Discotheek Rebel

Discotheek Rebel
Een niet alledaagse discotheek. Hier worden magische dans duelen gehouden. Waar men dans en magie moet gebruiken om een spectaculaire show te geven. Worden drankjes geserveerd die een bepaalde effect hebben of je laten veranderen in een pad en waar aparte kamers zijn om 'los te gaan'. Buiten dat is de discotheek omringd door magie. Licht wordt door magie gedaan, muziek gecombineerd met magie en ga zo maar door. Ook zul je misschien dingen zien wat je nooit bent tegen gekomen. Het is een unieke ervaring en heel populair in de magische wereld.

Reagerend op die laatste opmerking van Dean, denk je dat Aidan hem gek kan krijgen door subtiel met hem te flirten en hem zo eigenlijk op zijn nummer te zetten?

Aidan was lichtelijk beledigd door de opmerking die Grey had geplaatst voor ze hun kamer uit waren gelopen. Toch had hij zich er weer overheen gezet, alleen met het besef dat hij heel vaak heel ver zou gaan rennen om zijn gevoelens kwijt te krijgen. Toen de ander meldde dat ze er waren, trok hij hem even mee een steegje in en pakte zijn hand. "Een spreuk om de score bij te houden," zei Aidan, want hij was echt van plan Grey vanavond op zijn nummer te zetten. Hij legde zijn toverstaf op hun handen en sprak de spreuk. Daarna zei hij waar het tellen om ging: "Het aantal op de mond gezoende individuen." Niet lang daarna verschenen er boven hun hoofden twee nullen, geschreven in oranje vonkjes. Aidan legde Grey uit dat alleen zij twee de cijfers konden zien en dat twee keer dezelfde zoenen nog steeds telde als één. Daarna gebaarde hij Grey om hem voor te gaan naar binnen, controleerde zijn kapsel in het raam en was er helemaal klaar voor.

Kun je proberen maar of Dean dan ooit nog een woord tegen Aidan zal gaan zeggen?
Daar is Dean te trots voor denk ik.
----
Dean keek naar zijn hand. Hoe kwam Aidan iedere keer aan deze spreuken? Dean moest echt eens meer in de boeken gaan lezen. Vooral voor het vak spreuken in het dagelijks leven. Daar had die nog weinig tijd aan besteedt. Toen hij hoorde wat ze er voor moesten doen stopte Dean Aidan met de uitleg. Althans hij onderbrak de jongen. "Ho... Moet ik echt met iedereen gaan zoenen om te winnen?" Dean trok een vies gezicht. Hij ging echt niet met dames zoenen die er niet uit zagen. Hij wilde wel een beetje fatsoenlijke vrouwen aan de haak slaan. "Goed dat ik kauwgom heb meegenomen. Als ik dit eerder had geweten had ik ook nog een tandenborstel meegenomen." Desondanks dat Dean het niet zo'n heel prettig idee vond. "Kunnen we geen nummers doen?" Ja, Dean was niet bang voor deze uitdaging, het was alleen niet hygiënisch. Wist jij veel wat de vrouwen van te voren hebben gedaan.

Maar zou het hem van binnen gek kunnen maken?

Aidan moest Grey gelijk geven, hij had hier niet heel erg over nagedacht. Dus paste hij de spreuk aan. "Wie aan het eind van de avond de meeste verschillende telefoonnummers heeft," zei hij beslissend. Met magie moest je precies zijn, dus dat deed hij. "Zo beter." Hoewel het volledig tegen zijn principes jegens de omgang met vrouwen inging, was Aidan vastbesloten om te winnen. Hij wilde Grey zijn ongelijk bewijzen. Hij wachtte over de ander nog zou tegensputteren en liep toen de discotheek in. Niemand merkte aan hem wat hij van plan was. Stoer en volwassen liep hij naar binnen, zoals hij zich volledig natuurlijk kon gedragen. Nog even niks doende ging hij richting bar en plantte zich op een kruk naast één van de vele mooie meisjes in de ruimte en bestelde een drankje. Bier niet, dat leek te veel op een zuiplap. Stoer, maar toch verfijnd.

