Castle Howard

"Je bent welkom om gewoon zo eens op bezoek te komen, als je durft uiteraard." Ze knipoogde naar hem. Haar appartement was anders als dat van anderen. Overal had zij wel iets excentrieks hangen op staan. Alles met een eigen verhaal erachter. "Ik raad het je echt aan. Het is zo fijn. En veel meer ruimte." Ze keek naar haar glas die bijna leeg was. Nog eentje kon geen kwaad toch? En ze merkte dat ze veel spraakzamer en losser werd dan zonder de wijn. "Doe nog maar." Ze liet de glas vullen en die zette ze netjes neer. Ook Abby was in de tussentijd al klaar met haat voorgerecht. Als dit al lekker was, hoe lekker zou het hoofdgerecht wel niet smaken? Abby keek verrast op toen James dichter naar voren kwam. Heel even keek ze om zich heen alsof ze bang was dat iemand dit gesprek zou mee krijgen. Daarna keek zij hem gewoon terug aan. Als ze niet had gedronken was ze nu gaan blozen, echter door de alcohol deed ze dat niet. "Juist." Ze glimlachte terwijl ze het niet leek te geloven. "Grootspraak noemen ze het ook wel niet waar?" Echter kwam zij er achter waarom de meisjes terug gingen. Vriendjes? Hmm. Of dat de werkelijke reden was. Bij zijn vraag haalde Abby haar schouders omhoog."Ik denk dat ik vluggertjes te saai vind. Hoe weet degene in 1 nacht wat ik lekker vind? En hoe weet ik wat hij nu lekker vind? Ik wil wel kunnen genieten. En dan vaker achter elkaar natuurlijk." Ze nam weer en slok en besefte nu pas wat ze had gezegd. De wijn deed haar geen goed.

James keek naar haar en knikte even. "Natuurlijk durf ik dat, ik ben niet bang voor een woonruimte hoor." Hij keek haar lachend aan en grinnikte even. "Ja, dat klopt wel, het is zo lekker om alleen te wonen." Hij keek naar haar en schonk haar rustig bij, hij was blij dat ze nog wat wilde, het maakte het praten allemaal wat makkelijker. Hij keek toe hoe hun spullen werden afgeruimd. Hij grinnikte even en schudde zijn hoofd. "Ik doe absoluut niet aan grootspraak, ik ben gewoon goed, ik heb er nog nooit commentaar over gekregen." Hij keek haar even aan en luisterde naar haar. "Ja dat is wel zo, je weet nooit zeker wat iemand lekker vind." Erna moest hij even grijnzen en keek hij met een ondeugende blik naar Abby. 'Dat is goed om te weten, ik zal je volgende vriend zeker waarschuwen dat hij een goed uithoudingsvermogen moet hebben." Lachend keek hij even naar haar en bleef rustig zitten. Hij zou rustig wachten tot ze het hoofdgerecht zouden brengen. "Maar het is natuurlijk ook een kunst om iemand in een nacht wel te laten genieten."

Ze vond het grappig hoe James zo over zichzelf kon praten. Wat een zelfverzekerdheid. Anderen zouden het misschien arrogant vinden. Abby had daar alleen bewondering voor omdat zij totaal niet zo kon denken. Alleen over schaatsen en haar naaiwerk wist zij dat ze goed was. "Misschien durven de vrouwen je dat niet te vertellen omdat je misschien intimiderend kan overkomen?" Ze nam nog een slokje van de wijn. Haar wangen hadden een lichte blos van de alcohol gekregen. Haar blauwe ogen leken nog lichter dan ze al waren. Wijn... "Precies. En dat weet je wel als je het vaker met een persoon doet." Bij zijn woorden wuifde ze met haar hand. "Ho ho. Dat zijn je zaken niet meer James. Ik ben goed in staat om dat zelf te vertellen." Ze giechelde zachtjes. "Of te laten zien." Zei ze er achteraan. "De wijn is echt niet goed voor mij. Begin nu allemaal dingen te vertellen wat ik nooit doe. " Ze keek James glimlachend aan. "Trouwens James, op wat voor types val je eigenlijk? Ik heb al een soort beeld maar wil graag kijken of ik in de juiste richting zit."

