meer van sommige vrouwen. En waarom maakte het hem zoveel uit dat ze hem mocht? Wie was de man die hij nu was? Hij kende hem niet. En waarom vocht hij zo om haar hart met iemand die hij nog nooit had ontmoet. Shane schudde zijn hoofd weer als antwoord op de gedachten. Het deed er namelijk niet toe. Het hart wilde wat het hart wilde. Maar was dit echt het hart wat tegen hem sprak? Was het niet wat anders?
Hij schrok op uit zijn gedachten wanneer Eliza hem vroeg of ze straks een stukje van zijn pizza mocht. Shane gaf haar een klein glimlachje en knikte. “Tuurlijk, als ik een stukje van de jouwe mag.” Ze bleef wel tegen hem aankruipen en vanbinnen bekroop het gevoel van verlangen hem. Hij verlangde naar haar. Waarom maakte ze het hem zo moeilijk door zo... haarzelf te zijn. Hij keek haar even aan en week toen zijn blik af. “Ah? De campus kamers? Nee bedankt, ik vind mijn eigen huis prima. En daarnaast, straks zien mensen me waarvan ik niet wil dat ze me zien. Ik heb mezelf verboden om een voet te zetten in de appartementen van de campus. No offense.” Hij grinnikte even, maar dit was van korte duur. Bij haar vraag over een koekje keek hij haar kort aan. “Nee dank je, de pizza komt straks, dus ik blijf liever van de koekjes af en neem er vanavond wel een paar als we lekker film kijken of iets dergelijks.” Maar ondertussen gingen zijn gedachten heel ergens anders heen. Hij voelde zich... gemarteld... Hij had zijn hart geopend, verteld wat hij over haar dacht. En eigenlijk, was hij een beetje afgewezen. Zo voelde het ook. Waarom stond hij toe dat een vrouw als Eliza hem pijn zou doen. Vroeg of laat zou ze een keuze maken en maakte het hem echt uit? Dat ze met iemand ging die haar zou gebruiken? Met iemand die wel naar andere vrouwen kijkt etcetera? Het was niet zijn zaak en daarom hield hij zich erbuiten. Shane had zelf niet eens door dat hij op de rand van zijn hand begon te bijten en dat zijn lichaamstemperatuur omhoog ging waardoor het leek alsof hij opeens koorts kreeg.

Eliza knikte even en beet op haar onderlip. Ze begreep best dat hij het zo bedoelde maar echt leuk om het zo benadrukt te horen was het niet. Toch zou ze hem dat niet zeggen, hij was een vrij man. "Nee natuurlijk niet, maar je was in het begin, toen ik het net voorstelde, heel afkerig tegenover opruimen van die dozenkamer." Hij leek haar woorden een beetje verkeerd op te pakken en ze keek naar hem. "Hé," Zei ze zacht maar met een lieve stem, "ik bedoel het niet verkeerd. Ik plaag je en beetje." Ze keek hem liefjes aan. "Sorry.' Ze wilde hem niet kwetsen natuurlijk, integendeel, ze wilde hem juist vrolijk maken. Hem blij zien deed haar veel goed, dat maakte haar ook vrolijk en ze keek naar hem.
"Yes!' Ze knikte even hoewel ze zag dat hij in gedachten verzonken was geweest. Ze glimlachte even, Eliza was zich van geen kwaad bewust terwijl ze hem bekeek. "Je mag zeker een stukje hoor, geen problemen mee." Ze glimlachte hem toe en knikte toen. "Ja, je zet me er altijd af hè, ik doe dat niet omdat je stiekem niet mag weten waar ik woon hoor." Ze grinnikte en knikte toen. "Dus ook niet in de mijne? Dan maak ik wel foto's om het je te laten zien." Eliza keek naar hem en ging weer terug zitten. Ze nam er ook maar eentje, daar had hij namelijk wel gelijk in. De pizza's waren onderweg en ze gingen ook nog film kijken.
Wederom leek Shane in gedachten verloren. Ze wist niet echt wat er met hem aan de hand was maar ze maakte zich er toch wel zorgen om, wat als het haar schuld was geweest? Langzaam gleden haar ogen naar hem. Hij zat aan zijn hand te bijten. Zacht pakte ze die weg. Hij voelde zo warm an. Zacht voelde ze aan zijn wang. "Jeetje Shane, volgens mij heb je koorts." Fluisterde ze bezorgd en ze keek naar hem. Ze wist niet waar het ineens vandaan kwam maar ze maakte zich er wel zorgen om nu natuurlijk.