hoe bedoel je dat precies? Kan het namelijk op twee manieren interpreteren.
---
Dean was tevreden met de verandering. Dan hoefde hij tenminste niet met iedere griet te gaan zoenen die hij tegenkwam."Beter." Gaf hij als bevestiging. Het was wel humoristisch. De vrouwen waren vandaag alleen een stukje vlees voor hun. Een experimentje om hun ego te strelen. Om een kinderspelletje te winnen. Wie is nu beter. Jij of ik? Niet dat Dean zou zeggen dat hij het niet meer wilde. Hij ging Aidan namelijk op zijn plaats zetten. Babyface tegen een echte man?
Dean volgde nonchalant de jongen die voorop de discotheek binnen liep.Er stond een heerlijke nummer op. Dean kreeg er al zin in. Hij bekeek de houding van Aidan. Dit werd nog een hilarische avond. Dean ging naar de bar en bestelde voor zichzelf een dubbele whisky met ijs. Hij ging daarna tegen de muur aanstaan. Zijn donkere ogen bekeken de zaal. Bekeken de vrouwen. Hij ging gelijk filteren waarvan hij zeker niet het nummer van wilde. Op dat moment liep een vrouw langs die voor hem stopte."Smaakt het?" Dean keek haar met een vrij duistere blik aan. "Heerlijk net zoals mijn uitzicht."

Nou, dat het Aidan in zekere zin lukt, maar dat Dean het allemaal opkropt, omdat hij nooit toe zou geven, en dus eigenlijk voelt wat onze Babyface al had gezegd: 'Als ik goed mijn best doe, wil zelfs jij me zoenen.'  

Grey vond het met al zijn vooroordelen over Aidan waarschijnlijk hilarisch hoe de jongen er nu bijliep, maar het werkte. Verschillende meiden keken al zijn kant op en veel van hen lieten hun blik op hem rusten. Aidan draaide zich nu naar het meisje waar hij naast was gaan zitten en knoopte een gesprekje met haar aan. Geen openingszin, geen versiertrucjes, gewoon een normaal gesprek. Knap, stoer, maar niet te oliedom om te denken dat openingszinnen werken bij vrouwen. Oké, bij sommigen wel, maar Aidan zag dit meisje als daar te verfijnd voor. Bijna elk meisje was te verfijnd om voor een openingszin te vallen, maar dat betekende niet dat Aidan zijn charmes niet kon toepassen op hen. Niet veel later stond hij met haar op de dansvloer op één van de rustiger nummers.

Doen we straks iets van een tijdsprong ofzo?

Ja dat zeker Dat kan inderdaad wel gebeuren. En als je niet oppast doet Dean het gewoon haha!
---
Dean hoefde maar enkele zinnen te zeggen en had al de eerste telefoonnummer gescoord. Voor hem hoefde dat hele babbelen niet. Of iemand gaf zijn nummer of het meisje kon gewoon naar een ander toegaan. Als Dean teveel moeite moest doen ging het hem irriteren. Hij zag de teller op zijn hand nu op 1 gaan. Hij nam nog simpel een slok en liep op een groep dames af. "Hey ladies. Mag ik erbij komen staan?" Er stond een charmante glimlach op zijn gezicht gerust. Zijn donkere ogen stonden vriendelijker echter tot afstandelijk. Hij maakte met hun een babbeltje. Met groepen duurde het wat langer voordat ene toehapte. Maar je had misschien geluk en kon dan een aantal nummers tegelijkertijd scoren.

Dan gaan we dat proberen na Deans volgende hatelijke opmerking.  

