Basketbalveldje

Uit de blik van Maya kon ze wel opmaken dat het de vrouw was opgevallen hoe ze keek maar ze waardeerde dat er verder niet over doorgevraagd werd. Ze liet het onderwerp ook liever gewoon rusten en wachtte in stilte nieuws erover af. Maya luisterde rustig naar haar en ze glimlachte. "Nou, dan spreken we binnenkort een keer af." Ze voelde zich erg prettig bij Maya, gewoon goed op haar plek en was een fijn gevoel natuurlijk. Nu was het haar beurt om te luisteren en ze keek haar aan. Een huisje in de buurt van de campus, het klonk eigenlijk wel ideaal. Eliza knikte en grijnsde toen Maya zei dat ze welkom was. "Ik kom heel erg graag een keertje langs!" Ze nam het briefje aan en pakte haar telefoon. Direct stuurde ze Maya een appje. "Zo, nu heb je ook mijn nummer direct." Dit werd wel wat, nu had ze weer iemand die ze kende en iemand die ze absoluut mocht. Met een glimlach keek ze naar Maya. "Ik wou op zich ook wel buiten de campus wonen maar ik heb het geld gewoon niet en mijn ouders kunnen het niet echt betalen. Ik vind het niet zo erg, zodra ik een baantje heb gevonden hier kan ik het vanzelf gaan betalen." Ze glimlachte vrolijk.

"Ik kom heel erg graag een keertje langs!" zei Eliza met een grijns en ze nam het briefje aan. ze deed wat op haar telefoon en Maya voelde haar telefoon trillen in har broekzak."Zo, nu heb je ook mijn nummer direct." Maya keek naar de enthousiaste reactie van het andere meisje. Ja, dit ging een vriendschap worden. "Ik wou op zich ook wel buiten de campus wonen maar ik heb het geld gewoon niet en mijn ouders kunnen het niet echt betalen. Ik vind het niet zo erg, zodra ik een baantje heb gevonden hier kan ik het vanzelf gaan betalen." De glimlach bleef aanwezig op het gezicht van Eliza. Maya voelde zich ergens wel lullig, zelf had ze nog nooit iets hoeven laten wegens gebrek aan geld. Ze had wel een baantje gehad als oppas, ooit. Maar dat was om te leren dat je iets moest doen om geld te verdienen. Haar ouders verdienden grof geld met hun bedrijf en steunden hun dochter altijd. Nu had ze al het geld gekregen van haar ouders en bezat ze een groot deel van de aandelen van het bedrijf van haar ouders. Geld was iets waar ze ruim genoeg van had... en soms vergat ze wel eens dat dat bijzonder was. "Er zijn vast baantjes te vinden in de buurt" zei Maya hoopvol "Er zijn genoeg barren, kroegen en winkels in de buurt. en meestal willen die toch wel studenten." Het kon zijn dat ze wat onzeker klonk, want ze had echt geen verstand van het zoeken naar een baantje.

Eliza keek naar haar en ze glimlachte. Ze vond het zo leuk dat ze met Maya zo goed op kon schieten. Ze merkte wel aan Maya dat ze zich wat onzeker voelde. "Hey, het is echt niet erg hoor. Ik ben blij voor een ander als diens ouders genoeg hebben." Ze glimlachte naar Maya. "Een kroeg lijkt me wel wat, of een winkel." Ze speelde met een plukje van haar haren. "Als ik ergens werk vind dan laat ik het je weten, dan mag je me komen opzoeken." Ze gaf haar een vrolijke knipoog en keek toen naar het water. Ze glimlachte even. Op het basketbalveldje waren nu wat jongens te spelen. "Sport je eigenlijk?" Ze glimlachte even naar Maya. Zelf deed ze best veel aan sport, ze genoot ervan om haar hoofd te ontspannen. Het was prettig om nergens aan te hoeven denken.