Hij grijnsde even en schudde zijn hoofd. "Ik zou het maar niet op die boeg gooien jongedame, anders zal ik wel laten merken hoe goed ik ben." James keek haar met een serieuze blik aan, hij zou niet schromen om het te doen, zo was hij nou eenmaal. Hij deed genoeg om zijn mannelijkheid te laten gelden. "Maar ik kan het toch ook wel inschatten wat een persoon lekker vindt. Bovendien heb je het me net zelf verteld.' Hij nam haar hand even vast en keek naar haar. "Je vind het lekker om te herhalen, dat je partner je lichaam helemaal kent. Elk vingertje en elk teentje.' Zacht streelde hij over haar hand heen. "Je wilt bemind worden met liefde, elke keer weer. Je wilt voelen dat je de mooiste vrouw op aarde bent en dan ben je zelf bereidt die persoon ook lief te hebben." Hij keek langzaam op, benieuwd of zijn beschrijving enigszins klopte. Langzaam liet hij haar hand weer los en keek naar haar. "Ik ben ervan overtuigd dat je dat aankan, maar ik wil toch wel een beetje kunnen lachen met hem." Hij grinnikte even en moest lachen. 'Mooi dan weet ik wat ik meeneem als ik bij jou langskom de volgende keer." James glimlachte breed naar Abby en moest toen even nadenken. "Ik heb geen voorkeur voor haarkleur ofzoiets, meer voor oogopslag. Een vrouw moet verzorgd zijn, natuurlijk mooi. Ik wil geen volgespoten vrouw. Ze moet gezond zijn en humor hebben, kunnen lachen met me. Ik hoop niet dat ik al te moeilijk ben voor het vrouwelijke soort."

Abby verslikte zich haast in haar wijn toen James dat tegen haar zei. Ze hoestte lichtjes en keek hem met haar blauwe ogen aan. Hij keek haar met een serieuze blik aan. Dit was dus duidelijk geen grap? Abby daar in tegen nam nog een groter slok van haar rode wijn. James kende echt geen schaamte. Hij zou voor zijn trots gewoon met haar naar bed gaan. Om te bewijzen dat hij echt goed was in bed. "James. Ik denk niet eens dat je mij aankunt dus bespaar de moeite." Haar blauwe ogen stonden uitdagend. Zij ging James eens op zijn plek zetten en de rode wijn hielp haar daarbij.

Toen hij haar hand vastpakte keek ze hem een beetje verlegen aan. Oké... Wat was hij van plan? Hij ging uitgebreid vertellen wat Abby fijn zou vinden. Nu was het tijd om hem een beetje te laten schrikken. "James." Haar stem klonk nu een stuk verleidelijker. Ze legde nu haar hand op de zijne. "Ik vind het lekker om aan mijn haren getrokken te worden, op het bed worden gegooid en vervolgens met mijn nagels de man zijn rug helemaal open te krabben." Haar blik stond serieus. Haar wangen nog steeds rood van de wijn. Ze moest niet in lachen uitbarsten want ze wilde James zijn reactie zien.

"Ik zal je een appje sturen als ik een vriend vind. Misschien kunnen jullie dan inderdaad met elkaar opschieten." James leek wel een soort van oudere broer op dit moment. Te grappig. De beschrijving was alles behalve wat zij verwacht had. James hield dus niet van opmaakpopjes. Dat was een verrassing. Hij had dus wel smaak.

Zachtjes grinnikte hij toen ze moest hoesten en keek in haar ogen. Rustig nam hij een slokje wijn en keek naar haar. "Ik durf er wel om te wedden." Hij grijnsde even. Dit zou hij natuurlijk niet zomaar laten gaan, een mooie dame die zei dat hij haar niet aan zou kunnen. James was veel gewend maar dat absoluut niet en hij liet het dan ook echt niet over zijn kant gaan. Met een brutale blik keek hij terug naar haar, Abby was duidelijk losser door de wijn en niet dat hij daar gebruik van wilde maken maar in woorden kon het natuurlijk geen kwaad. Ze begreep zelf ook vast wel wat hij bedoelde en bovendien lokte ze het gewoon uit.
James voelde haar zachte hand waar hij even naar had gekeken maar haar verleidelijke stem liet hem opkijken. Langzaam werd zijn blik donkerder, hij kon het zich duidelijk voorstellen en greep zacht haar hand vast. "Nog even terugkomend op het jou niet aankunnen." Zijn stem was laag, duister en intimiderend voor velen. "Ik weet nu precies wat je wilt zonder een relatie met je te hebben. Je zou smeken om meer en daar heb ik niet eens een week meer voor nodig nu." Zacht streelde hij over haar hand en trok die naar zich toe. Hij drukte er een zacht kusje op en keek in haar ogen, hij was klaar voor haar.
Kort grinnikte James even en keek haar aan. "Doe maar wel, ik wil hem natuurlijk wel goedkeuren voordat hij het bed in duikt met je, strak gaat hij eraan onderdoor." Hij keek hem lief aan.