Aidan had een erg gezellige avond. Hij stond vooral op de dansvloer en danste met alle meiden die op hem toehapten. Sommigen gaven hem spontaan zijn nummer, tegen anderen was hij subtiel, aardig en lief en als ze dan weg moesten, gaf hij hen zijn telefoon om hun nummer erin te zetten, om nog een keer af te spreken en gezellig te doen. Er zat zeker date-waardig materiaal tussen, waar hij wel vaker mee af wilde spreken. Maar het aantal nummers was nu belangrijker. 
Zo rond half één, dus de nacht was nog niet eens echt begonnen, voelde hij de rilling over zijn rug lopen, die aangaf dat het tellen gestopt was. Hij keek nog niet boven zijn hoofd, maar het waren er best veel, vond hij zelf. Met een spreuk, verborg hij het nummer ook, want hij wilde eerst dat van Grey zien, die hij na hun binnenkomst ook volledig uit het oog was verloren. Hij liep richting de bar en wachtte daar op hem. Aidan had uitgelegd dat de rilling het eind betekende.

Ben eens benieuwd
----
Dean had het zich ook naar zijn zin gehad. Hij had zelfs een dance battle gehad die hij uiteraard had gewonnen. Dit had hem nog meer nummers gescoord. De man had wel niemand er tussen waarvan hij echt contact mee ging opnemen. Nee, daar was hij ook niet voor deze avond. Deze avond ging het om winnen. Om de babyface boy eens op zijn nummer te zetten.
Na een tijdje voelde ook Dean de rilling over zijn rug lopen. De telling was gestopt. Alleen wilde hij Aidan voor de gek houden. Met een illusie wist hij over het juiste getal een ander getal te laten verschijnen. Dit kostte hem veel moeite maar het was het waard. Hij liep naar Aidan toe en hield zijn hand omhoog. Hij had bewust voor een lagere cijfer gekozen dat de teller in de werkelijkheid stond. "20 nummers deze avond en jij meneer?"

Aangezien het zijn spreuk was, merkte Aidan het als er iemand mee knoeide, zoals Grey nu deed. Maar hij zei er niets over (goh, ik denk dat ik dat in zijn onderschrift moet gaan zetten, wordt een soort van standaard zin). "Ik heb geen idee," zei hij schaapachtig, maar toch met een ondeugende glimlach. Hij legde zijn staf op de bar en sprak de beëindigingsspreuk uit. Voor de staf werden twee cijfers tussen hen in geprojecteerd. "Kijk eens aan," zei Aidan. "43." Hij voelde zich toch enigszins schuldig, omdat hij van sowieso 37 van die meisjes voor niets het nummer op zak had. Daarna keek hij naar het nummer van Grey.

Hahahahaha!
---
Dean mond viel open, letterlijk open toen hij het getal van Aidan zag verschijnen. Dat meende je niet? 43! Hij had nooit gedacht dat de jongen het in zich had. Dean begon in zijn handen te klappen. "Ik ben verrast. Zeer verrast zelfs." Nu liet de man ook zijn hand zien, "43. Blijkbaar hebben we beide genoeg nummers. Beide winnaars..." Of Dean daar blij mee moest zijn? Want dit betekende dat hij al die tijd Aidan had gedist om... niets? Dat de man al die tijd ongelijk heeft gehad. Moest hij nu zijn excuses aanbieden? Misschien wel zo eerlijk. "Aidan. Ik heb mij sterk vergist. Je bent inderdaad een vrouwen magneet. Misschien op een andere manier maar dan nog."

Aidan glimlachte zelfvoldaan, maar ook naar de ander om hem te feliciteren. Hij schudde hem de hand. "Dan hoeven we elkaar ook geen prijs te geven of wel?" zei hij lachend. Hij luisterde naar de ander zijn bewondering. Grey's reactie was echt geweldig. "Het doet me goed dat je dat zegt," zei hij. "Echt heel aardig en sportief van je." Hij glimlachte vrolijk en klopte de ander vriendschappelijk op zijn schouder. "Laat mij dan een drankje voor je kopen." Daarmee richtte hij zich richting de barman en bestelde voor hen beide een paar shotjes, die even later voor hen neergezet werden. Hij keek de ander ondeugend aan en hield zijn arm op, om met die van hem te kruisen en het drankje achterover te gooien.