--
Sorry kort stukje :c

"Hey, het is echt niet erg hoor. Ik ben blij voor een ander als diens ouders genoeg hebben. Een kroeg lijkt me wel wat, of een winkel." Eliza was met haar haren aan het spelen, maar zag er vrolijk uit. "Als ik ergens werk vind dan laat ik het je weten, dan mag je me komen opzoeken." Gelukkig klinkt ze nog vrolijk. Maya was vaker mensen tegen gekomen die anders gingen doen als ze erachter kwamen dat ze wat meer te besteden had. Daarom vertelde ze er niet vaak over. Gelukkig leek Eliza er relaxed over. "Dan kom ik je wel opzoeken" Zei Maya met een smile. Ze zag Eliza's blik over het water gaan. "Ik denk dat ik nu niet meer ga oefenen, als je het water weer terug wilt?"
Maya volgde de blik van de vrouw naar het basketbalveldje. "sporten?" zei Maya verbaasd. "Ehm, niet iets waarbij ik moet rennen, dat wil niet met mijn blessure."Het was de waarheid, maar niet het hele verhaal.Dat wilde ze nog niet vertellen. "Maar zwemmen doe ik wel heel graag, vroeger deed ik ook mee aan wedstrijden enzo... doe jij aan sport?" vroeg ze er meteen achteraan.

-----
geeft niets ^^

Eliza keek naar haar en glimlachte even. "Is goed, daar hou ik je dan wel aan hoor. Als ik een baan heb ben je een van de eerste die het zal horen." Ze grijnsde even en keek naar haar. "Als het mag, ik heb best wel een beetje dorst gekregen." Bekende ze. Ze pakte het flesje even en dronk er wat water uit, dat verzachtte het droge gevoel wel en ze keek naar Maya. Rustig bleef ze zitten en knikte.
"Oh ja, blessures zijn altijd lastig ja." Ze knikte even en keek haar aan. "Echt? Gaaf zeg, zo gedisciplineerd zou ik niet kunnen zijn denk ik.' Een glimlach speelde rond haar lippen en ze knikte. 'Ja, ik fitness en ik probeer elke week hard te lopen. Nu ik niet meer op mijn vaders boerderij meehelp moet ik mezelf toch wel een beetje op peil houden natuurlijk. Anders dan kan ik wel gewoon blijven eten maar moeten we me straks naar alle lessen rollen." Lachend keek ze naar Maya en schudde vrolijk haar hoofd. Dat zou toch wat zijn, niet dat het ooit zou gebeuren maar ze kon het zich al helemaal voorstellen om een leerling naar een lokaal te rollen. Haar ogen straalden van plezier en ze keek opzij naar Maya.

"Dan hou ik jou daar ook aan!" Zei Maya met een glimlach. Maya zag dat Eliza wat aan het drinken was uit het flesje, groot gelijk had ze ook.
De vrouw reageerde dat blessures altijd lastig waren en stelde verder geen vragen. Daar was Maya heel erg dankbaar voor. "Het waren geen hele grote wedstrijden hoor," zei Maya tegen de vrouw "Dus ik hoefde me ook niet aan een heel strak trainingsschema te houden, maar het was wel leuk om te doen en we hadden thuis ook een zwembad waar ik dagelijks kon trainen." De vrouw vertelde over haar eigen sporten en Maya luisterde met aandacht. Maya snapte het wel, zelf merkte ze ook wel dat ze, nu ze minder sportte, makkelijker aankwam. Ze probeerde daarom ook nog regelmatig te sporten, al was het minder makkelijk geworden sinds ze op Silverwood zat. ( ze zwom het liefst als er niemand anders in het bad was, en dat was alleen vroeg in de ochtend of echt later op de avond.) Dus lette ze nu meer op wat ze at en dronk. En het oefenen met magie kostte ook de nodige energie, dus dat werkte in haar voordeel.
Maya moest hardop lachen om de opmerking van Eliza, ze kon het zich zo voorstellen... "Laten we zorgen dat dat niet nodig is, wordt zo lastig om door een deur te passen" zei ze met pretlichtjes in haar ogen.

