Koffiebar The Hope

Féren schudde haar hoofd en klakte afkeurend met haar tong. "Je weet duidelijk wat je kwaliteiten en je kwantiteiten zijn. Maar je kan de helft niet eens verklaren." Ze glimlachte even en drok haar latte rustig op. Ze schudde even teleurgesteld met de lege beker en keek daarna naar hem. Sloeg haar armen over elkaar heen en keek hem grijnzend aan. "En sommige harten kan je niet breken omdat ze er of niet zijn of gewoon sterker zijn dan dat." Bij het woord dat wees ze even naar hem en knipoogde. "Geloof me... Als je wat minder harten zou breken en wat serieuzer zou zijn in je omgang met vrouwen... Wie weet... En nu..." Ze schudt weer lachend met haar lege beker. "Ben ik toe aan een nieuwe koffie. Jij nog iets? Nu ik toch bezig ben en je geen vreemde meer bent." Ze liep langs hem en drukte een kus op zijn wang. "Ai caramba... Zo zonde." Ze schudde even met haar hoofd maar lachte om de woorden. Haar eigen waarde was hoger als de one night stands die ze had gehad...

James haalde zijn schouders op. "Ja, dat is waar. Nooit echt problemen mee gehad dus ja." Hij glimlachte haar even toe en keek naar haar beker die toch leeg bleek te zijn, tja dat kreeg je als je er van dronk. "Dat is waar, maar ik leef ook niet om harten te breken gelukkig." Hij glimlachte toen ze naar hem wees. Hij schudde zijn hoofd. "Alsof ik zo alles verwoestend ben, je kent me net en nu al denk je dat ik elke vrouw vermorzel." Hij schudde grinnikend zijn hoofd en keek naar haar. "Ik heb geen hart, het doet me vrij weinig als een vrouw haar hart breekt door mij. Ik ben niet op deze aarde voor liefde en zeker nog niet nu. Ik hou er niet van om vast te zitten aan iemand. Ik reis, vrouwen waarderen dat niet. Ik ga naar chique feesten, vrouwen worden jaloers. Serieuze omgang met vrouwen brengt serieuze relaties met zich mee. Ik ben niet zo gek om me daarin te storten." Hij leunde tegen de muur en knikte. Uit zijn zak haalde hij wat geld. 'Ik trakteer nu." Het was geen keuze, het stond gewoon vast. "Doe maar een zwarte koffie, zonder iets erin." Hij glimlachte toch weer bij haar kus op zijn wang. Zacht greep hij haar pols vast. "Het hoeft geen zonde te blijven." Hij trok haar naar zich toe, hij gaf haar geen keuze erin en kuste haar zacht. James wist wat hij deed, hij was een goed beoefende kusser. Toch liet hij haar al gauw weer los. "Ga de koffie maar halen." Hij stak een sigaret op en keek naar haar.

Féren snapte de ene keer meer van deze man als de andere. Hij was zo... verwarrend... Ze grijnsde wanneer hij haar weer verweet hem te beschuldigen van het vermorzelen van vrouwen. "Meneer James... U geeft anders toch echt zelf aan dat het u niet uit maakt of een vrouw een gebroken hart heeft." Ze legde haar handen over haar borst. "Ik voel het nu al." Het sarcasme droop er van af en ze giechelde nu even. De gedachte eraan. Ze was eigenlijk te druk met haar carriére voor dit soort dingen. Maar soms, mocht het wel even. Wanneer hij zijn kant deed over het waarom glimlachte ze. "Dus... als ik het goed begrijp... Je wilt je leven gewoon kunnen leven zonder dat een vrouw je tegenhoudt... Door jaloers te worden of te zeggen dat het niet mag. En ja... Ik ben daar geweest. Ik had enkel een jaloerse vriend..." Ze beet even op haar onderlip bij de gedachte en liet daarna haar lip weer los. "Ik begrijp het... denk ik... een beetje in ieder geval." Ze liet het geld voor wat het was, hij betaalde het zo maar terug en gaf hem een lief glimlachje bij zijn zwarte koffie bestelling.
Ze had hem een kus op haar wang gegeven en keek even naar de hand die haar pols nu omsloot. Zijn woorden maakten haar alerter als dat ze was. Ze merkte hoe hij haar naar zich toe trok en in de seconde dat ze haar ogen sloot van verassing en verbazing...Voelde ze hen lippen, in contact, elkaar aanrakend. Zodra ze los kwam en hij haar vertelde de koffie te halen liep ze naar de deur, maar bleef even staan. "Je hebt geluk dat ik je mag omdat we redelijk hetzelfde denken... Anders had je nu waarschijnlijk om de lantaarnpaal aan de andere kant van de straat gevouwen gezeten." Ze glimlachte even liefjes en daarna liep ze naar binnen waar ze de koffie en een Spaanse Cortado bestelde. Ze keek even stiekem over haar schouder en bekeek James eens goed. Nee... het bleef zonde dat een man als hij gewoon zo was... Maar ze begreep het. Ze zou het ook niet chill vinden als haar vriend haar overal heen zou volgen en haar dansen verstoorde. Ze zuchtte daarbij en nam de koffie. Ze glimlachte naar de man achter de bar en dacht opeens terug aan de kus. Ze bloosde een beetje en liet haar koffie nog even staan om haar zelf in haar gezicht te tikken. "Kom op Feer, zo bijzonder was het nu ook weer niet." dacht ze bij haarzelf. Ze pakte daarna haar koffie en liep naar buiten naar James waar ze hem zijn koffie gaf. "Eén zwarte koffie, zonder iets erin... Alstublieft." Binnen had ze snel met haar eigen geld betaald en gewoon niet het geld van James aangenomen.

