Kamer van Aiden & James

De kamer van deze twee jongens verschilt qua indeling eigenlijk weinig van alle kamers die er al waren. Een badkamer, toilet, keuken, woonkamertje en twee slaapkamers. Beide heren hebben de sleutel van hun kamer en hebben hun slaapkamer naar eigen inzicht ingericht. Enkel met toestemming van een van hun twee naar binnen en anders gewoon weg wezen.

Aiden liet zich op zijn bed neervallen. Dat was zn dagje wel geweest. Hij was doodop, maar toch wilde hij eigenlijk nog niet slapen. Hij wilde nu toch wel eens zijn kamergenoot ontmoeten en stiekem moest hij ook nog best veel lezen voor zijn psychologie studie. Psychologie was nu eenmaal een opleiding met een hoop lees werk. Je moest alle theorieën van -naar Aidens mening oude zakken- mensen kennen zodat je daarvan kon leren en deze kon gebruiken bij het helpen van je patienten. Met een zucht ging Aiden rechtop zitten en pakte een willekeurig boek uit zijn tas. Tijdens het wachten op zijn kamergenoot zou hij vast wat lezen.

Rustig kwam James binnen, voor de deur had hij zijn sigaret uitgemaakt waarna hij met de sleutel de deur had geopend. Zijn colbert had hij vast en hing over zijn onderarm terwijl hij rondkeek. Hij wist zeker dat er iemand was, dat gevoel had hij. Rustig liep hij verder de kamer in en legde de sleutels op tafel en hing ook zijn jasje erover heen. Hij glimlachte even in zichzelf. Edward was vandaag terug gevlogen maar James wist zeker dat zijn butler nog een maaltijd in  de koelkast had laten staan voor hem. Buiten het feit dat James prima kon koken was hij er vaak te lui voor dus deed Edward het. 'Hey, is mijn kamergenoot hongerig?" Riep hij maar even terwijl hij naar de keuken toe liep.

Na een aantal bladzijdes hoorde Aiden de deur opengaan. Aangezien, voor zover hij wist, alleen hij en zijn kamergenoot de sleutel hadden en hij al binnen was, kon dit maar één iemand zijn. Hij liet zijn boek naast zich op bed vallen en sprong op. Enthousiast om zijn kamer genoot te ontmoeten liep hij zijn kamer uit. "Hey, is mijn kamergenoot hongerig?" klonk er door het minihuisje. Top, zijn kamergenoot was in ieder geval iemand die aan hem dacht. Oprecht of niet, het was beter dan dat hij Aiden zou negeren. Aiden besloot naar de keuken te lopen, het was logisch dat zijn kamergenoot ook daarheen was gelopen. "Ja, ik lust wel wat," zei Aiden vrolijk terwijl hij de keuken binnen liep.

James stond rustig in de keuken, hij had voor zichzelf alvast een bord gepakt en stond voorover gebogen in de boelkast. Hij pakte rustig een grote bak vol met pasta en keek naar de jongeman. "Mooi, niets is beter dan elkaar te leren kennen onder een smakelijke maaltijd. Ik weet zeker dat je het lekker gaat vinden." Rustig pakte James er nog een bord bij en deed de maaltijd in de magnetron. "Maar goed, ik ben James en jij?" Hij ging rustig zitten en keek naar de jongen. Het voelde gelukkig totaal niet ongemakkelijk, de jongen leek hem erg vriendelijk en iemand waar hij niet veel last van zou hebben. Niet dat James gauw vond dat hij last van mensen had, hij was soms gewoon graag rustig en op zichzelf.

De jongen, die hoogstwaarschijnlijk zijn kamergenoot was, zette een bord pasta in de magnetron." Mooi, niet is neter dan elkaar te leren kennen onder een smakelijke maaltijd." Daar kon Aiden niets tegen in brengen en hij glimlachte breed terwijl hij naar een van de keukenkastjes liep en daar twee glazen uithaalde om deze vervolgens te vullen met water. De jongen stelde zich voor als James. "Aiden, aangenaam," stelde Aiden zich voor. Daarna besloot hij een blik op de jongen te werpen. Ergens kwam hij hem bekend voor, maar Aiden kon er zo zijn vinger niet op leggen. Waarschijnlijk had hij hem zien langskomen op het feest. "In welk jaar zit jij?" vroeg Aiden waarna hij de glazen op het kleine tafeltje zette dat in de keuken stond en plaats nam op een van de stoelen.

James bleef rustig bij de magnetron staan en bekeek zijn kamergenoot rustig even. "Aangenaam Aiden." Hij trommelde met zijn vingers op zijn bovenbeen en glimlachte vriendelijk. "Het eerste, met alles. Studeren is niet echt mijn ding geweest so far." Een kleine grijns speelde rond zijn lippen en hij draaide zich weg toen de magnetron piepte dat hij klaar was. Bij het openen van de deur kwam de geur van pasta al de keuken in. Hij grinnikte en pakte het bord op. Rustig deed James ook wat op een ander bord en liep met de twee borden naar Aiden toe waarna hij plaatsnam op een andere stoel. "Tadaa, het eerste culinaire hoogstandje van het jaar." Hij grinnikte en keek even naar Aiden, alvorens gauw weer op te staan en er bestek bij te pakken. "En jij? In welk jaar zit jij dan?"

"Tadaa, het eerste culinaire hoogstandje van het jaar." Met die woorden zette James de borden met eten op de tafel. Aiden lachte: "Ik denk dat we nog een hoop magnetron maaltijden tegemoet gaan. Mijn kookkunsten zijn minimaal."
"Ik zit ook in het eerste jaar. Met beide studies. Ik ben ook niet zo van het studeren om eerlijk te zijn," vertelde Aiden.