Eliza moest even lachen en keek naar haar. Ze mocht haar er zeker aan houden, dat vond ze absoluut geen enkel probleem. "Maar dan nog het is wel gaaf natuurlijk om aan wedstrijden mee te doen hoor." Ze knikte en luisterde naar Maya, wat klonk dat gaaf. Gewoon zelf een zwembad hebben. Eliza mocht het doen met wat vijvers. Kort grinnikte ze even om haar eigen gedachten en knikte. "Ja dat wordt wel heel lastig maar niet minder grappig natuurlijk. Het lijkt me leuk om je verder te rollen." Lachend keek ze haar aan. Vrolijk keek ze naar Maya. Ze had werkelijk waar een vriendin in haar gevonden, ze was er zo blij mee. "Ik vind het echt heel erg gezellig met je Maya." Bekende ze dan ook eerlijk. Rustig bleef ze zitten en wiebelde een beetje met haar benen en speelde met haar haren. Ze voelde zich op haar plek bij Maya en glimlachte even. "Vind je het trouwens ook goed als ik met geschiedenis naast je kom zitten? Ik zit niet zo graag alleen." Bekende ze eerlijk en ze glimlachte even. Ze vond het wel gezellig en met Maya zou geschiedenis vast nog leuker worden.

"Ik vind het echt heel erg gezellig met je Maya." Hoorde ze het andere meisje zeggen. "het is zeker gezellig zo met zijn tweeën. Jij bent ook gezellig." Ook Maya zette haar vriendelijke glimlach op. Het was ook echt gezellig en ze was blij dat ze Eliza had leren kennen.
"Vind je het trouwens ook goed als ik met geschiedenis naast je kom zitten? Ik zit niet zo graag alleen." Maya luisterde naar de vraag en knikte enthousiast "Natuurlijk mag dat! En er is ook niets aan om alleen te zitten." gaf Maya toe. stiekum was ze ook blij omdat dit betekende dat ze minder vaak naast Melody hoefde te zitten, ze vond het maar een aparte meid en wist niet zo goed wat ze met dat regenboogmeisje aan moest.

Eliza keek naar haar, ze was blij dat Maya het ook gezellig vond. De jongedame glimlachte terug naar haar. Ze was maar wat blij dat ze op de jongedame was afgestapt, het kon dus zeker wel goed lopen als je op een vreemde afstapte. Vrolijk keek ze naar Maya die enthousiast reageerde. "Oh leuk!" Riep ze vrolijk en ze keek haar aan. Eliza knikte, alleen zitten was zo saai. Ze glimlachte vrolijk naar Maya. 'Wat vind je van de onderwerpen die we tot nu toe besproken hebben dan? Het mag van mij allemaal wel wat dieper gaan." Bekende zijzelf eerlijk. Ze grinnikte zachtjes en ging met een hand door haar haren heen te gaan. "Maar goed, wie ben ik? De leraar zal het vast wel het beste weten natuurlijk." Ze streek haar shirt een beetje glad en keek haar rustig aan.

"Wat ik vind van de lessen?" vroeg Maya en ze speelde met een plukje van haar haar "Ik denk dat er inderdaad dieper op de onderwerpen in gegaan kan worden, maar dat komt volgens mij iets later... We hebben nu lessen uit de complete geschiedenis en later kiezen we volgens mij een specialisatie uit.. dus krijg je er nog uitgebreider les over..." Twijfelend voegde ze er aan toe :"Dacht ik..."
Maya hoorde een zacht gegrinnik van Eliza "Maar de leerkrachten doen het vast met opzet" verzekerde ze haar. "
Maya keek het meisje aan, eigenlijk had ze wel dorst gekregen. "Heb je zin om mee te gaan naar de cafetaria? Ik ben toe aan een smoothie."

Eliza luisterde naar de mening van Maya. "Ja, je zal daar vast wel een gelijk in kunnen hebben. Het is ook wel logisch natuurlijk, dat we na de basiskennis gaan specialiseren." Ze glimlachte bevestigend en keek naar de jongedame. "Ja, goed idee! Hebben ze er lekkere smoothies want ik had een keer een vreselijke en sindsdien heb ik er trauma's aan over gehouden, je kent het vast wel. Als je iets vies eet ga je het niet gauw nog een keer eten." Eliza schudde haar hoofd even en keek rustig naar Maya. "Zullen we maar?' Ze ruimde het flesje en haar boek goed op waarna ze opstond. Ze konden nu mooi gaan.
Eliza glimlachte rustig even en keek het basketbalveldje rond, het was steeds rustiger geworden.