"Een hart breken van een vrouw is niet hetzelfde als haar vermorzelen. Ik breek vrouwen liever in bed." Kort moest hij lachen, haar gevoel voor humor was geweldig. 'Oh ik ben zo geweldig dat je het nu al voelt.' Hij keek vrolijk naar haar en knikte. 'Ja, eigenlijk wel ja. Ik wil niet beperkt worden in mijn leven." Ze herkende het, dat was fijn, iemand die het begreep. "Ja, je weet goed wat ik bedoel. Een jaloers iemand die je niet laat doen wat je het liefste wilt." Hij zuchtte diep en keek naar haar. Hij glimlachte vriendelijk naar haar.
James voelde haar verbazing en keek in haar ogen. Hij glimlachte en moest lachen. "Oh.. Oh.. Ik ben zo bang. Stiekem genoot je, ik heb je wel door Féren.' Hij keek grijnzend naar haar en keek toen even naar zijn sigaret. Rustig rookte hij van de sigaret. Het maakte hem rustig en hij voelde zich weer helemaal op zijn gemak. Hij had alles in de hand. Hij had hier de leiding en niet die jongedame. Hij bekeek haar even, ze was knap, daar zou hij niet om liegen en hij wist zeker dat de jonge vrouw goed was in bed. Daar zou hij vast van genieten.
Ah, ze kwam weet terug en hij nam de koffie aan. "Ah heerlijk, dankjewel." Hij glimlachte haar toe en gooide zijn sigaret rustig weg.
"Maar terugkomend op mijn problemen met vrouwen. Ik ben rijk, ik zie er goed uit en ik ben goed in bed. Kortom, ik ben compleet alleen, zoals een vriendin van mij zei, heb ik een hart van steen. Maar geef jij je mening eens over mij. Ik ben wel benieuwd naar jou."
Hij keek met zijn lichte ogen in haar donkere ogen, ze was mooi en hij glimlachte haar toe.

Féren keek hem even aan met een quasi beledigd gezicht en schoot toen in de lach. "Dus je breekt vrouwen liever in bed. Aha... Dat verklaart waarom je precies weet hoe je bent." Ze grijnsde en sloeg haar armen over elkaar heen. "Dat ik me dom voordoe op school, betekent niet dat ik zo ben buiten school." Ze haalde haar schouders op. "Al vind ik het super als ze zo over me denken."
Wanneer hij haar had gekust grijnsde hij bij zijn antwoord. "Daag me niet uit James. Er zijn velen mensen die me onderschat hebben." Ze wierp hierbij haar haren over haar schouder en verdween in de koffiebar.
Naarmate ze naar buiten kwam glimlachte ze bij het feit dat hij glimlachte en haar bedankte voor de koffie. "Gewoon ervan genieten..." Was het enige wat ze zei. Hij ging al snel weer verder over het hoe en waarom hij met vrouwen omging. Féren grijnsde wanneer hij vroeg om haar mening. "Wel... waar zal ik beginnen. Je praat graag over jezelf, weet precies wat je kwali- en kwantiteiten zijn, je weet ook heel goed hoe je vrouwen moet verleiden, met ze moet zoenen en als ik je moet geloven, wat ze lekker vinden in bed. Daarnaast... je looks... Je mag er zeker weten. Maar je hebt ook een hoog arrogantie niveau. Dit omdat je precies weet wie je bent en waar je naartoe wilt." Ze haalde even diep adem. "Wat mij betreft ben je een goede match, maar zoals vele vrouwen jou niet kunnen krijgen, kunnen veel mannen mij niet krijgen. Ik hecht te veel waarde aan mijn dans." Ze grijnsde even en haalde en hand door haar haren. "Daarom is het zonde. We hechten allebei waarde aan onze hobby's. We kunnen ze misschien ooit delen. Ik zou namelijk een moord doen om ooit naar Egypte te gaan, of naar Italië... Ergens anders als Londen in ieder geval. Amerika? Ben ik al geweest, kom ik weg... New York om precies te zijn. Maar alleen, als ik jou ooit in mijn dansstudio krijg." Ze grijnsde en keek hem uitdagend aan.