Beide heren schudde elkaar de hand. 43 nummers waren niet niets. Ze hadden het beide heel goed gedaan. Ook al was het heel oppervlakkig om nummers te scoren voor een weddenschap. "Dat klopt." Natuurlijk was Dean sportief. Als hij het echt bij de verkeerde eind had, was hij niet de beroerte om dat goed te maken. "Zo ben ik wel ook al had je verwacht van niet." Dean deed zijn handen in zijn broekzakken. Aidan wilde hem trakteren op een drankje. Meestal hield Dean er niet van om getrakteerd te worden. "Voor deze ene keer dan." Hij volgde de jongen naar de bar. Hij pakte het shotje en deed zijn arm kruizen met dat van Aidan. "Op onze overwinning." En gooide het drankje achterover.

Aidan trok even een gezicht vanwege de zoetheid van het shotje, maar ging daarna verder met de volgende. Hij had nog niet heel veel gedronken en dacht nu nog teveel na over wat ze deze avond nou eigenlijk gedaan hadden. Hij keek naar de ander. "Eigenlijk kan dit gewoon niet, toch?" vroeg hij, Grey doordringend aankijkend. "Ik bedoel, we staan te flirten met allemaal meisjes, alleen maar om een nummer te bemachtigen, zodat we een wedstrijd kunnen winnen." Hij zuchtte en ging op een barkruk zitten. "Normaal doe ik dat ook niet," zei hij zuchtend. Een paar meisjes van wie hij het nummer nu had, zag hij nog rondlopen en hij zou bijna opstaan om het uit te leggen en zjin excuses aan te bieden, ook al zou hij dan waarschijnlijk een paar klappen krijgen.

Dean vond het shotje voor hem ook veel te zoet. Hij hield meer van droge dranken die een brandende na smaak achter lieten. Dit was voor hem echt rotzooi. Echter hoorde je hem niet klagen want dat deden echte mannen niet. Gewoon doorgaan. "Eigenlijk niet." Hij was het voor een keer eens met Aidan. "Voor onze ego hebben wij vrouwen voor de gek gehouden." Hij gleed met zijn vingers door zijn warrige haren om het weer een beetje in model te krijgen. Hij knikte bij de woorden van Aidan. "Wat een zucht.... Zat er dan geen meisje tussen waarvan je dacht: hmm daar wil ik wel eens een beschuitje mee gaan eten?" Dean bestelde zich nu een whisky on the rocks. "Wat wil jij Aidan. Dit keer trakteer ik."

"Precies," beaamde Aidan. "Dit doen we niet meer. En ik neem hetzelfde als jij, alsjeblieft." Uit Ierland was hij bekend geraakt met whiskeys, dus die dronk hij wel. Bij Grey's andere vraag moest hij lachen. "Wel een paar, ik was van minstens twee ook wel van plan ze te bellen. En hoe is het wat dat betreft bij jou gegaan? Heb je eigenlijk ook de nummers van mannen ertussen zitten, of doen die dat niet zo?" Hij was oprecht nieuwsgierig, ging dat hetzelfde of hielden die et andere maniertjes op na? En wie kon hij dat beter vragen dan zijn kamergenoot. Nu hij zich bewezen had, kon hij zich van tijd tot tijd weer kleden en gedragen als een zestienjarige, wat hem altijd zeer goed beviel.