Maya pakte haar tas. Alles zat er weer in. Gelukkig vond Eliza het een goed idee om wat te gaan drinken. Of ze lekkere smoothies hadden hier in de cafetaria, Maya vond van wel. "Ik vind de smoothies hier wel oke, ligt er ook aan wat je wel en niet lekker vind. Als je niet van vezels houd in je drinken kun je ook een sinaasappel-flip nemen, Das gefilterde sinaasappel sap met magere yoghurt. Het klinkt misschien raar, maar het is fris, dorstlessend en gezond." Ze dronk het graag. "En ik snap dat je het niet snel weer probeert." ze kon zich maar al te goed haar eerste keer kaviaar herinneren, wat was dat smerig geweest. Sindsdien had ze het ook niet aangedurfd het nog eens te proberen. "Zullen we dan maar?" vroeg Eliza. "Is goed, maar ik trakteer." zei Maya met een vrolijk gezicht. Ze had gewoon zin om te trakteren, en om het geld hoefde ze zich niet druk te maken. Maya liep richting de kantine, het viel haar onderweg op dat het een stuk rustiger was geworden rond het basketbal veld. toen ze naar de lucht keek zag ze ook wel een reden waarom dit was gebeurd. ze zag een hele grote regenwolk aan komen. "volgens mij gaat het zo meteen ook nog eens regenen." zei ze tegen Eliza.

Eliza glimlachte even, ze vertrouwde volledig op Maya's woorden, de jongedame zag er niet uit alsof ze totaal geen smaak had. "Nou ik ben wel bereid wat te proberen hoor. Wie weet vind ik alles nu wel heel lekker.' Ze pakte haar spulletjes ook rustig weer in en knikte. Rustig stond ze op en moest lachen. "Goed maar de volgende keer trakteer ik!" Vrolijk keek ze naar Maya en liep met haar mee. Het was inderdaad een stuk donkerder geworden en ze keek op. "Ik ben bang dat je gelijk hebt en dat bevalt me niet zo." Bekende ze en met een vrolijke blik keek ze even naar de vrouw. Natuurlijk vond ze het niet erg als Maya gelijk had, maar wel als ze voorspelde dat er regen aan zou komen. "Zolang wij dan maar mooi alweer binnen zitten met onze smoothies, dan mag het van mij wel regenen hoor. Ik kijk wel." Dan vond ze het niet erg, net als dat het sneeuwde in de winter. Daar had ze geen problemen mee zolang ze maar in gemakkelijke kleding binnen zat met de verwarming aan en een kop chocomel, dan keek ze wel toe hoe het sneeuwde buiten.

"volgende keer trakteer ik!" zei de andere vrouw lachend. Maya lachte mee "vooruit dan maar." zei ze. Gezellig liepen samen naar de kantine toe. Eliza gaf haar gelijk, en aan de toon van het meisje begreep Maya wel dat ze het weer bedoelde. Maya knikte instemmend toen Eliza vertelde dat ze de regen niet erg vond, alleen als ze dan maar wel binnen zaten. "En als ik toch naar huis moet lopen in de regen dan is het maar zo... thuis heb ik droge kleren." merkte ze droogjes op.

Toen ze aankwamen bij de kantine was het niet heel druk, er zaten her en der wat studenten aan een tafeltje maar er waren nog genoeg plekjes over voor de dames om te gaan zitten. "Wat wil je drinken?" vroeg Maya toen ze de vrouw aankeek.

Eliza liep mee met haar. Ze glimlachte breed. "Daar heb je gelijk in, beter dan dat het regent als je naar school toe moet lopen want dan hebben we natte kleren aan in de klas." Ze keek even Maya en glimlachte. Rustig liep ze naar de kantine toe waar het inderdaad erg rustig was. Ze keek even naar Maya en glimlachte vrolijk. "Ik wil wel zo'n smoothie met yoghurt zoals je gezegd had." Ze keek even naar haar en glimlachte vrolijk. Ze keek naar Maya, ze vond het wel leuk om samen wat te gaan drinken. "Wat neem jij?" Vroeg  ze haar rustig en nieuwsgierig.