Shane keek even rustig naar haar wanneer ze enthousiast reageerde op de pizza-stuk-ruil zoals Shane het zou omschrijven. Hij rolde even met zijn ogen wanneer ze hem uitnodigde, maar een beetje aan bleef dringen om haar kamer te zien. “Oké oké, ik kom wel een keer langs! Je kan maar beter lekkere koffie of thee hebben dan.” Zei hij rustig. Hij bedoelde het niet verkeerd, maar er was een kans dat het rot over kon komen.
Wanneer Shane in gedachten verzonken was, twijfelend, wat beter zou zijn en wat niet... Was hij zo ver weg met zijn gedachten dat hij bijna schrok van de aanraking van Eliza. Dat ze zijn hand vastpakte. Een nog hogere hitte vlam racete door hem heen. Wanneer ze zei dat het wel leek dat hij koorts had keek Shane haar aan maar stond abrupt op en liep naar het raam wat hij met kracht openschoof. Hij stak zijn hoofd naar buiten en weer terug naar binnen, haar aankijkend. “Het gaat prima met me. Maak je geen zorgen.” Hij leunde nu in het raam en ontspande een beetje. De fysieke ruimte tussen hen, maakte hem nu rustiger. Het voelde beter zo, maar ook wanneer ze dicht bij hem was. Het was de onwetendheid die het ondraaglijk maakte.
Shane sloeg zijn armen over elkaar heen en leunde tegen het kozijn bij het open raam. Keek naar buiten terwijl zijn ogen de omgeving daar af leken te zoeken naar iets. “Ik zat na te denken... over van alles... Maar vooral over jou...” gaf hij toe. Hij keek nu naar haar. “Sinds ik je ken ben ik veranderd. Ik doe niet meer wat ik deed, vrouwen meenemen bijvoorbeeld waar ik zelf een ster in was... Of zelfs nog echt objectief naar vrouwen kijken. Ik kan het gewoon niet meer. Elke keer schiet jij in mijn hoofd en kan ik het gewoon niet.” Shane week zijn blik af en keek weer naar buiten. “Je hebt me op de één of de andere manier veranderd en ik herken mezelf niet. En dan de onzekerheden, de twijfels... Het is ongelovelijk moeilijk om dat gewoon aan de kant te zetten en een leuke tijd te hebben. En vanmiddag lukte het, omdat we rare dingen tegenkwamen en gewoon lol hadden in dat wat we deden... Maar nu... nu de rust terug keert. De weggeduwde gedachten komen nu terug.” Shane sloot zijn ogen even en keek naar haar. “Binnen nu en een paar dagen zal ik een keuze moeten maken, en ik weet nu al dat het me zal slopen... Maar ik moet soms ook een beetje op mezelf letten natuurlijk. Net zoals jij op jezelf.” Hij wilde vrienden met haar zijn, meer zelfs... maar dat kon hij niet afdwingen. En dat was ook de reden dat hij voor zichzelf moest gaan kiezen. Het moest gewoon.

Eliza keek hem verlegen aan en slikte. Hij wilde eigenlijk niet echt komen en dat merkte ze wel. "Het hoeft niet, ik kan ook best foto's laten zien dat het zo erg nog niet is." Ze glimlachte voorzichtig en keek naar hem, de sfeer leek wat te veranderen en ze wist nog niet of ze dat wel zo leuk vond. Eliza plukte een beetje aan haar haren en slikte nerveus. Zachtjes beet ze op haar onderlip en keek naar hem.
Ze was bezorgd, hij voelde zo warm aan dat het haast niet gezond was. Ze schrok nogal van zijn handeling dat hij zich direct los maakte en direct weg liep. Langzaam draaide ze zich naar hem toe en keek naar hem. "Zeker weten?" Haar houding was wat onzeker, hij deed zo gespannen en.. Ze wist het niet echt, hoe ze hiermee om moest gaan. Eliza beek op haar onderlip en keek even naar haar schoot terwijl ze nadacht. Had ze misschien iets verkeerds gezegd? Eliza wist het echt niet zo goed en ze plukte wat aan de blouse die ze aanhad. Ze keek weer op naar hem toen hij begon te praten. Dacht hij na over haar? Ze keek hem met grote ogen aan, verbaasd. Zijn woorden deden pijn, ze wist precies wat hij bedoelde en ze liet haar blik wegglijden. Langzaam ging ze weer normaal zitten en keek hem niet meer aan. 'Ik begrijp het.' Fluisterde ze dan ook zachtjes, ze kon nu al wel raden wat zoiets zou betekenen. Eliza snapte niet zo goed hoe ze dat met hem deed, ze deed niets speciaals. Rustig pakte ze een kussen van de bank waar ze haar armen omheen sloeg en tegen zich aan gedrukt hield. Ze wilde het verder niet weten. "Ik weet al wat je gaat doen Shane, ik snap het. Ik vind het jammer." Dat zou ze niet ontkennen, ze mocht hem echt heel erg graag. Ja, misschien wel iets meer als normale vrienden maar ze had Dean, ze had ook niet verwacht dat het bij Shane zo heftig zou zijn, dat had ze niet achter hem gezocht. "Het spijt me.." Ze had het gevoel dat ze iets kapot maakte, ze kreeg een gevoel van buikpijn en slikte. Ze wilde Shane niet aankijken en was dan ook heel erg blij dat er aangebeld werd, dat zouden vast de pizza's zijn. Eliza zou die tijd even nodig hebben, ze moest zichzelf herpakken. Thuis kon ze er verdrietig om zijn, dit was vast haar eigen schuld, door iets wat zij gedaan had. Ze zou hem dan ook niet tegenhouden. Wat kon ze hem nou bieden? Geen zekerheid, geen afstandelijkheid. Moest ze dan wel bij hem slapen vannacht?

