Onbekend bloemenveld

"Toch water? En wat komt op de tweede plaats?" Een echte water liefhebber. Was niets mis mee uiteraard. "Hmm... Misschien heb je wel gelijk." Ellen wist daar helaas ook geen concreet antwoordt op te geven. Ze wist het gewoon weg niet. Aidan leek het blijkbaar ook te voelen. Haar ogen hielden alles nauwlettend in de gaten. Ook de vuurvliegjes waren blijkbaar onrustig. "Ja... De vuurvliegjes gedragen zich ook raar." Plotseling hoorde Ellen wat ruizen (weet de naam niet er van in het correct Nederlands) door de bloemen. "Hoor je dat ook?"

Dat is correct Nederlands...

"Weet ik veel, dat heb ik allemaal nog niet gehad," benadrukte Aidan opnieuw, nu enigszins geïrriteerd. Hoe vaak moest hij het nog herhalen. "Dat heet wind," zei hij, opnieuw sceptisch. Ellen kwam een beetje dommig over, vond hij. Hij scheen zijn licht in het rond en keek of hij iets kon zien. Hij vond niet dat de vuurvliegjes zich raar gedroegen. Hij verwachtte zelfs niet dat vuurvliegjes zodanig hoog ontwikkeld waren dat ze de aanwezigheid van magie konden voelen. Ze kwamen naar dit soort plekken vanwege de rust en de ruimte, niet vanwege de magie. Toch liet hij nu zijn blik over hen heen gaan, kijkend of hij kon zien wat Ellen bedoelde, maar dat zou hij haar niet vertellen.