Abby begon zachtjes te giechelen. "Ik denk dat er een weddenschap eraan zit te komen. James je wilt echt niet wedden met een Russische. Je gaat straks nog op de blaren zitten. En ik zal met alle vreugde toekijken." Nu was Abby de gewaagde van hun twee. Uiteraard blufte zij maar wat. Het kwam nog steeds door de wijn dat ze opeens niet meer zo snel schaamde voor iets.
Wanneer zijn blik donkerder werd, leek Abby even niet weten wat te doen. Ze vond James nu opeens een stuk aantrekkelijker dan voorheen. Dat duistere hij was echt iets waar Abby wel aan kon wennen. Zijn stem was laag, duister en intimiderend. Het zorgde voor een rilling over haar ruggengraat. Dit ging echt niet goed komen want dit vond Abby juist aantrekkelijk.
"Ik weet nu precies wat je wilt zonder een relatie met je te hebben. Je zou smeken om meer en daar heb ik niet eens een week meer voor nodig nu."
Haar mond viel bijna open door zijn gewaagde woordkeuze. Hij was goed, heel goed zelfs. "James je vindt je zelf heel wat." Ze bracht nu zijn hand naar haar lippen. Zachtjes streelde ze met haar lippen langs zijn wijsvinger voordat ze er zachtjes in beet. "Het is dadelijk jij die verslaafd aan mij wordt. Dan wordt ik een soort drugs wat je altijd nodig hebt." Haar lichte ogen keken hem met een duistere uitdaging aan. "Ik denk dat jij zult gaan smeken want je onderschat van mijn kunnen." Ze liet zijn hand los want de hoofdgerechten werden geserveerd. Saved by the food dacht Abby van zichzelf. Dit spelletje spelen was moeilijker dan ze had gedacht. Ze wist niet dat ze opeens zo dominant kon zijn. Zo gedurfd.

James grijnsde even en keek naar haar. "Dan kan ik dat ook van mijn lijstje schrappen, geloof me, ik zal er absoluut geen spijt van hebben." Hij keek dan ook naar haar, ze was geweldig bezig op deze manier. Ze liet hem dingen zeggen die hij al een hele lange tijd niet meer gezegd had en het voelde heerlijk om weer even zichzelf te zijn.
Hij zag aan haar lichaam dat ze ervan genoot. Dat ze het aantrekkelijk vond als hij zo tegen haar sprak en dat streelde zijn ego nog net een beetje meer dan goed voor hem was. Hij vond het heerlijk te beseffen dat hij het nog allemaal in zich had, iemand om zijn vingers winden. Hoewel Abby in dit geval, geheel tot zijn verbazing, zich er nog goed vanaf wist te brengen. Ze ging tegen hem in en probeerde hem duidelijk van zijn stuk te brengen. Iets dat James zeker kon waarderen, het was een stuk beter dan wanneer ze maar direct plat voor hem ging liggen.
Stil keek hij in haar ogen en voelde haar zachte lippen tegen zijn vingertop en genoot van het zachte beetje. "Afkicken is niet iets wat ik goed kan, ik vraag me af of je het wel aan zou kunnen om mijn drugs te zijn." Was zijn weerwoord op haar, heerlijk dit spel. Hier kon hij soms nog veel meer van genieten. "Misschien onderschat ik het wel ja, dan zal ik enkel meer verrast worden als het echt waar is, wat ik toch nog altijd betwijfel."
Rustig leunde James wat achteruit toen het hoofdgerecht gebracht werd. Hij nam nog een slokje wijn en bekeek haar met een glimlachje. "Eet, je gaat het nodig hebben." Hij knipoogde haar even toe waarna hij rustig begon te snijden en te eten.