James grinnikte. Haar beschrijving over hem klonk eigenlijk best goed. Het klopte helemaal. "Ik ben zo doorzichtig." Hij keek naar haar en deed een hand in zijn broekzak terwijl hij een slokje koffie nam. "Dus je sluit gewoon een deal met me. Seks en je liefde? Je wat.. Denk je dat je dat terug krijgt?' Hij schudde zijn hoofd even en keek naar haar. "Ik wil best met je reizen, ik hou wel van wat gezelschap. Ik kom uit Canada dus ik hoef ook niet naar Amerika. Als ik al zou gaan dan even naar Vegas, extra geld." Hij schonk haar een knipoog, hij vond haar leuk, ze was uitdagend. Féren zorgde voor wat pit en als hij eerlijk was dan wilde hij best wel met haar reizen. "Dansen is niet mijn sterkste kant maar ik wil het best een keer voor je proberen hoor schatje." Zachtjes grinnikte James even. Ze was leuk, dat zou hij toch niet toegeven maar toch, het was wel zo. Hij gaf nooit dingen toe. Zoals Abby al had gezegd was zijn hart van steen. Hij had het niet over gevoelens, hij had het niet over wat hij vond. Even keek hij in zijn koffie en toen weer naar haar.
"Maar je danst dus? Wat voor dansen doe je? Ik ben wel benieuwd waar je me mee gaat teisteren als ik moet gaan dansen met je."
Zachtjes grinnikte hij even en keek naar haar. Rustig dronk hij zijn koffie op en gooide de beker weg. Hij keek in haar ogen en bekeek haar genietend. Ze was erg lekker om te bekijken.

Féren grijnsde bij zijn woorden. "Dat is voor mij een weet en voor jou een vraag meneer James." Ze knipoogde even plagend en nam daarna een slok van haar koffie die nog een beetje heet was. Ze kneep even haar ogen dicht wanneer ze het doorslikte en had moeite alles binnen te houden wanneer hij toegaf niet te kunnen dansen. "Ohw, iedereen kan dansen James. Maar sommigen hebben even net wat meer hulp nodig bij de technieken." Haar stem klonk laconiek, alsof het appeltje eitje was. Maar ze zou hem flink hard laten werken.
Féren keek op wanneer hij vroeg welke soort dansen ze beoefende. Haar ogen begonnen te glimmen en ze grijnsde. "Ik ben daadwerkelijk van alle soorten een fan. Maar heb wel een favoriet, al moet deze gecombineerd zijn. Hiphop en ballet. Het blijft interessant hoe je die twee kan combineren." Ze glimlachte maar deze veranderde al snel naar een erg brede grijns. "En geloof me... Ik gooi je meteen in het diepe met ballet goed?" Ze schoot in de lach bij het idee alleen al, als hij een pirouette zou doen... Het zou er vast komisch uit zien. "Nee, laat ik maar aardig voor je zijn en dat niet doen goed?" Ze legde even haar hand op zijn schouder en merkte dat hij redelijk gespierd was. "Al zou je perfect zijn om lifts te doen en zo." Ze trok een beetje laat, naar haar zin, haar hand terug en legde deze weer om het kleine kopje koffie wat ze in haar handen hield.

James keek even naar haar en grinnikte. Hij vond het leuk om continue meneer genoemd te worden, dat gaf hem een gevoel van macht. Waarom wist hij niet maar het was een prettig gevoel. Hij keek even naar haar en luisterde naar haar. "Natuurlijk, wel een beetje maar ik ben er gewoon niet echt dol op." Hij glimlachte even en keek naar haar. "Ballet.." Het klonk al met walging uit zijn stem. "Dat vind ik echt niets voor mij. Prachtig om naar te kijken, erg leuk maar ik hoef echt niet zelf te dansen. Ik kan je ook wel optillen zonder in een balletpakje te staan hoor." Hij grinnikte kort en keek naar haar. Haar hand lag op zijn schouder en hij keek naar haar. Kalm kwam hij wat bij haar staan en legde zijn arm om haar heen. "Ik vind het wel een goede start. Ik wil best een keer met je oefenen, sporten vind ik toch leuk om te doen. Ik ga elke dag wel hardlopen of iets anders doen." James hield ervan om gezond bezig te zijn. Het was altijd gestimuleerd om bezig te zijn, hij had allerlei dingen gedaan. Zo had hij leren stijldansen, onder dwang dat wel, hij had leren schermen en veel gefitnesst. Het waren natuurlijk geen standaard sporten maar hij vond het erg prettig om te sporten.

