De rozentuin

James nam rustig plaats op het bankje. Hij zuchtte diep en stak maar een sigaret aan. Hij glimlachte even en inhaleerde rustig. Hij werd er rustig van en keek het rozentuintje rond. Hij voelde zich vrij rustig hier en pakte een reisboek erbij. Hij las niet graag maar wilde maar al te graag straks weer reizen, ver weg met zijn vliegtuig en daar dan enkele weken rondreizen. Absoluut heerlijk vond hij dat, dat was niet te ontkennen. Met een glimlach keek hij even in het boek. Het beschreef veel plekken waar hij al geweest was. Zijn jasje lag naast hem op de bank. Eronder had hij een donkerpaarse blouse gedragen met een donkere spijkerbroek en nette schoenen, precies zoals hij gewend was. Hij ademde even diep de nicotine in en grijnsde tevreden. Dit was precies zoals het hoorde, hij miste enkel nog een drankje dat continue bij werd gevuld maar voor de rest had hij het zo het liefste. Alleen op een mooie plek waar hij zich perfect kon concentreren.

"Hoe bedoel je, naar het verkeerde adres?" de geïrriteerde stem van Lilian klonk door de tuin, terwijl haar voetstappen duidelijk klonken op het grindpad waarover ze liep. Het gebeurde niet vaak dat Lilian kwaad werd op mensen die enkel hun werk deden. Don't shoot the messenger. Maar op het moment zat ze al een week zonder haar spullen en toen ze het twee dagen terug had gekregen dat haar spullen die avond zouden aankomen had ze een gat in de lucht gesprongen. Maar toen ze niet bezorgd werden had ze vanmorgen gebeld met de vraag waar haar koffers waren. In eerste instantie werd haar gezegd dat ze onderweg waren, maar nu kreeg de blonde dame te horen dat haar spullen naar de andere kant van Engeland onderweg waren. Een vloek in het Hongaars ontsnapte uit haar mond, terwijl ze een afslag nam. In eerste instantie viel Lilian de prachtige tuin niet eens op, terwijl ze normaal gesproken een oog had voor mooie plekken. Aan de andere kant van de lijn kwam nog een reeks excuses en de belofte dat haar koffers binnen drie dagen op de school geleverd zouden zijn. "Bedankt." Met een zucht drukte Lilian het gesprek weg en na enkele seconde keek ze op van het scherm van haar mobiel. Haar blik viel op een jongen met een sigaret op, daar snakte ze nu naar, maar het was de trots van Lilian die haar ervan weerhield erom te vragen. In plaats daarvan haalde ze verongelijkt haar schouders op, 'sorry dat ik je rust verstoor, vliegtuigmaatschappijen...' mompelde ze erachteraan, alsof dat de verklaring was.

Enigszins verbaasd keek hij op toen er ineens een jongedame midden in de tuin stond, een duidelijk geïrriteerde jongedame. Kort zag hij haar even naam hem kijken terwijl hij ongestoord terug keek. "Ach als ik hier voor mijn rust kwam dan had ik ergens met een hutje op de hei moeten gaan zitten en niet hier." Waarna hij maar instemmend knikte, de meeste mensen hadden geen privévliegtuig tot hun beschikking en hij had vaak genoeg gehoord over allerlei ergernissen die er met vliegtuigmaatschappijen kon ontstaan. "Oh, wat is het deze keer? Bagage of tickets?" Vroeg hij haar rustig en hij glimlachte vriendelijk terwijl hij even tevreden inhaleerde. "Last van de rook of wil je er ook een?" Vroeg hij maar uit beleefdheid, alsof het voor hem erg zou zijn als hij een nieuw pakje zou moeten kopen, dat ging even gemakkelijk als een nieuwe auto aanschaffen. Hoewel hij toch best zuinig was op zijn auto's bedacht James bij zichzelf. Het waren dan ook vaak exclusievere modellen waar hij trots op was, die had hij gekocht. Kalm keek hij naar het meisje op en liet zijn gedachten weer even voor wat ze waren, niet meer dan nutteloze gedachten waar niemand iets mee op schoot.