De wijn was in de tussentijd al op gegaan. Ze schonk nog een beetje bij terwijl ze ook in de tussentijd water dronk. Ze moest proberen niet te dronken te worden. Ze was zeker al aangeschoten als het niet verder dan dat was. Met haar vingers deed ze haar blonde haren over een kant van haar schouder. Ze had het gewoon heel erg warm. Nu twijfelde ze of het alleen door de alcohol kwam of dat het ook door James kwam? Door de dingen die hij zei, de blik die hij haar schonk en zijn stemgebruik.
"Wie weet? Misschien ben ik wel een destructieve drugs en I will kill you." Ze gaf hem een speels knipoogje. Bij zijn volgende woorden keek ze hem verbluft aan. Hij was goed in dit spelletje. Een beetje te goed. "Je zal niet alleen verrast zijn, je zal iets meemaken wat je nog nooit heb gehad. Ik heb met verschillende personen relaties gehad. Die waren allemaal excentriek. Dus mijn technieken zullen je te boven gaan." Sinds wanneer kon ze met zo'n arrogantie spreken?
Het eten rook verrukkelijk. Tevreden nam ze een hap terwijl ze even stopte bij eten. Zei hij dat nu echt? Haar wangen werden nu nog ietsjes roder. Ze nam zwijgzaam nog een hap. Abby sprak niet graag tijdens het eten.

James at rustig door en keek naar haar met een glimlach. "Daar ben ik niet zo bang voor, ik kom levend door elke seks heen en dus ook die met jou." Hij glimlachte haar toe en knikte maar. "Dat denk je misschien maar het zijn allemaal gewoon mensen, ik denk dat het wel meevalt. Volgens mij ben jij hier degene met grootspraak." Hij nam nog een slok van zijn wijn en zag haar eten. Even had hij weggekeken waarna hij op keek, zijn opmerking had het doel geraakt. Haar wangen waren nog iets roder geworden dan dat ze al geweest waren. "Zal ik je straks thuis afzetten? Ik ben met de auto, ik denk dat het niet veilig meer is als jij nu vanuit hier naar je appartementje gaat lopen." Hij bracht het op een totaal ander onderwerp, hij wilde haar even de rust gunnen. Niet dat hij op gaf, zeker niet. Als de kans zich aanbood dan zou hij zo doorgaan met zijn spelletje maar ze waren nu aan het eten, dan mocht het wel eventjes over andere dingen gaan dan hun bedprestaties en hoe ze de ander er wel van zouden overtuigen. James merkte wel dat Abby in niets leek op het meisje dat hij vanmiddag had ontmoet, allang niet meer zo schuchter. Hij gokte dat de wijn een mede-schuldige was en hij bekeek haar even. "Smaakt alles?" Vroeg hij wederom voor de zekerheid, als hij met iemand at wilde hij zeker weten dat alles perfect was.

Abby lachte zachtjes. "Anders zat je nu niet tegenover mij." Ze nam nog een hap van haar heerlijke hoofdgerecht. De vis smaakte voortreffelijk. Dit had ze nog nooit gehad in haar leven. "Dat denk ik ook James." Ze hief haar glas omhoog. "Dit is de boosdoener. Ik kan heel slecht tegen wijn. Ofja alcohol in het algemeen." Ze schudde haar hoofd terwijl Abby nog een slok nam. Nu ze toch eenmaal was begonnen.
"Daar zeg ik geen nee tegen. Ook al weet ik zeker dat ik nog recht kan lopen hoor." Ze stak plagend haar tong naar hem uit. Ze had uiteraard eerst gekeken of niemand dat zag. Ze wilde James niet voorschut zetten. Bij zijn vraag knikte ze met enthousiasme. Haar ogen schitterde. "Ja. Ik heb dit nog nooit gehad in mijn leven. In Rusland gaan mensen niet vaak uit eten. Meestal alleen met speciale gelegenheden. In Engeland is alles zo anders."