De man keek verrast de kant op naar Aidan. "Whisky? Zo zo." Hij moest grijnzen door deze aangename verrassing. "Aidan. Je hebt een beloning verdient na deze avond." Dean nam een slok van zijn whisky. "Noem mij voortaan maar gewoon Dean. Dat is mijn echte voornaam." De jongen had het verdient. Bij de vraag van Aidan verslikte Dean zich bijna. Bijna geen enkele hetero vriend had dat ooit aan hem gevraagd. Ze vonden het niet erg dat Dean bi was maar wilde er voor de rest niets over weten. "Umh.." Hij keek even naar zijn glas. "Met de vrouwen ging het goed maar heb voor de rest geen interesse. Ik heb al een deal met een meisje dat zij mijn vaste.... nouja je snapt mij wel." Daarna moest die op een subtiele manier vertellen over de mannen. "Meestal gaan mannen dezelfde avond mee naar huis. Daar hoef je nog niet eens het nummer van te regelen. Mannen zijn daar gewoon makkelijk in."

Ergens had Aidan dit allemaal niet verwacht van de ander. Hij had nog meer cynische opmerkingen verwacht of een blik vol ongeloof bij het zien van de nummers. Dat de ander nog terug zou krabbelen  bij het zien van gelijkspel. Hij glimlachte, enigszins trots, maar ook gewoon blij omdat hij nu gerespecteerd werd. "Oké, Dean, dan ga ik daar aan wennen," zei hij dus ook lachend, toen Dean zijn echt naam had genoemd. Hij begreep alleen niet waarom die andere vraag Dean zoveel moeite kostte. Aidan knikte gewillig en dacht er gewoon over na. "Maar wat nou als je een nacht met die man meer dan geweldig vond en verder wil?" vroeg hij bedenkelijk. "Dan heb je geen nummer en is de kans groot dat je hem nooit meer ziet." Aidan dacht in termen van relaties. Af en toe een nacht was leuk, maar een vriendinnetje, of vriendje in Deans geval, was leuker. Hij wist wel dat zijn kamergenoot daar anders tegenaan keek, maar hij kon het nog steeds vragen.

Dean hield zijn hoofd een beetje schuin bij de woorden van Aidan. Dean zag echt geen relatie zitten. Met een man niet en ook niet met een vrouw. Hij was gewoon geen relatiemateriaal. Zijn partner kwam nooit op de eerste plaats. Misschien op de derde met geluk. Daar konden mensen niet mee leven. "Aidan. Niet iedereen is geschikt voor een relatie. En na de seks kunnen altijd nummers nog gewisseld worden. Dat gebeurd alleen bij mij als ik nog eens wil." Dean keek naar zijn glas. Zijn ogen werden wat donkerder. Misschien kwam het door zijn verleden dat hij geen relatie wilde. Dean zijn grootste angst was als zijn vader worden. Eindigen zoals zijn vader. "Ik ben niet geschikt voor relatiemateriaal. En jij goodie two shoes? Jij gaat alleen met mensen naar bed die je echt leuk vindt?"

Aidan knikte begrijpend. Hij kreeg eigenlijk het antwoord dat hij al verwacht had. Hij had Dean nooit gezien als het relatie-type. Over dat andere dacht hij even na. "Nope," zei hij uiteindelijk. "Als ik gewoon single ben, ga ik best wel met meiden naar bed waar ik verder niks mee hoef. Maar er zijn er ook een aantal geweest waar dan weer meer van kwam." Hij nam zijn glas en nam een slok. Ondertussen keek hij naar Dean. "Heb jij eigenlijk ooit een relatie gehad?" vroeg hij. Misschien was het niet zijn plaats om te vragen, maar Aidan was nieuwsgierig of de ander het eigenlijk ooit had geprobeerd, zodat hij nu een reden had het af te zweren.