Lilian was blij dat hij er geen problemen van maakte, want op het moment had hij daar echt geen zin in. Ze liep de tuin een stukje verder in en bleef stilstaan en draaide rustig een rondje om de omgeving in zich op te nemen. Het was onvoorstelbaar mooi om te zien, zeker omdat de tuin nu verlicht werd door de namiddagzon. "De bagage." was het instemmende antwoord van Lilian, normaal gesproken ging alles redelijk soepel, maar dit was gewoon botte pech dat het precies nu gebeurde. "Vandaar ook deze prachtige kleding," een vleugje sarcasme doorweefde haar woorden. Op het moment droog ze een broek die net te krap zat en bij de enkel te kort was, maar ze had hem kunnen leven van een meisje tot ze wat terug kreeg, erboven droeg ze een net te laag uitgesneden hempje vol franjes, wat leuk was op het strand, maar niet echt geschikt voor school.Gelukkig had ze nog een vestje op de kop kunnen tikken die het nog een beetje oké hield. "Graag!" het gezicht van Lilian fleurde op bij die woorden, waarna ze een sigaret van de jongen aanpakte. Ze wist niet wat het was met deze school, maar de meeste mensen waren verrassend behulpzaam. "Waar kom jij eigenlijk vandaan?" zijn Engels was erg goed, maar dat vertelde natuurlijk niet alles.

James bekeek haar rustig terwijl het meisje de natuur bekeek. Hij liet haar doen en glimlachte zijn witte tanden bloot bij haar antwoord. "Ah, ja dat is wel lastig. Het lijkt me inderdaad niets om zonder schappelijke kleding te zitten." Als James een genereus persoon was geweest had hij haar wel direct aangeboden om een paar kledingstukken uit te zoeken die hij wel zou betalen maar hij kende haar niet en dan hield hij er niet zo van om mensen maar van alles te geven. Straks dachten ze dat er bij hem dingen te halen vielen omdat hij zo vriendelijk was, nee dat was niet de insteek die hij in zijn leven wilde hebben. "Het staat je beeldig.' Gaf James dan ook als ironisch antwoord. Hij stak een sigaret naar haar uit en vervolgens ook zijn aansteker, anders kwam ze natuurlijk nog niet veel verder. Zelf nam hij nog een trekje van zijn sigaret op het moment dat zijn handen weer vrij waren. "Canada, tenminste, daar heb ik de meeste tijd doorgebracht. Mijn brief ontving ik in, even denken, India.' Hij knikte en glimlachte haar vriendelijk toe. 'Jij?" Kaatste hij de vraag terug.

Lilian hield de aansteker bij het uiteinde van de sigaret en inhaleerde om hem aan te krijgen. Met een dankbare glimlach gaf ze de aansteker terug. Soms had ze ook wel weer een beetje geluk, deze jongen gaf haar zomaar een sigaret op het moment dat ze ernaar gesnakt had. "Was je India zomaar vergeten?" Lilian was ook enkele weken in India geweest afgelopen jaren, het was er prachtig geweest, maar de zichtbare armoede had ook wel blijvende beelden achter gelaten op haar netvlies. "Ik ben geboren in Hongarije, heb daar gewoond tot mijn twaalfde, de brief kreeg ik in Barcalona." ze vond het nog bijzonder dat hij daar aangekomen was, want ze waren er net een paar dagen toen de brief aangekomen was. "Maar was je op vakantie, of woonde je er?" vroeg ze, toch wel wat nieuwsgierig naar wat hij in India had gedaan. Op een of andere manier zag ze hem niet als vrijwilliger er werken, zijn kleding zag er kwalitatief erg goed uit en alles was gelikt en paste goed bij elkaar, niet echt het vrijwilliger materiaal die zijn handen vuil zou maken. Ondertussen schommelde ze rustig wat heen en weer, het was onmogelijk om echt stil te zitten op een schommel, ook voor Lilian.

Rustig nam hij nog een trekje en keek naar haar terwijl hij de aansteker aannam. "Oh nee maar ik ben er al een paar keer geweest dus ik had er weinig moeite mee om weer te vertrekken." Hij glimlachte haar even toe. "Ik was bij een vriend dusja, kon makkelijk vertrekken." Hij keek kalm op naar haar en knikte. Hongarije, daar was hij nog nooit geweest. Misschien wel een plek om naar toe te gaan in een van de komende jaren. "Helemaal in Barcelona ja? Was jij daar op vakantie?" Vroeg hij haar maar terug en hij glimlachte even naar haar. Hij nam nog een trekje en keek even naar zijn sigaret. "Is Hongarije leuk? Dan ga ik er misschien wel eens heen als we wat langer vrij zijn dan een weekendje." Hij glimlachte even toe en keek in haar ogen, voor zover dat ging namelijk. Ze schommelde de hele tijd heen en weer en grinnikte zachtjes even. typisch dat mensen op een schommel automatisch heen en weer ging bewegen, alsof ze op een gewone stoel ook zo bewogen.