James knikte instemmend, anders had hij hier inderdaad niet meer gezeten. Gelukkig voor hem zat hij er nog en genoot hij nog volop van zijn leven. Kort lachte hij even toen Abby de boosdoener aanwees. "En toch drinken?" Hij grinnikte even en nam zelf ook nog een slok. "Dan weet ik wat ik jou moet geven als ik weer zo'n uitdagende avond wil." Plagend keek hij haar aan en schudde zijn hoofd. 'Dat zullen we straks wel eens zien, maar ik kan mooi direct zien waar je appartement is." Hij grinnikte even en keek vrolijk op bij haar enthousiaste reactie. "Daar ben ik echt heel blij mee Abby." James luisterde rustig en knikte ten teken dat hij het begreep. "Aah, tja, ik eet meestal buiten de deur. Ik kan wel koken maar het is niet mijn sterkste kant. Ik laat liever iemand anders een heerlijk gerecht voor me koken. Behalve als het aankomt op een McDonald's, dan heb ik liever mijn eigen kookkunsten." James grinnikte even. Hij schakelde even gemakkelijk over op dit normale, alledaagse onderwerp als op het verleiden van de jongedame voor hem. Hij deed er niet moeilijk over.

"Jup! Nu ik eenmaal geproefd heb. Sowieso weet ik niet wanneer ik nog zulke goede wijn zal drinken." Ze had haar derde glas alweer bijna op. Nu besloot ze even om te stoppen. Ze nam een slokje water voordat ze verder ging met haar vis. "Haha mij gewoon dronken voeren. Dat werkt bij iedere vrouw toch?" Ze keek op. "Ik kan je ook gelijk een rondleiding geven door mijn appartement. Ook al zal het niets zijn vergeleken waar jij overal bent geweest en jouw huis." James zou wel veel luxe gezien hebben in zijn leven. Ze knikte. "Je bent een geluksvogel. Niet zelf te hoeven koken. Ik vind koken juist leuk. Lekker experimenteren en iedere keer andere dingen maken." Hun gesprek, hun spelletje leken ze nu achter te hebben gelaten. Abby kon nu met alles mee, het maakte haar totaal niets uit.

James moest even lachen. "Dat is waar. Goed, als we een keer iets afspreken beloof ik je dat je dan weer zulke wijn zal drinken." Hij glimlachte haar toe, James wist dat hij dat waar kon maken dus waarom het dan niet beloven? Hij grinnikte. "Ja natuurlijk, als je dronken bent dan ben je veel gevoeliger." Hij schonk haar een plagende knipoog en knikte. "Graag, ik ben heel benieuwd naar hoe het eruit ziet. Een inrichting verteld veel over de persoon en daarom valt mijn toekomstige huis nu al in het niet bij jou want ik geef geen zier om inrichting." Hij keek haar vriendelijk aan.  "Bovendien komt Edward, mijn butler, direct hier naar toe zodra ik een eigen appartement heb om voor me te zorgen." James rolde even met zijn ogen. "Dan kan je hem ook ontmoeten, hij kan heerlijk koken. Beter heb ik nog nooit geproefd maar ik kom graag een keer een van je experimenten proeven." Misschien wat het brutaal maar James was zo gewend zichzelf uit te nodigen voor dingen en dat het zo normaal was dat anderen zijn uitnodigingen aannamen dat hij er geen moment bij stilstond of Abby het wel leuk zou vinden.

"Daar hou ik je aan!" Ze wees een vinger naar hem en keek hem waarschuwend aan. "Belofte maakt schuld, dat je dat maar weet." Daarna nam ze de laatste hap van vis. Ze vond het jammer dat zij de vis nu al had opgegeten. "Gevoeliger voor knappe mannen zoals jou. Die eigenlijk gevaarlijk zijn." Ze had nu duidelijk gezegd dat ze James knap vond. James vond het leuk om haar huisje straks te zien. Hij zou verrast zijn. Abby had ene excentrieke smaak.
"Butler? Wat een luxe. James je moet je een beetje schamen. Zeg mij alsjeblieft dat je wel zelf doet douchen en je was doet?" Ze nam nog een slokje van haar water. "Hmm ben benieuwd. Ik vind bijna alles lekker. Over eten doe ik nooit moeilijk." Toen James zichzelf uitnodigde begon ze zachtjes te lachen. "Ik vind het best. Misschien versla ik je butler nog wel."

