De kleine speeltuin

Jay haalde rustig zijn schouders op toen Maya het had over het leren. Volgens hem had het niets te maken met verkeerd leren, maar meer leersnelheid. Hij claimde een snelle leerling te zijn, daarom kon hij het huiswerk tijdens de les maken. "Ik ben jaloers, Dat zou ik ook wel willen kunnen." Zei maya speels.
Toen het over de huiswerk afspraak kwam gaf Jay aan dat hij eigenlijk geen voorkeur had voor een avond. "Als het jou niet uitmaakt... Ik kan vanavond." zei ze voorzichtig. Ze wist dat het ging om huiswerk maar toch... ergens vond ze het spannend om Jay uit te nodigen.
Jay had op haar gewacht bij het lopen. "Als het niet gaat, dan moet je het zeggen." meldde hij. Op Maya's gezicht verscheen een glimlach, het was fijn als iemand rekening met haar hield. Ze was weer een beetje tot rust gekomen van de afgelopen stressvolle dagen. En het gesprek met Jay had daarbij geholpen, hij was rustig maar op een fijne manier. Maya vond het alleen vervelend dat ze niet snel kon lopen. Toen ze daar wat van zei vertraagde Jay's pas nog meer zodat ze hetzelfde tempo liepen. Ze moest, volgens Jay, geen zorgen maken omdat hij aan de stress kon ontkomen door een rustige wandeling. Het is weer eens wat anders dan zwemmen of tekenen Maya voelde de blik van Jay op haar rusten, hij vroeg wat zij leuk vond om te doen. In haar ooghoeken zag ze de glimlach op zijn gezicht. "Wat ik graag doe? Meestal zwemmen, tekenen of schilderen." Er verscheen een twinkeling in haar ogen en een vrolijke glimlach op haar gezicht. Je kon zien dat ze dit echt leuk vond. "Het leukst is het om portretten te tekenen, het liefst zo realistisch mogelijk." Ze keek Jay aan. Ze was wel nieuwsgierig naar deze man, Wat zou iets zijn waar hij blij van wordt. "Wat doe jij graag? behalve genieten van de rust en het mooie weer?"

Jay glimlachte even een beetje wanneer ze aangaf dat dezelfde avond haar wel uitkwam. Hij dacht even na. "Weet je, we kunnen ook een pizza bestellen en tijdens de pizza even wat dingen bespreken en daarna het huiswerk maken." Hij glimlachte. "En maak je geen zorgen. Als ik niet had gekund had ik het zeker wel gezegd." Hij keek haar aan wanneer ze vertelde wat ze leuk vond om te doen buiten school. Hij raakte toch wel geïnteresseerd in haar, want hij kende niet veel mensen die tekenden of schilderden. "Als je ooit een cursus doet, kom ik zeker langs. Ik wil dolgraag wat meer leren over het tekenen van mensen of dieren... Of misschien wel hele abstracte dingen."
Pas wanneer ze vroeg wat hij graag deed dacht hij nog even wat dieper na. Het kostte hem duidelijk moeite om dingen over zichzelf los te laten. Maar daarna ontspande hij en glimlachte. "Ik luister graag muziek, maar vind het ook heerlijk om muziek te maken. Zingen, gitaar spelen, drummen... Alles wat maar met muziek te maken heeft kan mij gelukkig maken." Hij dacht daarna weer even na en keek dan ook even om zich heen. "Ja... muziek... ik heb verder niet echt veel hobby's."