Shane klemde zijn kaken op elkaar. Hij voerde een inwendig gevecht tegen zijn emoties. Wanneer de bel ging liep hij rustig naar de deur toe en nam de pizza's aan, betaalde en liep weer terug. Nam zijn jas mee terug en zette de dozen op tafel. Hij liep even voorbij haar. Maar stopte vlak achter haar. "Ik ben zo terug. Ik moet dit van me af zetten voordat het me... te veel word." Hij wilde zeggen voordat het hem fataal werd en met die woorden liep hij naar buiten, het balkon op waar hij zijn ogen sloot. De wind waaide hard, maar het leek hem niet te deren van binnen af. Maar hij kookte van binnen. Het zweet droop hem van zijn voorhoofd af, proberend het binnen te houden. Hij keek kort over zijn schouder, naar Eliza. Hij... zou het zelf moeten doen... Hij slikte en sloot zijn ogen. Hij hoopte nu maar, dat ze niet zou kijken. Hij liet het gaan. De vlammen sloegen nu uit zijn lichaam. Alsof, hij in brand stond. Maar Shane zelf leek geen pijn te hebben. Hij draaide zich al snel om en de vlammen doofden. Hij liep naar binnen, hing zijn jas over een stoel en liep daarna naar haar toe. Hij boog voorover legde zijn armen om haar heen. "Het spijt me... Ik zou blij moeten zijn met je als een goede vriendin. En als het daarbij blijft... dan is het jammer... Maar voor nu, zal ik dat tegen mezelf zeggen." Hij sloot zijn ogen kort maar keek al snel naar haar. "Ik begrijp het als je naar huis wilt... ik zal je dan thuis brengen..." Hij nam de pizzadoos en pakte een groot stuk welke hij voor haar hield. "De pizza ruil? Ik zou een stuk hawai krijgen en jij de bacon-especial." Hij glimlachte onzeker nu.

Eliza slikte. Ze keek niet naar hem toen hij sopte. Ze beet op heer onderlip en slikte. "Is goed." Fluisterde ze zachtjes, haar stem was niet meer dan een fluistering. Ze stond op en liep naar de pizza dozen terwijl ze hem bekeek. Haar maag maakte een salto en ze wist niet goed waarom. Ze pakte maar wat bestek hoewel de geur van pizza haar nu hongerig maakte. Ze keek niet naar Shane kon het even niet. Ze opende haar pizza maar en pakte en stukje ananas. Ze voelde zijn armen om haar heen en kroop tegen hem aan. "Het spijt mij ook, ik wou dat je meer zekerheid kon geven." Fluisterde ze zachtjes en langzaam keek ze om naar hem. Zijn woorden maakten haar enigszins boos. "Ben je gek geworden? Ik laat me niet zomaar jouw huis uit zetten omdat jij je stomme gevoelens niet onder controle kan houden!" Ze keek hem met een felle blik aan en pakte toen een stuk pizza. "Wees maar blij dat ik het niet in je gezicht gooi." mompelde ze boos en ze at een stuk van zijn pizza, die eigenlijk nog best goed smaakte. Eliza keek naar hem op zij. "Dus maak niet nog een keer zo'n opmerking. Wil je me in het logeerbed hebben soms?" Gebruikte ze als dreigement hoewel het best kon dat hij dat nu inderdaad zou willen.

Shane keek even naar haar en schudde zijn hoofd. Een grijns speelde op zijn lippen en hij keek even naar haar. “Gaan we dreigen Eliza?” Hij keek haar even vragend aan. Hoewel ze boos klonk keek hij haar alsnog met een glimlach aan. Hij legde zijn hand op haar wang en glimlachte als nog. “Je mag gewoon bij mij in bed slapen hoor, maar ik zou niet meer dreigen als ik jou was.” Hij keek haar even diep in haar ogen aan en schudde daarna zijn hoofd. Hij begon zijn pizza nu gewoon rustig op te eten, maar echt veel zei hij niet. Zo af en toe keek hij stiekem naar haar en wanneer hij zijn pizza op had schoof hij de doos ook terug op de tafel en keek hij even om zich heen waarna hij op stond. Hij liep naar de ramen en keek even naar buiten. Zijn kaken klemmend en ontspannend, alsof hij op kauwgom kauwde. Zijn ogen stonden helder en hij bleef rustig even voor het raam staan. “Weet je al welke film je wilde kijken? Of heb je daar geen zin meer in?” Hij draaide zich nu rustig om en keek naar haar. Hij liet zich rustig naar achteren zakken en leunde nu tegen het raam.