Balletschool d'Arabesque

Deze balletschool ligt wat buiten het centrum van de stad, daardoor is het ook veiliger voor de kinderen om op de fiets te komen. Het is een rond gebouw met een flink aantal zalen er in. Op de begane grond is de receptie te vinden en de lounge. Op de eerste etage zijn twee kleine zaaltjes en een grotere zaal te vinden. De derde etage is een grote zaal. Bij elke zaal zitten aparte kleedkamers voor de jongens en de meisjes. Er zijn twee liften.
Dit is een belangrijke balletschool en hier komen alleen jonge talenten (en ouders met geld) om balletles te nemen van zeer goede balletdansers. Een keer per week hebben de jongens en meisjes apart les en een keer per week is er een gemengde les. De balletschool is dus zeker niet goedkoop, maar je krijgt ook waar voor je geld! Er is alleen wel een aardig lange wachtlijst voor nieuwkomers.

Vandaag zou Emily geen piano hoeven te spelen. Er zou iemand zijn ingehuurd om het vandaag te doen. Emily had haar viool wel meegenomen voor de zekerheid, mocht het nodig zijn. Maar eerste instantie zou Emily moeten zoeken naar sterke talenten, voor het dansstuk van volgend jaar. Samen met twee anderen moest ze de beste eruit halen. Dit zou worden gedaan door middel van een aantal tests. Een ervan was samenwerking met andere dansers. Hier zouden Emily en een van de leraren een pas de deux dansen als demonstratie, vervolgens leren de jongeren de ietwat versimpelde choreografie en moesten zij die uitvoeren. Aan het eind van de dag zouden ze gaan overleggen, misschien met de pianist erbij als hij dit zou willen (betreft muzikaal gehoor en reactie op muziek).

Het was een groep van 20 meisjes en 20 jongens van 13 jaar. Hier moesten 3 meisjes en 3 jongens uit worden gekozen voor het stuk. Het zou een lastige keuze worden, maar zou de ervaring zeker waard zijn. Emily kon zich nog maar al te goed herinneren hoe zij voor het eerst uit zo'n groep werd gehaald, alleen zochten ze er daar 6 van de 250 uit. Emily zuchtte even en keek op de klok. Hoe laat zou die pianist er zijn? Ze was zelf al klaar met haar compleet witte outfit met tutu, ze was al begonnen met wat rek en strek oefeningen. Altijd even rustig voorbereiden zonder veel mensen en lawaai, de zenuwen waren toch wel aanwezig. Ze moest de jongeren, die maar een paar jaar jonger waren dan zijzelf, natuurlijk een goed voorbeeld geven!

Gabe was al vaker ingehuurd door de dansschool. Hij deed het graag, piano spelen was niet iets wat hij voor zichzelf wilde houden zoals hij het viool spelen wel geheim hield. Hij liep rustig de dansschool binnen, hij was wat aan de vroege kant, zo kon hij nog even de piano voelen en horen. Het was altijd prettig om te weten hoe zwaar de toetsen en de klanken waren. Zo kon hij beter aanvoelen hoe hij het stuk moest spelen. Moest hij hard aanzetten, of juist zachter. De vrouw achter de balie wees hem de zaal waar hij moest wezen en zonder al teveel haast ging hij daar naar binnen.
In de zaal zag hij een jonge vrouw bezig met de rekoefeningen. 'Hallo,' begroette hij haar. Hij liep naar haar toe en stak zijn hand uit. 'Ik ben Gabe, de pianist,' stelde hij zichzelf voor aangezien hij dit meisje hier nog nooit had gezien.

Emily hoorde iemand binnenkomen en keek opzij terwijl ze dubbelgevouwen op de grond lag. "Hallo," zei hij terwijl hij naar haar toe liep en zijn hand uitstak "Ik ben Gabe, de pianist.". Emily glimlachte en stond in een soepele beweging op. Ze pakte zijn hand vast en schudde hem. "Ik ben Emily, de af en toe pianist. Nu ben ik hier om te demonstreren en scout uit te hangen met twee anderen. Die zo wel zouden moeten komen. Fijn je te ontmoeten.", de jongen kwam haar wel bekend voor en fronsde even. "Ik heb jou ergens eerder gezien volgens mij." Waar zou ze hier mensen van kunnen kennen? Ja, Silverwood.. Zou dat het misschien zijn? Misschien van het introductiefeest of met een les? "Zit jij niet op Silverwood academy?" vroeg ze vriendelijk. Als hij daadwerkelijk op Silverwood zou zitten... Zou ze hem niet eerder hebben gezien bij de balletafdeling? Ze wist het niet en besloot zijn antwoord af te wachten.