Féren haalde haar schouders op. "Je moet goed luisteren. De combinatie." Ze glimlachte even wanneer hij meldde dat hij haar zonder pakje ook wel op kon tillen. "Joh, ik met mijn 65 kilo ofzo? Dat is makkelijk voor iemand met zulke armen." Lachte ze. Ze gaf hem plagend een stootje tegen zijn bovenarm, maar totaal niet hard. Féren keek hem aan wanneer hij dichter bij haar kwam staan en een arm om haar heen legde. Ze trok een wenkbrauw omhoog en keek hem daarna sceptisch aan. "Een goede start? Wacht maar tot je de studio ziet." Ze legde haar hand op de hand van de arm die om haar heen lag en keek daarna naar hem. "Hardlopen dus? Ik denk dat we zelfs dat samen kunnen gaan doen als een soort activiteit. Al ren ik vaak naar de studio en terug, dus wat nieuwe omgevingen en routes zullen me misschien goed doen. Een idee?" Ze keek hem aan. Ze merkte hoe ze haar rug wegduwde omdat ze niet zeker wist hoe ze zich moest gedragen in zijn aanwezigheid. Hij werd steeds closer.

"Ik luister goed maar ballet zit in de combinatie, dat is een beetje het probleem." Hij keek haar aan en moest lachen. "Natuurlijk, ik zal het hier niet midden op straat doen maar ik kan het wel." James keek haar aan. Hij merkte wel dat ze hem aankeek toen hij dichterbij kwam, ach wat zou het. Hij wilde haar nu ook wel even dicht bij zich hebben. "Ik ben benieuwd. Wanneer gaan we die bekijken?" Hij gaf haar een plagende knipoog, duidend op de dubbele betekenis die hij eraan wilde geven. James knikte instemmend, hardlopen. Ja, dat was wel zijn ding. "Prima idee, er is hier genoeg om te bekijken tijdens het hardlopen dus waarom niet." Hij voelde hoe ze haar rug wegduwde maar toch trok hij haar weer terug en tegen zich aan. "Dit is dus juist het gedrag dat ik niet wil.' Mompelde hij zachtjes in haar oor. "Je daagt me uit, ik accepteer de uitdaging en jij accepteert dat je je overgeeft aan me. Zelfs al zou dat hier midden op straat zijn, Féren." Haar naam sprak hij sensueel uit waardoor de dreiging van zijn vorige woorden iets minder werd.

Féren keek naar hem en kon een glimlach niet onderdrukken. "Ik ben ook liever iemand die haar voeten op de grond houd wat dans betreft, en niet hoger als een halve meter boven de grond in sprongen." Bij zijn woorden dat hij nieuwsgierig was naar de studio glimlachte ze een beetje en pakte haar telefoon om te kijken hoe laat het was. "In feite heb ik straks een kleine beginnersklas die ik les moet geven. Je mag kijken. Meestal blijf ik daarna nog even dus misschien kan ik je al wat leuks leren." De knipoog die volgde liet haar een zowel aangename als onaangename rilling krijgen.
Féren had haar rug een beetje weggedrukt, maar James trok haar net zo goed weer tegen zich aan. Ze legde haar handen tegen zijn borst en keek naar haar handen wanneer hij de woorden in haar oor mompelde. Wederom keek ze hem sceptisch aan en schudde haar hoofd ligt verward. De woorden die daarop volgden maakten het haar niet veel duidelijker. Ze keek hem nu aan. "Ik.. daag jou uit? En jij verwacht dat ik me aan jou overgeef? Moet ik het zo opvatten?" Het stuk van het 'midden op straat' liet ze maar even buiten schot. Ze stond tegen hem aan, haar rug nu hol doordat ze automatisch haar buik aanspande waardoor deze haast plat tegen hem aandrukte... Al was er altijd iets wat niet plat kon worden. Féren keek hem nu diep in zijn ogen aan. Ogen waren de deuren naar de ziel zeiden mensen vaak. "Als je me nu eens vertelt wat je op dit moment, echt nu dus, van me verwacht." Ze ontspande haar houding en bleef gewoon dicht bij hem staan, zonder dat hij haar dus hoefde te dwingen bij hem te blijven staan. "Je hoeft namelijk niet bang te zijn dat ik wegloop oké? Mocht je daar bang voor zijn althans."