Dean keek hem verrast aan. Dat had hij nu niet uit de mond van Aidan verwacht. "Aidan en one night stands. Toe maar." Dean nam nog een slok van zijn whisky. "Hoeveel relaties heb je eigenlijk gehad als ik vragen mag?" Bij de vraag van Aidan staarde Dean een tijdje naar zijn glas. "Relatie is een groot woord." Sprak hij op een duistere toon uit. "We genoten van elkaars gezelschap voor een langere tijd totdat ze mij had verraden met een ander." Op dat moment sloeg hij het volledige glas naar achteren. De drank brandde heerlijk in zijn keel. De man bestelde nog eentje. "Een relatie zonder het een relatie te noemen. Als je iets niet moet doen is een afspraak verbreken. Ik had duidelijk gezegd dat zij van mij was en ik van haar." Dean zuchtte eens diep. "Echter vond ze het leuk om mij te testen. Om te kijken hoe ver ik kon gaan. Zieke gedachte niet waar? Waarom iemand expres zijn grenzen opzoeken?"

Aidan wilde met zijn ogen rollen, maar bedacht zich dat Dean dat niet kon hebben. "Ehm, toch zeker drie," zei Aidan. "En dan tel ik de kalverliefdes voor mijn zestiende niet mee. Maar zo'n relatie duurt altijd minstens twee maanden. Zo zit ik in elkaar. Ik heb er al twee gehad van meer dan een jaar." Hij luisterde naar hoe die ene 'relatie' van Dean was vergaan. "Niet helemaal zoals het hoort," beaamde hij over het gedrag van die vrouw, al vond hij het geheel ook een rare werkwijze. "Ik weet niet echt, misschien wilde ze wel weten of het meer dan alleen een afspraak kon worden?" Hij keek de ander vragend aan en gooide ook zijn drankje volledig achterover, om vervolgens weer een nieuwe te bestellen.

Dean vond het bewonderenswaardig dat Aidan van lange relaties hield. Althans zijn relaties hielden wel lang stand. Dean knikte. "Dat is wel goed. Als je je 100 procent kan geven voor iemand." Dean wist niet of hij het een jaar kon volhouden of langer met dezelfde persoon. Hij wist ook niet wat voor staat hij dan in zou verkeren.
Bij de woorden van Aidan begon Dean sarcastisch te lachen. "Door je benen te spreiden voor een ander. Dan ben je inderdaad heel goed bezig. We hebben niet voor niets een mond gekregen om te praten niet waar? Er zijn genoeg andere manieren om mij te testen. Alleen ik vind vreemdgaan... echt belachelijk. En ja het was vreemdgaan. De belofte stond."

Aidan knikte begrijpelijk. "Ik zeg ook niet dat ik het met haar eens ben," zei hij. "Maar in liefde en oorlog is alles toegestaan en bij gebrek aan gezond verstand doen mensen dat ook." Hij zuchtte en keek naar Dean. Hij vond het jammer voor hem dat zijn ene relatie zo had uitgepakt. Bijna zou hij hem het genot van een echte goede relatie willen geven. Dat probeerde hij niet te laten merken, natuurlijk. Al had hij wel gezegd dat als hij zijn best deed, zelfs Dean aan het eind van de avond met hem wilde zoenen. Nu leek het Aidan hem het best om zich daar nu niet op te beroepen. Om zijn gedachten op iets anders te richten, gooide hij zijn tweede glas in één keer achterover en voelde, zonder iets te laten merken, hoe het in zijn keel brandde.

"Ik snap wat je bedoeld Aidan. Het van twee kanten bekijken. Maar verraad is verraad. Maakt niets uit op wat voor manier dan ook. Ik ben echt de beroerdste niet. Als zij een ander had gewild dan had ze dat moeten zeggen. Dan had ik daar op kunnen rekenen. En buiten dat heb ik alleen maar stalkers gehad. Dus mijn liefdesleven is altijd een hel geweest." Dean werd al misselijk bij de gedachte aan zijn stalker. Hij bekeek Aidan bestuderend. "Aidan, doe je een beetje rustig aan met de alcohol? Het is geen limonade." Maakte Dean als grapje. Hij wilde niet dat hij straks Aidan mee naar huis moest slepen. Ook al zou het vast lachen zijn. De jongen zou vast dingen doen wat hij de volgende ochtend niet meer kon herinneren.