Het terras

"Dat is ook net de bedoeling." Hij schonk haar een speelse knipoog voordat hij een slok van zijn smoothie nam. Hij had in de tussentijd zijn cappuccino al opgedronken. Dean knikte bij haar voorstel. Hij pakte zijn mobiel uit zijn broekzak en toetste zijn wachtwoord in. Daarna overhandigde hij de telefoon aan Lilian. De achtergrond van zijn telefoon was van een schitterend graffiti art. Het was namelijk Thor en Loki samen met de twee vrouwelijkheden (Thor zijn vriendin en die vechtster) van de Marvel reeks waar hij zo dol op was. "Toets maar in. Dan stuur ik je dadelijk gelijk een app. Dan heb je meteen mijn nummer."

Lilian bekeek even naar de indrukwekkende achtergrond voor ze de toets van de contacten op zocht. Nieuw contact Lilian vulde haar voornaam in, gevolgd door haar telefoon nummer. "Zo." zei ze tevreden toen ze de mobiel aan Dean teruggaf, "Zonder wifinetwerk heb ik helaas geen internet, dus als ik niet reageer, is dat de reden." ze had nog geen tijd besteed aan het nemen van een Engels telefoonabbonement, dus internetkosten waren belachelijk hoog voor haar. Dat was de reden dat ze enkel gebruik maakte van wifinetwerken.
-
zullen we dan zo ergens van plek veranderen?

Ja is goed!
Wil jij iets aanmaken?
----
Dean glimlachte en bekeek haar nummer. "Ah zo. Ik heb een speciale kaart gekocht nu ik in Engeland woon." Hij stuurde haar een appje wetend dat het niet direct zou aankomen. "Moeten we wel even plannen voor vanavond maken. Hoe laat spreken we waar af? Gewoon in het centrum? Vanuit daar samen naar een discotheek of bar? Of misschien wil je iets anders zien?" Dean zei nooit zo veel in principe. Maar nu die dingen geregeld wilde moest hij wel wat meer praten dan gewoonlijk.

Yes is goed. Ik maak wel een leuke bar aan
-
Lilian voelde Hoe haar mobiel trilde in haar broekzak. Ze was nu verbonden met het universiteitsnetwerk, maar dat Internet was lang niet altijd even snel, was ze al achter gekomen in de korte tijd dat ze hier was. "Ik ben wel in voor een avondje stappen!" reageerde Lilian op het voorstel van Dean, "dus een plekje in het centrum lijkt mij prima." Besloot lilian.

Wow trein wifi werkt haha. maar begin jik zo als ik heb aangemaakt heb?

Ja doe ik.
Zal we pas straks zijn
---

"Prima. Dan weet ik precies waar wij naartoe moeten. Discotheek met magie. Iets waar niet iedereen komt." Hij knipoogde naar haar. "Is goed. Dan spreken we rond half 10 af in het centrum goed? Het begint al vrij vroeg en ik wil je daar even een korte rondleiding geven." Dean stond op en knikte. "Dan zie ik je vanavond!"

New
--
Rustig zat Eliza op een van de banken. Een been had ze opgetrokken waar ze op leunde met haar hoofd. Ze was totaal verdiept in een boek. Naast haar lag nog een stapeltje boeken en een bidon met wat water. Ze had vanochtend, zoals elke ochtend gesport en erna had ze zich gedoucht en omgekleed. Haar donkere haren waren er zelfs nog vochtig van. Eliza had echter achterstallig onderhoudt aan haar normale studie, ze had nog heel wat stukken om te lezen waar ze verslagen van moest maken. Diep zuchtte ze, de afgelopen dagen had ze nauwelijks tijd voor zichzelf gehad maar ze wilde het natuurlijk gewoon ook goed volbrengen. Misschien had ze de lat wel te hoog gelegd? Ze wilde geen enkele onvoldoende, dat was natuurlijk wel iets waar je voor moest strijden. Rustig dronk ze wat water uit de bidon en gleed met een hand door haar haren terwijl ze verder las, de wereld latend voor wat ze was.

Dean droeg een zonnebril vandaag. Het was voor een keer wel lekker weer. De zon scheen fel en er hing maar een zacht briesje. Het zou ongeveer 15 graden zijn? Niet bepaald warm maar voor Engeland was dat heel wat. Hij droeg een zwarte v-hals met daarop een donkerblauwe jack en een grijze broek. Daaronder droeg hij simpele, witte sneakers. Hij had vandaag niet zo zijn best gedaan. Desondanks leek iedere studente wel naar hem te kijken. Het deed hem goed dat hij populair was waar hij ook kwam. De man liep langs het terras en zag een bekend gezicht. Eliza las in een boek. Blijkbaar was ze voor iets aan het leren. Dean keek even rond. Kon hij haar wel storen? Hij besloot om bij een tafel te gaan zitten achter haar. Hij ging zichzelf natuurlijk niet uitnodigen.