James keek naar haar, blij dat ze glimlachte. Ze had een mooie glimlach. "Toch wel? Dus je wilt niet opgetild worden door me?' Hij keek even naar haar, en knikte instemmend. 'Is goed, waar moet ik heen dan kan ik er heen rijden? Ik laat mijn auto hier liever niet te lang staan, ik ben er nogal aan gehecht.' Hij keek naar haar en moest lachen. 'Ik ben heel benieuwd wat je met gaat leren.' Hij grinnikte zachtjes en keek toen weg.
De jongeman hield haar tegen zich aan en glimlachte. Haar handen op zijn borst voelde prettig, ze was warm maar haar sceptische blik liet hem even fronsen. "Een beetje maar je vergeet nu natuurlijk wel het leukste deel of niet soms." Rustig keek hij in haar ogen en deed een plukje van haar haren goed. Haar lichaam stond tegen hem aan, een prettig gevoel, dat zou hij zeker niet ontkennen. Glimlachend keek hij naar haar en bleef staan.
Zeggen wat hij dacht? Dat was niet echt zijn sterkste kant.
"Niet zoveel. Ik vind het leuk om je te bekijken, je ziet er goed uit. Ik bedenk me welke mogelijkheden je me allemaal kan bieden."
Het klonk meer als een zakelijk iets dan iets anders. James sloot zich langzaam weer af. Hij hield niet van gedachten uitwisselen, over gevoelens praten. Het moest oppervlakkig blijven, dan was het goed. "Dat zegt iedereen maar iedereen loopt weg." Dat mompelde hij haar nog toe voor hij haar weer los liet. Het intieme moment was voor hem weer over. Hij nam wat afstand, dat kijkje had James haar in zijn hoofd gegund, meer niet. Hij pakte zijn sigaretten en stak er weer een op. Even op adem komen, even weer afsluiten. Niemand hoefde binnen te komen. Helemaal niemand.

Féren meende het... ze snapte helemaal niets van deze man. Het ene moment was hij open en gezellig, en het andere moment sloot hij zich helemaal af en leek hij met rust gelaten te worden. Bij zijn woorden dat iedereen weg liep beet Féren op haar onderlip. Zo wás zij dus totaal niet. Hij stak een nieuwe peuk op, maar Féren bracht haar hand naar haar mond en beet op haar vinger. Dat zegt iedereen maar iedereen loopt weg. De woorden spookten door haar hoofd en ze keek naar hem. Ze liep nu naar hem toe en legde haar armen om zijn middel, haar hoofd tegen zijn borst, haar ogen gesloten. "Dank je, voor het delen van je gedachten met me. Ik weet dat het raar is, maar... zou ik misschien ook één sigaret mogen?" Ze liet hem nu een klein beetje los, maar haar armen lagen nog steeds om zijn middel. Ze hief één hand en legde deze op zijn wang. "Ik ben niet zoals anderen James. Ik loop niet weg wanneer ik iemand mag. Tenzij we fatsoenlijk gedag tegen elkaar hebben gezegd. Voor als we gaan slapen ofzo." Ze schonk hem een brede glimlach en ging gewoon rustig naast hem staan. Dicht naast hem. Als ze hen handen zouden bewegen, zouden ze elkaar met gemak aan kunnen raken. Ze keek naar hem vanaf de zijkant. "Weet je... als je het echt moeilijk vind om je gedachten te delen, had je het gewoon mogen zeggen. Dan... weet je... had je het niet hoeven vertellen weet je. Ik wil niet dat je je ongemakkelijk voelt. Ik..." Ze zweeg even en week haar blik af. "Ik vond het leuk, toen je zo onbezorgd was. Gewoon niets aan je hoofd. En ik voel me schuldig, dat je het niet leuk vond... Dat ik een soort infiltratie op je gedachten heb gedaan." Ze keek hem nu aan, maar toch glimlachte ze. Al deden haar ogen dit keer niet mee.

James slikte. Hij voelde haar armen om hem heen en het verbaasde hem. Dit lieve, tedere gebaar blies zijn muur zo omver. Stil stond hij daar, kijkend naar haar. Haar ogen waren gesloten en haar hoofd rustte tegen zijn borst. Hij stond er wat onhandig bij. Wilde de as van zijn sigaret niet op haar laten komen en slikte. "Ja.. Ja natuurlijk." Zelfs in zijn stem was de verbazing te horen en hij keek met een andere blik naar haar.
Haar hand, Férens hand, op zijn wang. Het deed iets met hem. Hij luisterde naar haar woorden. Ze wist precies te zeggen wat hij eigenlijk niet moest horen maar wat hij wel graag wilde horen. Zacht legde hij zijn hoofd tegen het hare, kuste haar voorhoofd. Dit maal zonder bij bedoelingen en keek naar haar. Ze wist hem precies te raken en dat maakte hem kwetsbaar. Daar hield hij niet van, hij vond het niet fijn om kwetsbaar te zijn. Féren bleef dicht bij hem staan, gelukkig maar, hij had niet gewild dat ze nu afstand had genomen. "Ik ben het niet gewend, gevoelens zijn niet mijn ding. Ik heb een hart van steen, althans dat wordt me vaak verweten en dat vind ik goed."
James zag haar wegkijken. "Ik voel me niet ongemakkelijk bij jou, hoe kan ik ook. Je ziet recht door me heen. Het beangstigd me, maar het geeft me ook een fijn gevoel." Bekende hij en hij glimlachte. "Dat deed je niet, ik liet ze gewoon te open. Het is niet jouw schuld Féren, dat meen ik."
James legde nu zijn armen om haar heen en knuffelde haar zacht. "Geef me gewoon even een moment, ik heb mezelf zo weer opgepakt. Jij krijgt nu eerst je sigaret."
Zacht streelde hij door haar haren hen waarna hij haar iets losser liet en een sigaret voor haar pakte.

