Een studieruimte

Maya was net klaar met haar vijfde les van tekenen en magie. Ze hadden het er vandaag over gehad hoe je een voorwerp in een tekening kon verstoppen en het er ook weer uithalen. Maya moest nog twee uur wachten tot haar volgende les en besloot naar een oefenruimte te gaan. Daar as het meestal niet heel druk zo vroeg in de middag. Ze liep naar binnen en keek om zich heen. Geen stoel te bekennen. Ach ja dan ploffen we neer op de grond ze haalde haar schouders op en ging tegen een muur zitten. Uit haar tas pakte ze haar etui en haar schetsboek en ze begon te tekenen. Haar docent had erop aangedrongen dat ze veel moesten oefenen met kleine voorwerpen, dus ze pakte een paperclip. Het was klein en als er iets mis zou gaan was het geen probleem.

Charlie denderde de kleine oefenruimte in. "Oeps." zei ze toen ze iemand zag opkijken. "Sorry, ik dacht dat hij leeg was. Ik, eh," ze keek naar de deur die nog open stond. "ik kan weer weggaan, als ik je stoor."

Maya was net klaar met haar tekening van de paperclip, ze legde de echte paperclip op het papier en mompelde "in tractionem" de spreuk voor het verstoppen van de paperclip. De paperclip verdween met een zachte plop in het papier. "ex tractionem" mompelde ze. En daar verscheen de paperclip weer op het papier. Maya was superblij, het lukte haar! hrmmm dacht ze Dan wil ik het met wat moeilijkers proberen! ze pakte een simpel grijs potlood en begon hem na te tekenen.
Ze keek op toen ze de deur hoorde en zag een meisje binnen denderen. Het meisje zag haar en zei meteen "Oeps. Sorry, ik dacht dat hij leeg was. Ik, eh," ze keek naar de deur die nog open stond. "ik kan weer weggaan, als ik je stoor."
" O je kan hier best oefenen hoor, Ik ben alleen aan het tekenen, dus zoveel ruimte heb ik niet nodig. "

Charlie lachte naar het meisje. Ze zat op de vloer. Charlie ging tegen een muur aan zitten, en haalde een portemonnee uit haar tas. Ze keek naar de naam op de ID, en mompelde: "Nomen tuum, nomen meum." Ze checkte de ID weer, glimlachte, en mompelde: "Faciem tuum, faciem meam."

Charlie keek op de ID. Haar gezicht en naam op de ID van iemand anders. "YES!" schreeuwde ze net iets te hard. "Sorry." zei ze tegen het meisje.

Maya keek op van haar papier toen het andere meisje ineens "YES!" schreeuwde. Ze had het niet verwacht en was daardoor uitgeschoten met haar tekening. "Sorry." hoorde ze het andere meisje zeggen. "Wat probeer je te doen? " vroeg ze aan het meisje "Het klonk alsof je een kaart aan het vervalsen bent, not judging though" Maya had geen Latijn gehad op de middelbare school, maar toen ze haar uitnodiging van Silverwood had gekregen was ze wel begonnen om latijn te leren omdat ze het nodig zou hebben bij spreuken.

"Het klonk alsof je een kaart aan het vervalsen bent, not judging though" zei het meisje.
Whoops dacht Charlie. "Hij is nep." zei ze terwijl ze de ID half liet zien. "Zo'n kaart waar je een 4 jarige mee laat spelen. Maar ik dacht, laat ik het eens proberen."
Charlie keek nog eens goed naar het meisje. "Waar werk je aan?"

Maya bekeek de kaart van het meisje. Hij zag er wel degelijk realistisch uit, Maya besloot hier geen opmerking over te maken. Ze kende het meisje niet en wilde zich niet te veel met haar bemoeien. Ze had er altijd een hekel aan als mensen dat bij haar deden. Toen het meisje aan haar vroeg waar ze mee aan het werk was zei ze: "oefenwerk van magie en tekenen. Dingen in het papier toveren en en er weer uit. Als het me lukt is het best heel handig." Meer vertelde ze niet, ze wilde het meisje niet tot last zijn. Als mensen echt geïnteresseerd waren vroegen ze meestal door. Het was haar net ook gelukt om het potlood in te tekening te krijgen, nu hopen dat ze deze ook nog uit te tekening kon halen.