Ze ging helemaal op in haar boeken. Hard beet ze op haar onderlip en dacht na. Uiteindelijk legde ze haar boek neer en begon aantekeningen te maken. Ze schreef gauw door, allerlei steekwoorden waar voor een vreemde niets uit op te maken was. In haar ooghoeken dacht ze de bewegingen van een bekende te zien. Ze schreef door, tot ze helemaal klaar was met het vel en haar papieren op waren. Ze bukte naar haar tas en nam even de tijd om rond te kijken, waarbij haar blik, tot haar verbazing, inderdaad op een bekende viel. Langzaam draaide ze zich om naar hem en glimlachte. "Hey!" Ze draaide zich wat om en leunde op de rugleuning van haar stoel terwijl ze Dean even bekeek. Zelfs van een afstandje was hij het bekijken wel waard. De afgelopen dagen had ze wel over zijn voorstel nagedacht maar aan de andere kant had ze het links laten liggen. Ze dacht even na. "Zin om erbij te komen zitten?" Vroeg ze uiteindelijk.

Dean haalde de rugzak van zijn schouder en zette het neer op tafel. Hij pakte zijn boeken eruit en schriften. Eliza was toch bezig en misschien kon hij ook eens aan zijn huiswerk beginnen. Dean lukte het ook om zijn concentratie te houden. Hij dronk af en toe uit het flesje water wat hij had meegenomen. Langzaam begon de man de tijd te vergeten.
Op dat moment hoorde hij een bekende stem. Eliza had hem eindelijk opgemerkt. Net op tijd want hij maakte de laatste zin van zijn huiswerk af. Hij keek haar met een nonchalante glimlach aan. "Hoi." Hij deed zijn schriften dicht en deed alles weer terug in zijn rugzak. Bij haar vraag dacht hij heel even na. Daarna stond de man op en schoof bij haar aan tafel aan. Hij zette nu zijn rugzak op de grond. Zijn flesje water nog steeds in zijn hand gerust. "Alles goed?"

Eliza keek even naar hem en glimlachte bij zijn groet. Ze vond het gezellig dat hij erbij kwam zitten en maakte ruimte, ze ruimde haar boeken wat op. Dan kon ze hem tenminste normaal aankijken. "Ja, ja best wel. Erg druk geweest de laatste dagen. Ik had je nog willen appen maar ik kwam er niet aan toe." Ze keek hem even aan en verlegen naar haar schrift, ze speelde met een hoekje ervan. Hij wist vast wel waar ze op doelde. Langzaam keek ze weer op naar hem. "Met jou? Ook alles goed?' Ze was enigszins blij dat er een tafeltje tussen hen in zat en ze keek naar Dean. Het voelde enigszins ongemakkelijk voor haar, ze wist ook niet zo goed waarom. Zachtjes beet ze op haar onderlip en schudde de gedachten van zich af. Het was midden op de dag, ze kon gewoon met hem praten en de rest laten voor wat het was.

Hij keek naar de boeken die Eliza begon op te ruimen. In de tussentijd speelde Dean met de dop van zijn flesje. Af en toe nam hij daar een slokje van. Dean had Eliza ook niet geappt. Hij was niet iemand die als eerste het initiatief nam. "Is niet erg. Ik had ook mijn projecten." Daar bedoelde hij graffiti mee en het dansen uiteraard. Ook was hij bezig met dagelijkse spreuken te leren. Hij had er al een paar geleerd die heel handig waren. Hij wilde haar niet het ongemakkelijke gevoel geven. "Prima." Hij keek haar met een vriendelijke glimlach aan. Hij merkte duidelijk haar houding. "Is er iets Eliza? Je... doet anders." De man keek haar met zijn bruine ogen aan. Tikkeltje ongerust zelfs. Was ze misschien een beetje ziek of?

Eliza slikte even en knikte maar. Ze speelde met het hoekje door. "Mijn vader ligt in het ziekenhuis. Ik ben een beetje een rollercoaster van emoties." Ze glimlachte hem toe en keek toen weer weg. "En je geeft me een beetje ongemakkelijk gevoel." Ze speelde met een plukje van haar haren. Niemand had haar ooit op die manier een voorstel gedaan en hier zat hij nu weer, alsof er niets voorgevallen was en dat overviel haar een beetje. In al haar emoties kwam het haar niet het beste uit, deze verwarring. Ze nam even een slokje water en keek naar haar schrift. Moest ze het opbrengen? Ze twijfelde een beetje en beet op haar onderlip.