Féren keek hem aan en ze glimlachte even. Een klein glimlachje, maar wel gemeend. "Gevoelens zijn niet altijd leuk, maar ze maken ons menselijk. Ik zou geen emotieloos persoon willen zijn." Ze keek hem aan en kon het niet helpen haar hoofd tegen hem aan te leggen wanneer hij zijn arm om haar heen legde. "Je bent prima zoals je nu bent. Probeer een balans te vinden tussen jezelf open stellen en jezelf afsluiten. Ik ken het probleem... Ik heb het ook maar.... Ik vind je goed zoals je bent. En..." Ze keek weer weg en nam dankbaar de sigaret aan die hij net gepakt had. Ze stak hem zelf aan met een feloranje aansteker en stopte deze weer weg in haar broekzak. "Bedankt... Maar... Ik weet niet of ik je ooit pijn zou willen doen, of zelfs maar een grote afstand van je nemen." Ze sprong opeens op en had een grijns om haar lippen. "Vertrouw me en geef me je telefoon. Ik zal er niets raars mee doen." Ze wachtte geduldig terwijl ze zelf haar telefoon pakte en deze aan hem gaf. Een ruil. Ze voerde in rap tempo haar nummer in en gaf de telefoon weer terug. Wachtend op de hare. "Als er nu, ooit iets gebeurd... als ik weg ben, je wil gezelschap of je trekt het niet. Voel je vrij om te bellen meneer James." Ze maakte hierbij een buiging en grijnsde. Ze nam een happy pose aan, zo één waarbij je eigenlijk je handen onder je kin vouwt en een grote glimlach op zet. Maar deze liet ze al snel gaan en ze liep naar James toe. "Ik ben erg sceptisch, soms erg naïef... Maar ik mag je James. En nu... Ga ik je uitleggen waar de studio is. Die is namelijk aan de overkant van de weg." Ze wees naar de glazen deur waar op geschreven stond: Dansstudio Beats & Violins. Ze grinnikte en bleef binnen een bepaalde afstand bij hem staan. Maar ze kon het niet helpen haarzelf af te vragen waarom hij zo bang was dat ze zomaar weg zou gaan..

Hij zag hoe gemeend haar glimlach was en hij knikte instemmend. Gevoelens vond hij vaak vreselijk maar goed, hij moest er toch mee om gaan. Ze had gelijk, het maakte hen mens. Rustig bleef James staan en keek naar haar. Hij was blij om te horen dat ze hem prima vond zoals hij nu was. "Dankjewel, ik ben blij om te horen dat je me goed genoeg vind." Hij keek in haar ogen en glimlachte. Hij knikte even. "Dat is goed." Hij glimlachte haar toe.
Haar stemmingswisseling maakte hem zelf ook vrolijk. Hij gaf haar zijn telefoon en grinnikte even vrolijk. Hij zag hoe ze haar telefoonnummer in toetste en deed dat zelf ook maar. Lachend keek hij even naar haar en gaf haar telefoon terug. "Dat zal ik zeker doen, geloof me." Hij wist nu al dat ik genoeg had aan Féren. Ze was van hetzelfde soort, als hij het zo kon noemen. Hij wist dat ze begreep wat hij voelde en dat vond hij een fijn idee. Glimlachend keek hij naar haar en moest even lachen. "Geweldige pose, dat moet je vaker doen." Vrolijk keek hij naar haar.
James keek even naar haar en knikte. Hij keek mee naar de dansstudio. "Prima, dat kan ik wel vinden hoor. Ik zal iets dat wat meer gemakkelijker is aantrekken dan deze prachtige kleding. Dan zorg ik dat ik naar je beginnersklasje kom kijken, dat past natuurlijk wel bij mijn niveau."
Precies zoals hij had gezegd had hij nu weer een goed humeur en keek hij vrolijk naar haar. Grinnikend keek hij even naar haar en bleef tevreden staan.