Een paar keer naar India geweest, even naar Hongarije. Ze hadden dus iets gemeen, hoewel hij het enkel als uitstapjes leek te zien, gewoon even een weekendje er tussen uit. Ergens was Lilian daar wel jaloers op, maar aan de andere kant vond ze het altijd geweldig om ergens te werken, ervaringen op te doen en dan weer verder te trekken. Ze voelde zich altijd alsof ze haar leven tot haar uiterste leven en het was verrassend hoe snel dat gewend was, nu ze geen reizen in het vooruitzicht had, merkte ze pas hoe erg het begon te kriebelen. "Hongarije is prachtig!" beaamde Lilian, hoewel ze er maar tot haar twaalfde gewoond had, voelde ze er toch een speciale band mee. "Maar Barcalona, vakantie is niet echt het goede woord. We, een vriend en ik, waren daar net een paar dagen eerder aangekomen en ik had net een baantje gevonden om voor onze volgende bestemming te sparen, dus echt vakantie kon je het niet noemen, maar het is een geweldige stad." ze had van de atmosfeer die er hing genoten, het was een bruizende stad, waar toeristen en locals aardig wisten te mengen, en zodra je een paar woordjes Catalaans sprak kon je reputatie niet meer stuk. Wat is er zo grappig?" het grinnikje van de jonge man was haar niet ontgaan en haar blauwe ogen rusten nu dan ook vragend op zijn bruine (?) ogen.

James keek naar haar en glimlachte even. Rustig bleef hij zitten en rookte zijn sigaret op waarna hij er uit gewoonte nog maar een aanstak terwijl hij zich afvroeg hoe het er in Hongarije uitzag als het er zo prachtig was. Even stond hij toe aan zijn gedachten om af te dwalen maar op het moment dat ze verder sprak keek hij haar weer aan en glimlachte. 'Aah, je bent meer aan het backpacken of hoe moet ik het zien?' Hij glimlachte even naar haar en wachtte rustig haar antwoord af. Backpacken, dat had hem nou nooit iets geleken. Misschien was het wel goed voor hem om het ooit eens te doen maar James moest ook toegeven dat hij het heerlijk vond om in zijn eigen vliegtuig rond te vliegen en gewoon alle kansen te benutten die hij tegenkwam ongeacht de kosten. Hij glimlachte even naar haar. "Gewoon, het geschommel. Het is grappig om te zien dat mensen automatisch gaan bewegen op een schommel." Hij grijnsde haar even toe.
(Blauwe )

"Ja, eigenlijk wel, alleen bleven we meestal net wat langer op een locatie en hadden we vaak net wat meer mee dan een rugtas." Wel hadden ze delen van hun reis alleen uit een rugtas geleefd, maar de laatste paar bestemmingen hadden ze afgestemd op grotere steden, dus was het praktischer geweest om niet telkens alles opnieuw te kopen. Lilian beantwoorde de grijns van James, "Oké, oké," ze moest toegeven dat als ze erover nadacht, dat het er best stom uit kon zien. Ze remde zicht met haar voeten af, zodat ze na nog wat geslinger, stil kwam te hangen. "Ik wed dat jij het ook zou doen" zei ze plagend, terwijl haar blik nu afdwaalde naar het boek wat hij op schoot had liggen, "Wat lees je eigenlijk?" vroeg ze toen, terwijl ze er nu extra op lette om niet meer heen en weer te gaan schommelen.

James keek met een glimlach naar haar en knikte rustig. Nou goed, dan was het tassensleuren, hetzelfde idee. Nee, hij was daarvoor teveel luxe gewend. Hij kon heus wel zonder alle luxe maar wilde niet reizen zonder de luxe, dat was het meer bij James. De schommel stopte langzaam met bewegen doordat zij het afremde, James moest wel instemmend knikken. "Die kans is groot maar zonder spiegel zie ik mezelf niet bewegen." Hij hield zijn sigaret even vast en langzaam, nadat hij haar rustig nog eens bekeken had, gleed zijn blik weer naar zijn boek. "Een van mijn oude reisdagboeken, aan de hand daarvan bepaal ik vaak waar ik de volgende keer heen ga en dan houd ik weer zoiets bij. Wat lekker burgerlijk is om te doen." Hij grinnikte even en merkte dat ze redelijk stil bleef zitten. Hij vond het grappig om te zien dat ze er zo op lette.