James grinnikte. 'Geen problemen ermee Abby, als je wilt kan ik dure wijnen voor je inslaan zodat je ze kan proeven of naar een wijnenproeverij gaan." Hij glimlachte haar toe en at rustig zijn gerecht op. Hij keek op toen ze duidelijk verklaarde dat ze hem knap vond. Hij glimlachte haar toe. "Ik ben blij dat te horen, sinds gevaarlijk toch helemaal jou ding is." Hij keek haar glimlachend aan.
"Ik douche liever samen met een mooie vrouw.' Bekende hij eerlijk en hij keek even in haar ogen. Hij wilde best samen met haar douchen. "Ik doe nu alles zelf hoor. Ik heb tegen hem gezegd dat zolang ik op de campus woon hij niet hier hoeft te zijn. Dus ik hoef me helemaal niet te schamen op dit moment." Hij grinnikte even en keek naar haar. Hij dronk zijn wijnglas leeg en schonk ook maar een glas water in, hij moest nog rijden. "Dat scheelt, dat maakt het wel gemakkelijk voor je om uit eten te gaan natuurlijk." Kort moest hij even lachen en keek haar aan. "Laat dat Edward maar niet horen als je komt eten bij me, dan gaat die arme man nog meer zijn best doen dan normaal. Zodra ik al zeg dat er een vrouw mee eet mag je rekenen op kaarslicht, romantische muziek en bloemblaadjes." Hij grinnikte even en keek naar haar. 'Goed, dan kom ik ook een keer bij je eten. Kunnen we mooi met de brief samen doen."

Ze hief haar handen omhoog. "Nee nee dat hoeft echt niet. Ik wil geen misbruik maken van jouw welzijn. Daarbij zal ik mij dan echt een profiteur vinden als ik dat zou doen. Wel lief dat je het aanbiedt. Je bent vrij gul voor iemand met veel geld. Ik dacht dat rijke lui juist zo gierig waren."
Ze schudde glimlachend haar hoofd. Gevaarlijk. Ja, dat was inderdaad een beetje haar ding. Zijn volgende keuze van woorden zorgde ervoor dat zij naar hem keek. "Wat probeer je daarmee te suggereren? Wil je met mij douchen?" Jup. Abby begon echt dronken te worden. Ze zei gewoon wat ze dacht terwijl ze dat normaal voor zich hield.
"En dat is goed!" Alweer wees ze met dat vingertje naar hem. "Je bent een volwassen man dus moet je er ook naar gedragen." De opmerking van de butler vond ze wel grappig. De butler Edward wilde blijkbaar zijn baas James goed dienen. "Meen je niet? Wat een attente man." Dat vond ze wel echt een pluspunt van Edward. "Dat is een deal!"

Hij glimlachte even naar haar en grinnikte. "Jammer, ik trakteer vrienden gewoon graag.' James ging even met een hand door zijn haren en moest lachen. "Ik ben ook niet altijd gul maar ik voor sommige mensen wil ik best wat meer moeite doen, bovendien is geld toch niets voor mij. Ik heb genoeg van." Hij haalde zijn schouders op alsof het niets was en keek naar Abby.
Hij keek naar haar glimlach en schonk haar een ondeugende glimlach terug. "Geen problemen daarmee als je het aanbied." James moest even lachen en gaf haar een plagende knipoog. "Ik vind wel dat je van de wijn af moet blijven nu." Hij wenkte rustig een ober en liet wat fris voor Abby brengen en keek naar haar,
"Natuurlijk is dat goed, ik kan het best zelf." Hij moest even lachen en keek naar haar. Hij schudde zijn hoofd even genietend. "Gedraag ik me niet dan?" James keek vrolijk naar haar. "Jawel, hij doet echt alles Abby. Hij zit nu weer in Canada maar als ik het vraag is hij morgen hier. Je gaat hem zeker mogen, dat beloof ik je." Hij keek op toen ze zei dat het een deal was en stralend keek naar haar. "Oh geweldig!" Zei hij vrolijk.