Dean keek haar even geschrokken aan. Daarna herstelde man zich gelijk. Hij moest nu wel een steun voor haar zijn. "Ow Eliza. Dat is erg om te horen." Hij pakte voorzichtig haar hand vast. Met zijn duim streelde hij de rug van haar hand. "Mag ik vragen wat de reden is of?" Misschien lag dit onderwerp nu wel heel erg gevoelig voor haar.
Haar volgende woorden zorgde ervoor dat Dean wegkeek. Wat moest hij hier nu op zeggen? Wat wilde Eliza dat Dean tegen haar zei? Hij werd nu eenmaal niet verliefd en hij wilde nu geen relatie. Nu niet, misschien ooit maar nu zeker nog niet. Hij had school, zijn passies en buiten dat nog zoveel andere dingen. Hij wilde nu nog genieten van zijn leven. "Wat wil je dat ik zeg Eliza?" Hij trok zijn hand voorzichtig terug. "Ik kan je niets anders aanbieden dan dat. Ik wil ook vrienden met je zijn als je dat prettiger vindt?" Dean probeerde met een rustige toon te spreken. De man wilde geen commotie veroorzaken of Eliza kwetsen met de dingen die hij zei.

Eliza keek hem aan toen hij haar hand vast pakte. "Iets met zijn lever. Ik mag er niet heen dus ik weet geen details." Zei ze zachtjes en ze keek hem onzeker aan. "Ik vind het lastig, ik wil graag bij hem zijn maar mijn ouders willen het niet. Mijn broer is er ook al heen."
Het viel haar op dat hij wegkeek. "Niets, ik wilde enkel zeggen dat ik het accepteer. Daarom voel ik me een beetje ongemakkelijk." Bekende ze zachtjes en ze keek naar hem. "Als het oké is voor jou natuurlijk, ik wilde het al eerder laten weten. Ik was er diezelfde avond eigenlijk al over uit." Ze glimlachte een beetje. "Maar goed, dit kwam er tussendoor." Verlegen keek ze naar hem, Eliza voelde zich zo onzeker nu ze zich blootgaf in wat ze wilde. Misschien had hij zich wel bedacht of vond hij het geen goed idee meer om te doen. Ze liet zacht zijn hand los en staarde naar haar schrift. Ze had het niet moeten zeggen, stom kind dat ze ook was.

Dean probeerde niet al te negatief te kijken. Als er meestal iets aan de lever was, kon het niet goed zijn. De lever is een essentieel orgaan voor het menselijk lichaam. Iets aan de lever kon voor haar vader al fataal zijn. Alleen ging hij dat niet zeggen. "Zal vast niet heel ernstig zijn. Gewoon hopen op iets kleins." Hij kneep zachtjes in haar hand om te laten weten dat hij voor haar klaar stond.
Bij haar woorden kon de man het niet helpen om te glimlachen. Zijn donkere ogen hadden iets weg van de emotie blijdschap. "Dat.... Had ik niet zien aankomen." Dean had zelfs gedacht dat Eliza het aanbod zou afwijzen. Nu begreep hij ook waarom ze zich niet op haar gemak voelde. Hij stond nu op en tilde haar kin op. "Dat snap ik. Echter wil ik wel mijn blijdschap met jou kunnen delen Eliza." Haar naam op een andere toon uitgesproken. Het had iets verlangens en verleidelijkst tegelijkertijd.
Hij drukte zachtjes zijn lippen op die van haar en vervolgens drukte hij een kus op haar haren. "Je hebt de juiste keuze gemaakt." Hij ging weer netjes zitten alsof er niets was gebeurd.

Eliza slikte, ze wist dat het niet goed was. Toch knikte ze, hij bedoelde het goed en ze glimlachte. Ze wist wat ze aan hem had en dat vond ze erg fijn. Dat gaf haar een fijn gevoel. Wat haar nog meer een fijn gevoel gaf was het feit dat hij glimlachte toen ze zijn aanbod aannam. "Nee? Dacht je dat ik het zou afwijzen?" Ze giechelde zachtjes en keek hem aan, niet dat het onzekerheid bij hem zou zijn geweest. Zijn ego had mogelijk een deukje op gelopen maar meer niet.
Het gegiechel verstomde toen hij haar kin vast nam. Zachtjes beet ze op haar onderlip, ze voelde de lucht om hen heen veranderen en ze keek op in zijn donkere ogen. Hoe hij haar naam uitsprak.. Het gaf haar genietende rillingen over haar hele lichaam. Ze genoot nu alweer van het feit dat ze ja had gezegd.
Zacht kuste ze mee, verlangend. Ze wilde hem graag maar ze zou geduld hebben, dat kon ze wel. De kus op haar haren gaf haar een rustig gevoel, verspreide warmte door haar lichaam heen en zorgde voor een blos op haar wangen. "Ik ga er vanuit."