Lilian had hem niet gezien als een persoon die dagboeken bijhield, zijzelf had er op de 5 pagina's die ze ooit geschreven had, omdat haar moeder haar een pop niet wilde komen, nooit iets mee gedaan. Een fotoboek was een ander verhaal. "En waar zou je dan graag heen willen gaan?" was de logische opvolgende vraag van Lilian. Zelf had ze nu al de kriebels om ergens heen te gaan, het liefst naar een land met een beter klimaat dan het regenachtige Engeland, maar ze zat hier nog wel even vast, als ze haar studie vol zou kunnen houden.
-
sorry, even kort ;c

James moest even grijnzen toen hij haar gezicht zag. "Het was een verplichting van mijn moeder, anders zou ze me niet meer laten gaan. Ze zei dat ik er later wat aan zou hebben. Het vervelende is dat ze altijd gelijk heeft en je een discussie met haar haast nooit wint." Hij keek op naar Lilian en knikte. "Ik wil erg graag naar Indonesië, alle eilanden bezoeken. Genieten van wat alles te brengen heeft." James gaf in een glimlach zijn witte tanden bloot. "En jij nog iets waar je graag heen wilt of naar terug wilt natuurlijk?" Kaatste hij haar vraag terug. Hij keek even naar zijn sigaret die bijna opgebrand was en blies wat rook uit. Het was prettig om te praten met iemand die de lust naar het reizen begreep. Hij kon het aan haar zien, ze was op veel plekken geweest. Je zag het ook aan mensen als dat niet zo was, James wel tenminste.

Lilian kon een lach niet verbergen, elke moeder was ook precies hetzelfde. Ze hadden altijd gelijk. Ondertussen was Lilian alweer van houding veranderd,ditmaal zat ze in een vreemde soort van kleermakerszit, lang stil zitten bleef altijd lastig. "Indonesië, daar ben ik ook nog nooit geweest, dat moet nog van mijn lijstje afgestreept gaan worden. Ik zou graag nog een keer een trektocht te paard willen maken door de uitgestrekte Noord-Canadeze natuur, ik ben wel eens in Canada geweest, maar dat staat nog echt mijn verlanglijstje en ik wil nog een keer helpen met een project in Afrika." Er was nog een hele waslijst aan wensen, maar dan kon ze hier nog de hele middag blijven zitten. Ze weas wel blij dat ze eindelijk met iemand erover kon praten, zonder dat het alleen klonk dat ze aan het opscheppen was.

James knikte instemmend bij haar lach, ze wist precies wat hij bedoelde als het over moeders ging. Vreselijke schepsels soms, zo zorgzaam en toch kon hij niet zonder de zijne. Rustig liet James haar uitpraten en grijnsde. "Canada is wel echt leuk, ik heb zowat alles ervan gezien voordat ik het land uit mag. Ik raad het je aan om te doen. Zelf wil ik ook nog een naar Zuid-Amerika, daar ben ik tot nu toe vrij weinig geweest terwijl het me toch wel mooi lijkt om een keer heen te gaan." Hij glimlachte tevreden, eindelijk er rustig over praten luchtte hem wel op. "Maar eerst hier deze school maar eens afmaken lijkt me zo, dan heb ik ook iets gedaan waarvan mensen kunnen zeggen dat het iets is in plaats van alleen maar reizen. Dan word ik mooi een reizende advocaat of zoiets." Hij grinnikte even om zijn eigen grapje, een vreselijk slechte eigenschap vond James zelf soms maar hij kon het natuurlijk niet laten.

Lilian was alweer even het feit vergeten dat hij uit Canada kwam, "Als je nog tips hebt, zijn ze meer dan welkom!" insiders waren een stuk leuker dan reisgidsen en internet. Sowieso wisten zij de plejes die nog verborgen waren voor de grote hordes toeristen, en een bijkomend voordeel was dat het vaak ook goedkoper was. Hoewel ze ondertussen wel doorhad dat James niet het type was dat op een paar centjes meer of minder lette.
De grap die de jongen maakte kwam niet echt aan bij Lilian, er verscheen wel een lach op haar lippen, meer uit beleefdheid dan uit iets anders. "Dat studeren trekt mij niet zo, ik vraag me nu al af waarom ik dit ook alweer ging doen." soms was ze iets te impulsief met beslissingen nemen, want ondertussen had ze nog vrij weinig van haar zogehete magie gemerkt en haar studieboeken lagen te verstoffen op de kast.