Féren glimlachte even en schudde haar hoofd. "Je goed genoeg vinden... Je hebt mijn goedkeuring niet nodig hoor James." Ze had haar hoofd een beetje gekanteld en keek daarna naar hem. Ze hadden een nummer wissel gehad en ze borg haar telefoon weer op. Bij zijn woorden over haar pose schoot ze alleen maar meer in de lach en schudde ze haar hoofd. "Het is een pose die de kinderen regelmatig doen. Ik vind één keer in een ontmoeting meer dan genoeg." Daarna keek ze naar de dansstudio en wierp een blik op de stoppende auto voor de studio. Ze glimlachte even en wees naar de studio. "De eersten zijn er al. Er is een kleedkamer aanwezig, dus je hoeft je niet midden op straat om te kleden." Ze keek even om haar heen en liep daarna naar hem toe, sloeg een arm om zijn nek en gaf hem een kus. "Ik zie je zo... Oké? Ik moet me ook gaan omkleden." Ze draaide haar om en keek even naar links en rechts voor verkeer en rende toen de weg over. Ze begroette de twee eerste kinderen en opende de deur met de sleutel die ze uit haar broekzak haalde. De kinderen liet ze binnen en voordat ze naar binnen ging keek ze nog even naar James. Ze gaf hem een kushandje en een knipoog voordat ze hoofdschuddend naar binnen verdween.

new
------

Maya had vanmorgen eindelijk weer eens tijd gevonden om te gaan zwemmen en het zwembad was leeg geweest. Ze had zichzelf op een goede work-out getrakteerd. Ze had een uur lang gezwommen en was nu wel toe aan een kop thee. Gelukkig was de koffiebar dichtbij en was hij al open.
Maya liep de koffiebar binnen met haar natte haren in een vlecht. Ze liep naar de bar en ging daar op een van de krukken zitten. Haar sporttas lag naast haar op de grond. Ze bestelde haar favoriete en wachtte rustig tot deze klaar was. ondertussen speelde ze een beetje met haar telefoon (facebook kijken, appjes lezen enz)

Abby kwam van school vandaan. Ze was voor twee uurtjes naar school gegaan. Ze moesten alleen komen voor een belangrijk college over schrijven en magie. Abby had het helemaal niet erg gevonden terwijl zoveel studenten erover klaagden. De blondine werd gelijk geïnspireerd om zelf te schrijven. Voornamelijk zelfverzonnen spreuken en gedachten over de magische wereld.
Ze kwam de koffiebar ingelopen met een donkergele jas aan die tot haar knieën reikte. Ze droeg een zwarte rugzak op haar rug met allemaal verschillende stoffen erop genaaid. Haar haren waren deels gekruld en ze ging op een kruk zitten. Ze trok haar jas uit, legde die op de kruk naast zich samen met haar rugzak. Ze droeg een oversized witte sweater en daaronder een geruite, blauwe legging. Daarop droeg ze van die houthakkers laarsjes. Haar kledingstijl was altijd wel apart geweest. Alleen op school hield ze het nog subtiel. Ze droeg vandaag alleen wat eyeliner en mascara. "Hallo! Zou ik misschien een grote mok met chocomelk mogen? En daarop lekker veel slagroom en chocolade strooisel?" Ze glimlachte vriendelijk naar de man. Daarna haalde zij een boekje uit haar tas waar zij altijd van alles in schreef.

Maya zat aan de bar en kreeg haar thee van de man achter de bar. Op dat moment zag ze een meisje binnen komen lopen. De blondine kwam naast haar zitten aan de bar en bestelde een chocomel. Na het bestellen zag ze het meisje een boekje uit haar tas pakken. Het leek op een notitieboekje.Maya bekeek het meisje, ze zag er kleurrijk uit.zelf had ze haar zwarte broek aan en een confortabele rode trui, niets bijzonders. Maya legde haar telefoon op de bar en roerde in haar thee. Op facebook had niks nieuws gestaan en op whatssap was het ook stil geweest. ze had eenberichtje gestuurd naar Max, maar verwachtte nog geen reactie, hij zat in NY en daar was het 6 uur eerder. Misschien zou ze rond een uur of 1 een reactie vn hem krijgen, als hij net uit bed was. Maya keek naar het meisje naast haar, ergens had ze het meisje eerder gezien, waarschijnlijk op Silverwood of zo. 'Shit, silverwood.... magische taal' dacht Maya. Ze was vergeten dat zevandaag een college had van magie en schrift. Ze was vanmorgen zo afgeleid geweest.... En een les missen was niets voor haar, dat deed ze nooit."shit " liet ze zich zachtjes ontvallen. Het was niet netjes, maar Maya baalde gewoon dat ze een college had gemist, en zeker een belangrijk college als die van vanmorgen.