"Ja? Is dat zo'n raar idee? Jij kan iedere man krijgen Eliza." Zei hij simpeltjes terwijl hij de fles naar zijn mond bracht en een slok gaf. Het giechelen klonk aangenaam. Dat mocht ze wel vaker doen.
Het effect wat Dean op haar had gaf hem een heerlijke ego streling. Heerlijk hoe ze reageerde. Iedere keer. De verlangen in haar ogen waren onbetaalbaar. Echter was Dean overdag wel een heer. In de avond zou Eliza een hele andere kant van hem kunnen bewonderen. De blos op haar wangen lieten hem trots glimlachen. "Je bent schattig als je bloost, weet je dat?" Hij keek haar met pretoogjes aan. Hij vond het leuk om juist zo'n opmerkingen te maken. "Wat doe je vanavond trouwens?"

Zijn opmerkingen maakten haar verlegen, ze keek naar hoe hij uit de fles dronk. Hij wilde gewoon nog steeds dat ze inging op zijn aanbod, dat voelde erg fijn. Eliza bloosde. "Niet zo overdrijven, dat is echt niet waar." Ze giechelde verlegen en keek naar hem. Ze leunde op haar hand terwijl ze naar hem keer. Hij zag er zo mooi uit, ze zou de hele dag wel naar hem kunnen kijken. Ze glimlachte hem toe en bloosde nog meer. "Nee, dat heb ik nog niet vaak gehoord." Lang keek ze naar hem en glimlachte. Ze werd gek van wat hij met haar deed. Ze kon niet goed nadenken en keek naar hem. "Ik neem aan dat mijn avond inmiddels gevuld is met jouw plannen?" Er verscheen een beetje een brutale blik in haar ogen. Zacht beet ze op haar onderlip en klapte haar schrift dicht. Eliza keek even naar hem en speelde met een plukje van haar donkere haren.

"Eliza, ik overdrijf niet." Zijn bruine ogen waren oprecht in de hare gericht. Je zag duidelijk aan zijn expressie dat hij ieder woord meende. "Overdrijven past niet in mijn straatje." Hij begon weer met de dop van zijn fles te spelen. Hij keek even vanuit zijn ooghoeken naar Eliza. Ze stond weer naar hem te kijken. Hij vond het wel leuk. Het streelde zijn ego nog meer dan goed voor hem was. Zijn mondhoeken gingen op een speelse manier omhoog. "Mooi. Dan ga ik dat nog vaker zeggen." Hij dronk zijn flesje leeg, draaide de dop erop en gooide het op een soepele manier in de prullenbak die op een afstandje stond. "Dat klopt. Vanavond gaat het namelijk in." Hij keek haar ondeugend aan. "Eerst zal ik wat voor ons koken, douchen we samen en wil ik je laten zien wat ik nu precies met "dit" bedoelde. Denk je dat je mij aankunt Eliza?"

Eliza keek naar hem en bloosde een beetje. "En toch is het overdreven." Fluisterde ze koppig en met rode wangen bleef ze zitten. Ze zag heus wel dat hij ieder woord meende maar dat wilde ze niet geloven. Ze dronk even wat water en grinnikte. "Niet goed, het is alleen maar leuk voor je eigen ego." Zei ze brutaal en verlegen keek ze naar hem. Zachtjes beet het op haar onderlip, ze voelde haar onderlip ineen krimpen en giechelde. "Dat klinkt heerlijk." Ze giechelde een beetje en knikte. "Ja, ik denk het wel. Ik hoop het. Ben je zo extreem dan?" Ze leunde wat naar voren en keek naar hem. Hij was heerlijk en ze voelde zich goed bij hem. Ze keek nu al uit naar de avond. "Op jouw kamer neem ik aan?" Vroeg ze zachtjes, ze wist niet of ze het aan Emily kon uitleggen wat Dean met haar van plan was zonder haar kamergenote veel te veel te storen. Ze keek even weg van hem.