Hij knikte, natuurlijk had hij tips. "Ik maak wel een keer een lijstje voor je." Zacht grinnikte hij even. "Er zijn zoveel plekken die het internet niet noemt maar zeker het bezoeken waard zijn. Zeker gezien je me niet de alledaagse, doorsnee toeriste lijkt die alleen de highlights wilt zien." Van zijn sigaret nam hij nog een trekje terwijl hij haar even bekeek, ze deelde de humor van zijn grap niet maar dat maakte hem niet zoveel uit, hij had er zelf prima om kunnen lachen. "Ik snap wat je bedoelt, heel geweldig is het niet nee. Je zit zo vast aan één ding, iets waar ik eigenlijk niet zo van hou." Hij begreep heel goed wat ze bedoelde, dat studeren was niet echt geweldig. Je zat maar vast op een plek, kon nergens heen en moest eigenlijk wel de lessen volgen en het werk bijhouden. Niet de dingen die James nou zo leuk vond om te doen in zijn leven.

"Die highlights zijn voor als je oud en bejaard bent en je niet meer in staat bent om zonder kruk een trap op te komen." reageerde Lilian nukkig, om hem daarmee zichtbaar gelijk te geven dat ze niet voor de standaard plekjes ging. "Eindelijk iemand die me begrijpt, vier jaar lang op eenzelfde plek moeten doorbrengen, dat is niet echt iets waar ik van hou." gaf Lilian toe, die alweer onrustig begon te bewegen op de schommel waar ze op zat. "Maar je doet een studie die niet bij je past?" concludeerde Lilian, hoewel ze zichzelf daar ook onbewust mee beschreef, alleen dat had ze nog helemaal niet door. Ze zou het ook in alle toonaarde ontkennen als iemand haar ervan zou beschuldigen dat ze de verkeerde studie had gekozen, daar was ze nog net iets te trots voor.

James kon wat gelach niet onderdrukken en keek naar haar. "Nou, dan kom je toch al aardig in de buurt." Hij grinnikte even en keek naar haar en knikte. "Precies, het is gewoon lastig om het vol te houden en niet te reizen. Ik mis het nu al." Hij glimlachte even naar haar. Hij ging met een hand door zijn haren en haalde zijn schouders op. "Ik moet toch iets kiezen? Ik wil gewoon wel een studie volbrengen en dit vind ik het interessantste. Mijn moeder is ook advocate dus dit sprak met het meeste aan." Hij glimlachte even en keek naar haar. "En jij dan? Je zegt net ook dat je iets doet waar je niet echt van houdt." James keek even naar Lilian en bleef rustig zitten. Zijn sigaret was inmiddels uit en hij zuchtte diep. Langzaam gleed zijn hand naar zijn jasje waar hij het pakje pakte om een nieuwe sigaret weer aan te spreken.

"En bedankt" reageerde Lilian met een grijns, ze mocht hopen dat die wandelstok voorlopig nog niet nodig was. Lilian luisterde naar waarom hij rechten was gaan studeren, het leek haar echt helemaal niets. Rechtboeken uitspitten en elk artikel uit je hoofd kennen, dat leek haar alleen handig als je ergens een boete voor kreeg en je je eronderuit wilde lullen. "IRIO, oftewel international relations. Ik ben niet zo van het studeren, denk dat het vrij weinig uitmaakt wat je dan studeert." merkte Lilian op. Haar sigaret lag al enkele minuten op de grond. Het had haar inderdaad flink gekalmeerd, ze was haar kofferdrama voorlopig tenminste even vergeten.

James moest even lachen. "Graag gedaan, ik kan vast wel aan een versierde voor je komen. Iets met bloemetjes? Met een bijpassend bloemetjes bloesje?" James keek haar even grijnzend aan en grinnikte even. Hij zag haar daar natuurlijk totaal niet in lopen, zelfs niet als ze oud zou zijn. Hij schudde zijn hoofd even en luisterde naar haar verhaal. "Klinkt wel interessant, goed excuus om straks te kunnen reizen natuurlijk." Waarbij hij even instemmend knikte. 'Dat is ook wel zo maar het lijkt me toch handig om een diploma te hebben en dan niet zo op te vallen in de gewone wereld.' Hij haalde zijn schouders even op en nam een trekje van zijn net aangestoken sigaret. 'Moet je er ook nog een?" James vond het ook zo lullig om alleen te gaan zitten roken terwijl hij haar net zo goed wat aan kon bieden.