"Ik weet dat je dat leuk vind. Maar er zijn genoeg mensen die misbruik van je maken als je dat doet. Niet dat ik dat doe uiteraard." Ze glimlachte op een lieve, onschuldige manier. James liet duidelijk merken dat hij geld als water had. "Neem dadelijk maar een fles mee naar mij. Dan drinken we bij mij thuis nog eentje." Ze knipoogde speels naar hem en eigenlijk had ze nog wel zin in wijn. Voor nu had ze even genoeg. Abby wilde fatsoenlijk naar de auto kunnen lopen zonder te struikelen.
Abby keek hem met een onschuldige blik aan. "Ik ben toch een lief meisje? Waarom zou ik dat doen? Dat is de rol voor de gevaarlijke man onder ons niet waar?" Ze keek hem met plagende oogjes aan. "Mee eens." Ze leunde wat meer naar achteren en keek heel even snel op haar telefoon. "Wil je nog een dessert?" Abby ging dat overslaan want ze zat echt heel vol op dit moment. Het was al een wonder dat ze zoveel had gegeten. Abby was onder de indruk van de butler. "Zorg er maar voor dat je die nooit meer kwijtraakt. Daar heb je er niet veel van." James zijn vrolijkheid was duidelijk aanstekelijk.

James keek naar haar. "Ik doe het ook niet voor iedereen. Ik heb nauwelijks vrienden." Hij grinnikte even en keek naar haar. Ze leek een stuk jonger als ze zo onschuldig glimlachte. Hij knikte en moest lachen. "Dan moet ik ook blijven slapen want als ik nog meer drink dan mag ik echt niet rijden schoonheid." Hij keek haar vrolijk aan en dronk van het water dat hij nog had staan. Hij vond het ontzettend gezellig met Abby, ze had zijn hele dag goed gemaakt.
"Ja, je bent een heel lief en onschuldig meisje in de handen van een gevaarlijke man. Precies waar jij altijd van hebt gedroomd niet waar?" Hij glimlachte even en schudde zijn hoofd. "Nee, ik  ben prima voldaan zonder dessert. Jij wel?" James deed even zijn overhemd goed en keek naar haar. Hij knikte. "Ik weet het, het is een ontzettend goede man hoewel ik hem vroeger echt wel heb kunnen vervloeken hoor. Ik vond het vreselijk als hij zich continue met me bemoeide alsof hij mijn vader was maar goed, ik was ook wel een vreselijke puber volgens mij." Kort moest hij even lachen en schonk Abby een ondeugende blik.

"Nauwelijks vrienden? Mensen die geld hebben... Hebben meestal toch heel veel vrienden?" Al geloofde Abby dat het alleen vriendschappen waren voor het geld. "Oh dat mag van mij hoor. Ik heb een logeerkamer. Daar mag je wel uit nuchtere." Abby nam een slok van de fris wat James voor haar had besteld. Abby giechelde op een schattige wijze. "Dat klopt. Ik ben het lammetje en jij de gemene, boze, sexy wolf." Ze schonk hem een knipoog bij het woordje sexy.
Ze moest nu echt niet aan een dessert denken. Abby werd al misselijk bij de gedachte ervan. "Ik ook niet. Misschien is het beter als we maar eens gaan. Het wordt al donker en misschien is het goed als ik even naar buiten ga. De wijn begint naar mijn hoofd te stijgen." Ze had rode wangen van de wijn. Die zouden nu ook niet weggaan. "Dat geloof ik wel! Je kan misschien nu zelfs nog wel onuitstaanbaar zijn." Je zag de pretoogjes van haar. James een beetje plagen vond ze echt leuk. "Ik wil hem graag ontmoeten."

James moest lachen en schudde zijn hoofd. "Nauwelijks.' Hij keek haar aan en glimlachte kalm. "Ik hou niet zo van vriendschappen, al die vaste verplichtingen en ze vinden het vreselijk als ik even niets laat horen van me." Hij keek Abby even aan en knikte. "Prima, doen we dat. Dan drinken we bij jou nog een wijntje en blijf ik slapen." Hij grijnsde even en genoot van haar beschrijving. "Dan eet ik je helemaal op, ik hou van lammetjes. Mijn favoriete avondmaal." Mompelde hij haar even waarna hij de rekening vroeg met een gebaar. 'Had je een jas mee?" Vroeg hij rustig, de zijne had hij bij de garderobe afgegeven dus dan zou hij de hare ook even laten halen.
Nadat hij de rekening had betaald kwam hij terug bij Abby en nam zacht haar hand even vast. "Kom maar, dan kom je in ieder geval heel het restaurant uit zonder brokken te maken." Hij begeleidde haar met gemak tussen de tafeltjes door het restaurant uit tot ze weer in de grote hal stonden. De frisse lucht kwam hen enigszins tegemoet en hij glimlachte. "Ik ben soms vreselijk onuitstaanbaar, dat ga je nog wel meemaken." James genoot van haar vrolijke blik en knikte. "Ik vraag hem wel om een keer bij je langs te komen, als je wilt kunnen jullie samen koken." Hij glimlachte haar toe. "Natuurlijk blijf ik dan wel eten."