Hij keek haar met een koppige blik terug aan. "Niet zo koppig doen mevrouwtje. Met je leuke, schattige blosjes." Hij kon het niet laten om haar weer te plagen. Dean begon te lachen en schonk haar een brutale blik. "Mijn ego heeft streling nodig. Zelfs 10 keer per dag minimaal." Hij knipoogde naar haar. Dean en mensen plagen. Waarom? Waarom vond hij dat zo leuk?
Eliza vond het plan voor vanavond goed. Het was goed dat ze eerst wat at. Hij zou haar geen rust geven die nacht. "Ik ben van plan om wat spelletjes te spelen als kleine introductie. Extreem is niet het juiste woord." Hij pakte haar hand vast en drukte een kus tegen haar vingers. "Het zal wel zwaar voor je zijn dus morgen slapen we goed uit samen." Dean knikte. "Dat kan... Of we gaan naar een hotelletje? Ik weet niet wat je liever hebt?" Hij wilde de keuze aan Eliza laten. Misschien had zij meer behoefte aan privacy.

Eliza keek naar hem en bloosde een beetje. "Jij kan er anders ook wel wat van haar meneertje." Was haar antwoord waarna ze vrolijk moest lachen. "Pf, dat komt wel goed. Al die vrouwen die naar je kijken die strelen vast en zeker je ego genoeg." Hij was er knap genoeg voor, er keken zoveel dames naar hem dus dat zou zeker genoeg zijn voor zijn ego. Eliza keek even naar hem en bloosde helemaal. "Wat is dan wel het juiste woord?" Vroeg ze fluisterend. Spelletjes? Wat moest ze zich daar in hemelsnaam bij voorstellen. Zacht beet ze op haar onderlip en genoot van zijn kusje. "Wat moet ik me bedenken Dean?" Haar blik werd nieuwsgierig en ze bekeek hem. "Een hotelletje dan liever, ik.." Ze bloosde een beetje. "Ik denk dat ik dat prettiger vind." Ze keek hem aan, hopelijk vond hij het niet erg maar hij stelde het zelf voor natuurlijk.

"Weet ik. Het is een talent." Dean deed zijn handen achter zijn hoofd en leunde wat meer naar achteren in zijn stoel. Zo kreeg hij echt een badboy look wat hem zeker niet verkeerd stond. "De enige persoon waarvan ik mijn ego gestreeld wil hebben ben jij Eliza. Andere dames zie ik niet eens." En dat was waar. Eliza was de enige die hem in zo'n lange tijd zijn interesse had weten te wekken.
"Ik weet niet of een woord het wel kan beschrijven. Je zult het wel zien." Dean vond het heerlijk om Eliza gek te maken. Om haar in zenuwen te laten wachten.
"Laat al je wilde gedachten eens op de loop gaan. Dat gaat er vannacht gebeuren. Ik denk een klein onderdeel ervan. We beginnen uiteraard rustig." Hij streelde met zijn duim de rug van haar hand. "Is goed. Dan wordt het een hotelletje. Wel een kamer met eigen keuken en badkamer anders kan ik niet voor ons koken."

Eliza keek hem aan en ze keek even naar hem. Ze keek naar hoe hij eruit zag en zuchtte tevreden. Ze was niet verliefd maar hij bracht wel llustgevoelens naar boven bij haarzelf die ze voorheen niet kende. "Nou dat doe ik anders ook meer dan genoeg, straks wordt je nog verwaand." Ze gaf hem een knipoogje en bleef zitten. Ze vond het niet zo leuk dat hij niet vertelde wat hij met haar van plan was.
"Nee. Dat is niet eerlijk. Je weet dat ik me de gekste dingen voor de geest ga halen." Fluisterde ze zachtjes en ze hield zijn hand vast. Het voelde fijn, hij zou haar niet zomaar meer laten gaan. "Ja, laten we maar rustig beginnen, dat lijkt me wel het beste nu ik nergens iets van weet." Ze keek in zijn ogen en knikte.
"Kan je goed koken Dean? Dan mag je best vaker voor me koken." Ze keek hem liefjes aan en glimlachte. Ze smolt zo voor hem, elk moment.

De man deed zijn jackje even goed. "Hmm... I think you even like it Eliza. Dat is toch juist aantrekkelijk aan mij of zie ik dat verkeerd?" Hij streek door zijn warrige haren om het een beetje in model te brengen.
Hij haalde simpel zijn schouders naar haar op. "Dat is nu juist de bedoeling. Je weet niet wat je staat te wachten en dat maakt dit alles nog een tikkeltje." Hij grijnsde jongensachtig. "Ik kan zelfs heel goed koken Eliza. Het zal je nog verbazen." Hij stond op en ging nu achter haar staan. Zachtjes masseerde hij haar schouders. "Wat wilt mijn schoonheid vanavond eten?" Zei hij fluisterend in haar oor.