----
Ik typ dit op mijn tablet dus wss zit dit vol typfouten... srry

Ik typ zo vaak vanaf mijn telefoon dat is pas erg!
----
Abby begon van alles in haar boekje te kriebelen. De bladzijden waren allemaal in verschillende kleurtjes, met allemaal glitters en gekke stickers erin geplakt. Abby en haar creativiteit kon soms naar kinderlijkheid neigen. Na een paar minuten werd haar grote mok met chocomelk voor haar geserveerd. Ze bedankte de barman beleefd en begon te snoepen van de slagroom. Naast haar mok had ze nog een speciaal kommetje gekregen met nog meer slagroom erin. Zo lekker. Daarna nam zij voorzichtig een slok er van. Het was nog veel te heet. Ze veegde de slagroom van haar neus.
Verrast keek ze naar de dame die zachtjes schold. Blauwe ogen bekeken haar zorgvuldig, aandachtig. Ze kwam haar zo bekend voor. Toen begon er plotseling een lampje te branden. Was dat niet dat meisje van de karaoke? Die samen met David er heen was geweest? Haar vingers klemde zich nog meer om de mok heen. "Alles goed?" Vroeg ze voorzichtig.

Terwijl Maya zat te balen van haar gemiste college hoorde ze een stem naast haar voorzichtig vragen of alles goed was. Maya keek op en zag dat de blondine had gesproken. Ze zette een klein glimlachje op. "Ik kon er net achter dat ik een belangrijk college gemist heb, en ik ben tot nu toe altijd bij alle colleges geweest." gaf ze eerlijk toe "Is even balen... Maar ik kan de tijd ook niet terugdraaien." Ze haalde haar schouders op. In haar hoofd maakte ze een plan hoe ze de gemiste stof het best in kon halen, waarschijnlijk met een heel deel extra lees en oefenwerk. "Zit jij ook op Silverwood?" vroeg ze het meisje voorzichtig, "Je komt me namelijk ergens bekent van voor."

srry kort stukje....

Haha ik heb soms ook een kort stukje er tussen hoor
--
Abby probeerde weer een poging te wagen en nam een slokje van haar iets wat afgekoelde chocomelk. De donkerharige meisje was nu naar haar toegedraaid. Ze keek heel even naar haar litteken in het gezicht maar concentreerde zich vervolgens op wat ze zei. Een college? Kon het de college zijn waar ze was geweest? Kwam ze ook van Silverwood?
Toen werd Abby gevraagd of ze ook van Silverwood kwam. Een vriendelijke glimlach sierde op haar gezicht. "Dat klopt." Ze keek haar met een bescheiden expressie aan. "Ik heb je gezien bij de karaoke avond." Met David.... Dacht ze bij zichzelf. Niet dat zij dat gelijk ging zeggen. Dat kwam ook een beetje stalkend over. Ze zette haar mok neer op de bar. "Wil je mijn aantekeningen van het college?" Abby ging er vanuit dat het Magie en schrift was dat de medestudente volgde.

Het meisje kwam inderdaad van silverwood. Ze was die avond ook bij het karaokefeest geweest. Vaag herinnerde ze het meisje ook. "O, ik heb je volgens mij ook gezien daar." Het meisje zette haar chocomel op de bar neer. Ze bood haar de aantekeningen aan. "Heb jij ook schrift?" Vroeg ze verbaasd. Ze gebruikte expres niet de hele titel van het vak, je wist niet wie het kon horen. "Als het mag zou ik ze graag zien" het was fijn dat ze dus niet alle stof van het college hoefde te missen.
maya bedacht zich even en stak haar hand uit: ' Mijn naam is Maya.' Op haar gezicht stond een vriendlijke glimlach.

De blondine deed even haar boekje dicht omdat zij niet wilde dat anderen mee konden lezen. Nie dat zij de donkerharige dame wantrouwde. Integendeel. Ze zag er heel vriendelijk uit. Abby voelde zich ook gelijk op haar gemak. “Dat zal best kunnen. Jij was daar met David toch?” Vroeg ze voorzichtig niet wetend wat voor reactie zij hier op kreeg. Ze frunnikte aan de stof van haar oversized sweater. Toen waren David en zij nog geen stel geweest en nu wel.
De dame knikte. “Jup.” Ze pakte haar grote lijntjes schrift. Het was een lijntjesschrift met harde kant die een glanzende, rosachtige kaft had. Ook zag je er allemaal vlinders op in verschillende kleuren. “Bij het tweede tabje.” Ze overhandigde het schrift aan haar.
“Mijn naam is Abby.” Ze glimlachte een beetje verlegen terwijl ze nog een slokje van haar chocomelk nam. Nu had het een aangename temperatuur. Zo dronk zij het liefst haar chocomelk.