"Dan heb je nooit de juiste vrienden gehad." Zei ze op een simpel toontje. Ook al sprak je je vrienden niet dagelijks, het maakte het juist nog leuker als je ze dus wel zag. "Is goed." Abby herinnerde zich nog dat ze ergens nog wat spullen van Dave had liggen. Qua shirts. Misschien dat James dat kon aantrekken? Het was allemaal gewassen. Kleren van haar gingen hem echt niet passen.
Haar blauwe ogen keken hem met ondeugd aan. "Misschien smaak ik wel niet lekker." Abby keek naar de jas die zij gewoon over de stoel had gehangen. "Hier."zei ze op een zingend toontje.
Abby trok in de tussentijd haar jas aan. Ze vond het maar niets dat James de volledige rekening betaalde. Ze werd door hem begeleid naar de grote hal. Ze kon de frisse lucht al ruiken. Het begon al lichtjes te duizelen. De wijn. Het was maar goed dat ze op tijd waren gegaan.
"Daar hou ik je aan meneer James. Ik wil best met hem koken. Kan ik nog wat leren." Ze keek er nu al naar uit. "En of ik dat onuitstaanbare wil meemaken?" Ze keek hem met achterdocht aan.

"Dat kan  best kloppen." Antwoordde hij serieus en hij glimlachte even, blij dat hij kon blijven slapen. Het was ontzettend gezellig met Abby. Hij glimlachte even toen ze haar jas bij zich had gehouden en knikte. Hij had haar vast genomen. "Ik weet zeker dat je lekker smaakt.' Fluisterde hij nog zachtjes even in haar oor, het was duidelijk goed dat hij haar vast had.
"Niet zo kijken, ik heb het geld dus ik betaal de rekening. Bovendien heb ik je uitgenodigd."
Hij kon soms best principieel zijn en keek even naar haar. "Gaat het?' Vroeg hij voor de zekerheid. Hij kreeg zijn jas terug en deed die aan, erin zat zijn autosleutels.
"Hij zal het ontzettend leuk vinden dat iemand zijn passie deelt, ik haat het om zelf te koken." Hij grinnikte even. "Nee, dat wil je niet maar dat zal je vast wel." Losjes haalde hij zijn schouders op.
James nam haar zachtjes vast en begeleidde haar naar zijn auto. De auto in kwestie was een cadeau van zijn moeder geweest voor zijn verjaardag van een jaar geleden. Hij was altijd al dol op auto's geweest. Hij keek even opzij naar Abby en maakte het portier voor haar open zodat ze kon zitten. Dit was echt zijn ding.

De auto :

Haar vingers gleden naar zijn borst waar het even bleef rusten. De fluistering zorgde ervoor dat ze lichtjes bloosde. "Dat zullen we straks wel weten." Ze glimlachte onschuldig terwijl ze met haar oogjes deed knipperen.
"Weet ik... Weet ik. Maar toch. Dat schuldgevoel blijft." Ze knikte bij zijn vraag. "Alles gaat prima." Ze glimlachte. Abby vond het niet geweldig om te koken maar ze haatte het ook niet. Abby was in het algemeen heel leergierig met alles. En daar viel op dit moment ook koken onder. Haar blauwe ogen werden een slag groter toen zij de auto zag. "Dat is een auto..." Ze staarde er even na voordat zij instapte. James hield de deur van zijn auto als een echte gentleman voor haar open. "Wat een luxe!" Ze keek vol bewondering de auto door. "Zo zou ik ook wel willen leven." Grinnikte ze zachtjes.

antwoordt je gewoon bij het appartement verder? dat ze aankomen enzo? xx